Πρώτη φορά κανονικός Παναθηναϊκός, θα τον ζήλεψε και ο Μποντιρόγκα

Είχαν συννεφιάσει αρκετά στο ΟΑΚΑ οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, βλέποντας την Μπασκόνια να περνάει με πέντε πόντους στο ημίχρονο και να κάνει ένα ακόμη πιο δυνατό ξεκίνημα στην τρίτη περίοδο, φτάνοντας τη διαφορά στο -9. Πολλοί μπορεί να αισθάνθηκαν ότι βλέπουν το ίδιο έργο, όχι όμως και οι παίκτες του Ράντονιτς. Ο εγωισμός τους μίλησε πρώτος. Και το ταλέντο, που αναδύθηκε μέσα από ένα τρομερό τρίτο δεκάλεπτο, ακολούθησε. Στο τέλος θα ζήλεψε κι ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα!

Τα χαμόγελα γύρισαν στο "πράσινο" σπίτι, μαζί και η ελπίδα ότι με αυτή τη νίκη και κυρίως την εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου είναι δυνατό ένα νέο ξεκίνημα, με ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο απ' αυτό που βλέπαμε μέχρι τώρα.

Είναι και θέμα ψυχολογίας το μπάσκετ. Ο Παναθηναϊκός έχοντας μαζεμένες τις ήττες ήταν λογικό να μην αισθάνεται καλά, να μην πατάει γερά στα πόδια του και κυρίως να μοιάζει ότι παίζει ένα μπάσκετ ... πίσω από την εποχή. Η αλήθεια είναι ότι στον Ράντονιτς αρέσει ο ελεγχόμενος ρυθμός, όπως σε όλους τους Σέρβους προπονητές (η επιρροή των οποίων έχει σημαδέψει το ελληνικό μπάσκετ, μη το ξεχνάμε αυτό).

Δεν είναι όμως τρελός να μη θέλει από την ομάδα του, εκτός από καλές αμυντικές επιδόσεις, επιθετικό κρεσέντο σαν αυτό της τρίτης περιόδου. Τα πάντα ξεκίνησαν βέβαια από την αντιμετώπιση της Μπασκόνια, που για τριάντα-τριάντα δύο λεπτά, είχε επιβάλλει το παιχνίδι της με το γρήγορο τέμπο την καλή κυκλοφορία της μπάλας και τις πολλές κατοχές. Μαζί και την ευστοχία της από τα 6.75μ, που την έφερναν διαρκώς μπροστά στο σκορ.

Εξαίρεση το 11-0 του Παναθηναϊκού στο δεύτερο δεκάλεπτο, που γρήγορα οι Βάσκοι ξεπέρασαν, χτυπώντας κυρίως τον Γκουντάιτις στα πικ εν ρολ και εκμεταλλευόμενοι την όχι τόσο σθεναρή αντίσταση της άμυνας του Παναθηναϊκού στην περιφέρεια.

Η Μπασκόνια είναι μια καλή ομάδα, έχει όμως και αδυναμίες. Ειδικά όταν οι παίκτες της παίζουν περισσότερο με το ένστικτο, παρά με το μυαλό στο κεφάλι τους. Ο σπουδαίος σκόρερ Μάρκους Χάουαρντ είναι τρομερός σουτέρ, αλλά πάνω στον ενθουσιασμό του προσπαθεί να τους νικήσει όλους. Δεν είναι εύκολο να τον μαρκάρεις, μπορείς όμως να τον βγάλεις εκτός ρυθμού, όπως έκανε ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης με την σπουδαία άμυνα του.

Ο Πιέρια Χένρι, επίσης, μοιάζει ευάλωτος στην πίεση. Μπερδεύεται και κάνει εύκολα το λάθος. Έξι συνολικά έγραψε η στατιστική του, τα περισσότερα όταν ο Παναθηναϊκός τον κυνηγούσε ανελέητα στο μισό γήπεδο.

Κι ο Ρόκας Γκεντράιτιτς που προσπάθησε να τελειώσει... μόνος του το ματς στο +8 της Μπασκόνια, κάνοντας το ένα σουτ πίσω από το άλλο. Με την μπάλα να βρίσκει το σίδερο, όλα τα άστοχα σουτ του Λιθουανού κατέληγαν σε αιφνιδιασμό του Παναθηναϊκού, που επιτέλους πατούσε -χωρίς να φοβάται- το γκάζι.

Με την μπαγκέτα του Γουόλτερς

Καθώς ο Παπαγιάννης αποφάσιζε να ορθώσει ανάστημα στην πράσινη ρακέτα, ο Νέιτ Γουόλτερς πήρε την μπαγκέτα που έτσι κι αλλιώς του έχει δώσει ο Ράντονιτς, από την αρχή της χρονιάς. Ο ξανθομάλλης Αμερικανός, έδειξε γιατί τον εμπιστεύτηκε ο προπονητής του. Μοιράζοντας ιδανικά την μπάλα (7 ασίστ), έβρισκε τον παίκτη για το ελεύθερο σουτ, κυρίως όμως αξιοποίησε το ύψος του Παπαγιάννη, που εν τέλει τελείωσε το ματς με νταμπλ-νταμπλ (11 πόντοι-11 ριμπάουντ).

Τα δυο τρίποντα που έβαλαν Πονίτκα και Μπέικον, έστελναν τον Παναθηναϊκό στο +2 και οι πράσινοι έμοιαζαν με μια μηχανή που είχε ζεσταθεί και έπαιρνε μπροστά σε φουλ ρυθμούς. Δεν ήταν μόνο οι Γουόλτερς-Παπαγιάννης.

Ο Πάρις Λι τα έδωσε όλα, πέφτοντας με δύναμη πάνω στην μπάλα, πιέζοντας τους αντιπάλους και προσφέροντας 12 πόντους, έστω κι αν το... παράκανε από μακριά (2/8 τρίποντα) με ορισμένα σουτ, εκτός λογικής και πάνω στον υπερβολικό ενθουσιασμό του. Ο Μπέικον είχε περισσότερες πρωτοβουλίες στο πρώτο μέρος, αλλά ήταν παρών και στο τρίτο σπουδαίο δεκάλεπτο συνθέτοντας ένα πολύ δημιουργικό δίδυμο με τον Ντέρικ Γουίλιαμς που πάλευε σε κάθε φάση, ακόμη και στην άμυνα που δεν είναι και το φόρτε του.

Την ώρα που ο Ματέουζ Πονίτκα είχε και σε αυτό το ματς μια πολύπλευρη προσφορά που αποτυπώνει η πληθωρική στατιστική του, ο Μάριους Γκριγκόνις αποφάσισε να υπογράψει το ματς. Τα δικά του σουτ ήταν μαχαιριές στο κορμί της Μπασκόνια που προσπαθούσε να επιστρέψει για δεύτερη φορά στο παιχνίδι.

Εξήντα πόντοι σε ένα ημίχρονο

Ο Παναθηναϊκός απασφάλισε. Πέτυχε 60 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο, σε ένα απολαυστικό επιθετικό παιχνίδι, που παραλίγο να τελειώσει με πράσινη κατοστάρα! Ναι, ο ΠΑΟ που έβαζε μετά βίας 70-72 πόντους, ξεπέρασε τον εαυτό του έχοντας μεταμορφωθεί στην ομάδα που θέλει να βλέπει ο κόσμος του.

Το φτωχό 2/10 τρίποντα του πρώτου ημιχρόνου, διαδέχθηκε ένα 6/13 στην επανάληψη, δείγμα και της αυτοπεποίθησης που ξαναβρήκαν οι πράσινοι, όταν μπήκαν τα δυο-τρία μεγάλα σουτ. Μαζεύοντας 39 ριμπάουντ και έχοντας πολύ καλό συντελεστή ασίστ (18, οι 12 στο δεύτερο μέρος) λαθών (7) έκλεισαν το βράδυ μέσα σε αποθέωση.

Εντάξει, όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι αίφνης ο Παναθηναϊκός έγινε ... διεκδικητής του τίτλου στην Ευρωλίγκα. Σίγουρα όμως του δίνει βαθιές ανάσες και αρκετό θάρρος για τη συνέχεια, που δεν είναι εύκολη, αφού σε μια εβδομάδα θα πρέπει να αντιμετωπίσει την πρωτοπόρο Φενέρ στην Κωνσταντινούπολη.

Έχει πολλά να δουλέψει ο Παναθηναϊκός, που παρά την εντυπωσιακή εμφάνιση στο δεύτερο ημίχρονο δεν θα πρέπει να ξεχάσει το κακό πρώτο, όπου οι παιδικές ασθένειες της σεζόν, όπως φανερώθηκαν από το ξεκίνημα της σεζόν, τον ακολουθούσαν σαν ... στενός κορσές.

Χρειάζεται επιμονή και κυρίως η χημεία που σιγά-σιγά έρχεται, για να αλλάξει οριστικά η σελίδα. Μη νομίζετε ότι μια καινούργια ομάδα, όπως ο φετινός Παναθηναϊκός, με ένα νεοφερμένο μάλιστα στο ρόστερ του (Μπέικον) είναι εύκολο να βρει ρόλους, κι ας είμαστε στο Νοέμβριο.

Οι νίκες, όμως, δίνουν την άνεση σε προπονητή και παίκτες μέσα από τη διαδικασία των αγώνων, έρχονται σιγά-σιγά και οι αυτοματισμοί, που ο κόσμος περιμένει ανυπόμονος. Όταν μάλιστα έρχονται οι ήττες, όλα αυτά γίνονται ακόμη πιο δύσκολα και δυσδιάκριτα. Έρχεται και η εσωστρέφεια, η ατέλειωτη γκρίνια και η αμφιβολία. Οι νίκες με εμφανίσεις σαν αυτή της Παρασκευής, τα κάνει όλα καλύτερα και πιο λαμπερά...

Με ρεκόρ 2-5, πλέον, ο Παναθηναϊκός ξεκόλλησε από την τελευταία θέση, έχει την ίδια επίδοση με Μπάγερν και την πρωταθλήτρια Ευρώπης Εφές. Ξέρει ότι έχει μπροστά του μια ανηφόρα, στην οποία πρέπει να αντέξει κάθε φορά που θα δίνει μια μεγάλη μάχη, όπως είναι και όλοι οι αγώνες της EuroLeague.