Είχε τελικά γούστο, που πήγε μισός ο Ολυμπιακός στη Μάλαγα. Ξαφνικά, αντί να συζητάμε για το μπάσκετ που θέλει να παίξει ο Μπλατ, με τους συγκεκριμένους παίκτες που θα αγωνίζονται φέτος (συζήτηση σχεδόν αδύνατη, καθώς έλειπαν εφτά διεθνείς συν τον Γκος που έπαθε γαστρεντερίτιδα όταν δοκίμασε ψαρικά) έγινε πολύς λόγος για το αν θα έπρεπε οι «ερυθρόλευκοι» να κρατήσουν έναν εκ των Μάνι Χάρις και Κλιντ Τσάπμαν !

Ο ένας γνωστός από τη θητεία του στην ΑΕΚ πέρσι, ασυναγώνιστος στο ένας εναντίον ενός, εμφανίστηκε λίγο αγχωμένος, με πολλή θέληση να αποδείξει ότι αξίζει μιας θέσης (όχι μόνο στο «ερυθρόλευκο» ρόστερ, αλλά σε οποιοδήποτε άλλο μιας ομάδας Ευρωλίγκας). Κι ο άλλος, παντελώς άγνωστος, αν αναλογιστούμε ότι βγάζει το ψωμί του στην Ιαπωνία, έγινε … ήρωας μιας βραδιάς σκοράροντας όσα σουτ επιχείρησε εναντίον της Μάλαγα σηκώνοντας και κύμα σοσιαλμιντιακής υποστήριξης για παραμονή του στον Πειραιά.

Προφανώς δεν θα γινόταν καμιά τέτοιου είδους κουβέντα, αν ο Ολυμπιακός πήγαινε πλήρης στην Ανδαλουσία . Από τη στιγμή, όμως, που ανάμεσα στους «συμπληρωματικούς» παίκτες για να … παρουσιάσει μια ευπρόσωπη ομάδα, εμφανίστηκε το όνομα του Μάνι Χάρις, στο μυαλό όλων μπήκαν διάφορες ιδέες .

Δεν είναι τόσο … πρωτεύον το ζήτημα, ωστόσο αν με ρωτήσετε θα απαντήσω «ναι ο Ολυμπιακός θέλει έναν παίκτη ακόμη». Η χρονιά δεν βγαίνει με 14 παίκτες που έχει αυτή την στιγμή, γιατί είναι μεγάλη, γιατί έρχονται τραυματισμοί, σκαμπανεβάσματα κάποιων παικτών και δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε στο παρελθόν για να πειστούμε. Οι απώλειες ήταν δραματικές, όπως και η αναζήτηση, εν μέσω της χρονιάς, για αντικατάσταση, αυτού που έφευγε.

Αν ο Ολυμπιακός έχει την πολυτέλεια να κρατήσει έναν παίκτη του διαμετρήματος Μάνι Χάρις σαν τελευταία προσθήκη στη σεζόν, ενδεχομένως πρέπει να το σκεφτεί και μια και δυο φορές. Από την άλλη θα υπάρξει ένα πρόβλημα χημείας και ρόλων, σε μια έτσι κι αλλιώς καινούργια ομάδα. Ίσως ένας παίκτης με … λιγότερες απαιτήσεις να είναι πιο χρήσιμος. Κάτι σαν τον Τσάπμαν, για παράδειγμα, αν και μιλάμε για τελείως διαφορετική περίπτωση και προοπτική. Ο Μπλατ και η διοίκηση του Ολυμπιακού, είναι εκείνοι που αποφασίζουν…

ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

Κανένα συμπέρασμα, είναι ο τίτλος του διημέρου που πέρασε ο Ολυμπιακός στην Ισπανία. Εντάξει, όπως είπε ο Γιώργος Μπόγρης στο Sport24radio 103.3 «εμείς οι πέντε από την βασική ομάδα είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε τα νέα συστήματα υπό πίεση και με κόσμο στην εξέδρα», ωστόσο το τι … ψάρια μπορεί να πιάσουν φέτος οι «ερυθρόλευκοι» θα το δούμε στη συνέχεια.

Δεν πήγε ολότελα στράφι το τουρνουά στην Ισπανία, αλλά δεν είδε και πολλά πράγματα ο Μπλατ, που στο τέλος άφησε και τον Σπανούλη εκτός για ένα ημίχρονο , καθώς δεν υπήρχε λόγος να κουραστεί περισσότερο κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης.

Από το επόμενο Σαββατοκύριακο ο Ολυμπιακός θα αρχίσει να «μοντάρεται» και εμείς, θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε στην πράξη όσα συζητούνται για τη «νέα ομάδα» των Πειραιωτών, από το ξεκίνημα της προετοιμασίας.

ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΠΑΝ

Μια πρώτη εντύπωση βέβαια είναι ότι ο Ολυμπιακός έχει ανεβάσει ταχύτητα, προσπαθώντας να παίξει πιο γρήγορα, ειδικά όταν φεύγει στην επίθεση. Είδαμε πράγματα που χαρακτηρίζουν το μπάσκετ του Μπλατ (πολλά κοψίματα, μπακ-ντορ πάσες, ντράιβ, σουτ από την αδύνατη πλευρά, διάβασμα της κάθε φάσης ξεχωριστά) αλλά και φάσεις με μπάσκετ Ολυμπιακού (πικ εν ρολ με τον Σπανούλη).

Ο Μπλατ βγάζει έξω όποιον διστάζει να σουτάρει» έλεγε ο Μπόγρης. Η φιλοσοφία της ομάδας αλλάζει, με ένα μπάσκετ που ευνοεί το θέαμα και την «ευχαρίστηση των παικτών».

Δεν θα πρωτοτυπήσουμε γράφοντας ότι ο παίκτης που κλέβει, μέχρι τώρα την παράσταση, είναι ο Αξέλ Τουπάν, ένας γεμάτος προσόντα γκαρντ-φόργουορντ που θεωρούμε δεδομένο ότι θα τον λατρέψουν στο ΣΕΦ.

Ο Μπλατ τον απελευθέρωσε περισσότερο από τον Σάρας Γιασικεβίτσιους, ο Γάλλος μοιάζει ασυγκράτητος είτε στο «2», είτε στο «3» και έχει μια χρονιά μπροστά του η οποία προμηνύεται λίαν συναρπαστική…