Σφαλιάρα και στατική μελέτη

Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να διαπιστώσεις ότι ο Ολυμπιακός κάνει κοιλιά. Στα τρία από τα πέντε τελευταία του παιχνίδια, έχασε. Νίκησε μόνο τη Φενέρ, ηττήθηκε από Παναθηναϊκό, ΚΑΟΔ και Μιλάνο ενώ γλίτωσε στο τσακ ένα πατατατράκ, απέναντι στην Κηφισιά.

Και δεν είναι τυχαίο ότι οι ήττες ήρθαν μαζεμένες, όταν ξεκίνησε το σερί των ...τραυματισμών. Η ομάδα είχε, ήδη, επιβαρυνθεί από νωρίς, έβρισκε τον τρόπο να ξεπερνάει τις απώλειες, αλλά η τιμωρία των Μπέγκιτς-Πρίντεζη, έβαλε ακόμη περισσότερο βάρος στα χέρια και τα πόδια όσων "τράβηξαν" το λούκι. Ταυτόχρονα, ο Ολυμπιακός έβγαινε σιγά-σιγά εκτός ρυθμού.

Οι σοβαροί τραυματισμοί που ακολούθησαν, πρώτα με τον Λο και ύστερα με τον Πετγουέι, έφεραν και δυο νέα πρόσωπα στο ρόστερ (Κόλινς-Μουν).

Όλα αυτά σημαίνουν ακόμη μεγαλύτερη δυσκολία στο να ανακτηθεί ο ρυθμός, γιατί οι έτσι κι αλλιώς περιορισμένες προπονήσεις (λόγω του προγράμματος) "καθυστερούν", καθώς πρέπει να προσαρμοστούν οι νέοι, ή να βρεθούν τα τρικ που θα καλύψουν τα κενά εκείνων που δεν μπορούν να παίξουν. Οι απουσίες επιβαρύνουν τους υπόλοιπους, κουράζουν περισσότερο, καταπονούν κορμιά και πόδια.

Ο Ντάνστον, που σε μια στιγμή, έπαιζε μόνος του (ο Σίμονς τραυματίας, ο Μπέγκιτς τιμωρημένος) έσκασε. Ο Λοτζέσκι που έβαλε πολύ χρόνο και αρμοδιότητες από την αρχή ελέω του τραυματισμού του Σπανούλη, δείχνει κι αυτός κουρασμένος.

Σωστά, ο Μπαρτζώκας δεν θέλει να επικαλεστεί τις απουσίες, αλλά στο ματς με την Κηφισιά κόντεψε να "τρελαθεί" βλέποντας να τραυματίζονται τόσο ο Σίμονς όσο και ο Λοτζέσκι.

Ναι, στο επίπεδο της Ευρωλίγκας, δεν μπορείς να σκέφτεσαι τις απουσίες. Και η Μπαρτσελόνα πήγε στην Κωνσταντινούπολη, χωρίς τον Ναβάρο, ο Λάμπε είδε όλο το ματς από τον πάγκο, κατάφερε όμως να φύγει με ένα μεγάλο διπλό απέναντι στη Φενέρ. Στο κάτω-κάτω από την Ολύμπια την Πέμπτη το βράδυ έλειπε ο Αλεσάντρο Τζεντίλε

Τα προβλήματα και οι τραυματισμοί είναι μέρος του προγράμματος και του πονοκεφάλου που αντιμετωπίζουν όλοι ανεξαιρέτως οι προπονητές της κορυφαίας διοργάνωσης.

Να αντέξει τους κραδασμούς

Το θέμα είναι η ομάδα να είναι έτοιμη να ξεπεράσει την κοιλιά της. Να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει την ξαφνική θύελλα των προβλημάτων που μπορεί να της προκύψουν. Έχουν σημασία οι αντοχές της, η ...στατική της μελέτη, ώστε τα θεμέλια να μη πάθουν ζημιά από τους κραδασμούς, όσο μεγάλοι κι αν είναι αυτοί. Αυτό είναι, λοιπόν, το νέο στοίχημα του Ολυμπιακού, που μετά από μια ξεγυρισμένη τριαντάρα στο Μιλάνο, εν μέσω δύσκολων αγώνων, θα χρειαστεί να σηκώσει κεφάλι και να επιστρέψει.

Είναι έκπληξη η ήττα στο Φόρουμ; Ή ήττα, όχι. Η εμφάνιση και η έκταση της διαφοράς, ναι. Κυρίως γιατί μετά το πρώτο δεκάλεπτο, ο Ολυμπιακός ... εξαφανίστηκε από το γήπεδο, ήταν άδειος από ενέργεια και τόσο σοφτ, όσο το λιωμένο βούτυρο. Οι Ιταλοί ξεφυσούσαν σαν ταύροι, πανηγυρίζοντας κάθε κερδισμένη μπάλα, οι "ερυθρόλευκοι" είχαν το απλανές βλέμμα του χαμένου ναυαγού στο πέλαγος.

Προσοχή, όμως. Μπορεί οι 51 πόντοι που έβαλε ο Ολυμπιακός να είναι οι λιγότεροι της ιστορίας του στην Ευρωλίγκα, μπορεί η εμφάνισή του να ήταν πράγματι τραγική, το φαινόμενο, ωστόσο, δεν είναι ... σπάνιο, ούτε πρωτόγνωρο.

Θα συμφωνήσω πως αυτό το ματς συμπεριλαμβάνεται στα χειρότερα όλων των εποχών για τους "ερυθρολεύκους", όμως, θα θυμίσω ότι ακόμη και σε αυτή την εξαιρετική ευρωπαϊκή τελευταία τριετία τέτοια στραπάτσα έχουν ξαναγίνει.

Θυμηθείτε λίγο...

Κανείς, βέβαια, δεν τα φέρνει εύκολα στη μνήμη του, λόγω των ...συνολικών αποτελεσμάτων. Κι όμως έχουν ξανατύχει τέτοιες βαριές ήττες, αλλά και οβιδιακές μεταμορφώσεις όπως αυτή που πέρασε ο Ολυμπιακός την τελευταία εβδομάδα όταν από τους 95π κόντρα στη Φενέρ, έφτασε στους 51 εναντίον του Μιλάνου.

• Πέρσι η πορεία προς το Λονδίνο ξεκίνησε με ήττα 26π στην Κωνσταντινούπολη. Ο Ολυμπιακός συνετρίβη από την Εφές με 98-72 στην 2η αγωνιστική, σε ένα βράδυ όπου οι παίκτες της τουρκικής ομάδας έβλεπαν το καλάθι σα βαρέλι (25/49δ, 9/14τρ).
• Ένα μήνα πριν από τον θρίαμβό του στην Κωνσταντινούπολη το 2012, επί της ΤΣΣΚΑ, ο Ολυμπιακός είχε συντριβεί από την ... ρωσική ομάδα με 96-64, σε ένα εφιαλτικό βράδυ στη Μοσχα. Οι αριθμοί του τραγικοί: 3/18 τρίποντα, 16 λάθη και μόλις 7 ασίστ.
• Αλλά και το 2011 στις μονομαχίες του με την Σιένα, ενώ στο πρώτο ματς είχε συντρίψει τους Ιταλούς με 89-41, δυο μέρες αργότερα στο ίδιο γήπεδο και απέναντι στην ίδια ομάδα έχασε με ... 65-82, έχοντας 4/18 τρίποντα και 22 λάθη!

Αν δείτε τους αριθμούς του Ολυμπιακού (αλλά και της Ολύμπια) στο ματς του Μιλάνου, θα βρείτε πολλές ομοιότητες

Έμεινα στην τελευταία τριετία γιατί ο Ολυμπιακός παίζει σχεδόν με τον ίδιο κορμό. Εντάξει, λείπουν οι Παπανικολάου, Χάινς, Άντιτς τους οποίους ωστόσο μνημόνευαν πολλοί, μετά την συντριβή στο Μιλάνο. Λογικό είναι. Μετά τις ήττες οι καλύτεροι είναι εκείνοι που έχουν φύγει και αυτοί που δεν έπαιξαν. Το χειρότερο σε αυτές τις ήττες είναι να βγαίνεις και να λες "απίστευτο", "δεν έχει ξαναγίνει" και άλλα τέτοια, που ξεστομίζονται (και γράφονται) λες και παρακολουθούμε πρώτη φορά Ευρωλίγκα...

Συμπέρασμα: Ο Ολυμπιακός έφαγε μια ξεγυρισμένη σφαλιάρα στο Μιλάνο, αλλά το τέλος του κόσμου δεν ήρθε ακόμη. Εφόσον ο σβέρκος δεν κόπηκε, το κεφάλι μπορεί να σηκωθεί και πάλι. Αρκεί να υπάρχει και μυαλό (μέσα στο κεφάλι)...