Σκληρός για να νικήσει ο Παναθηναϊκός AKTOR, με φλορ τζένεραλ τον Τζέριαν Γκραντ
Ο Παναθηναϊκός AKTOR φρόντισε να γίνει πιο σκληρός από την Μπολόνια, ο Γκραντ έγινε ο άνθρωπος που θα χάριζε τη νίκη και ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για μια δύσκολη νίκη του Παναθηναϊκού σε ένα από τα γούρικα για αυτόν γήπεδα της Ευρωλίγκας
Το γήπεδο κατ' αρχήν. Γούρικο από το 2002. Μετά το περσινό πέρασμα δια πυρός και σιδήρου με το καλάθι του Ναν. Έτσι έγινε και φέτος στην Μπολόνια για τον Παναθηναϊκό. Οι Ιταλοί είναι σκληρό καρύδι, πήγαν το ματς εκεί που τους αρέσει, στις σωματικές επαφές, στο μπασκετικό ξύλο και απείλησαν ως το τέλος. Αλλά εκεί υπήρχε ο πιο αποφασιστικός παίκτης του ρόστερ του.
Ο Τζέριαν Γκραντ δεν εκπέμπει την αίγλη του Ναν, αν και μεταξύ μας έχει περισσότερα ματς στο ΝΒΑ από τον συμπαίκτη του, ούτε τη διορατικότητα του Σλούκα. Τα κάνει όμως όλα και συμφέρει. Πέφτει με μανία στον καλύτερο επιθετικό των αντιπάλων, πιέζει τις μπάλες, παίρνει ριμπάουντ και όταν χρειαστεί καθορίζει και την εξέλιξη των αγώνων. Όπως έκανε στο Παλαμαλαγκούτι, την ώρα που η Βίρτους είχε φέρει το ματς στα ίσια.
Το τρίποντο, η πάσα στον Λεσόρ, το ριμπάουντ, οι δυο βολές όλα μαζί για να αποδράσει ο Παναθηναϊκός από μια δύσκολη έδρα και να φτάσει στο 7-3. Όσα είχαν κάνει ο Ναν και ο Σλούκας στο πρώτο ημίχρονο τα ολοκλήρωσε αυτός ο σπουδαίος γκαρντ, που είναι πάντα έτοιμος είτε για μια άμυνα, είτε για να ευστοχήσει στο τελευταίο σουτ.
Ξύλο με τρίποντα
Έπεσε πολύ ξύλο στο πρώτο δεκάλεπτο με τις δυο ομάδες να έχουν μπει αποφασισμένες να ... μη δεχθούν καλάθι. Για δυο λεπτά δεν είχε ανοίξει καν το σκορ, με την Μπολόνια να έχει ρίξει τον δυναμικό Κορντινιέ πάνω στον Ναν και τον Ντιούφ (αντί του Ζίζιτς) για αντίπαλον δέος του Λεσόρ. Οι "πράσινοι" είχαν το νου τους σε Κλάιμπερν (με τον Γκραντ να τον κυνηγάει παντού) και Σενγκέλια (πρώτος του αντίπαλος ο Μήτογλου).
Η αλληλοεξουδετέρωση οδήγησε και τους δυο σε ... χορταστικό ξυλίκι, μέχρι ο Λεσόρ να αρχίσει να λύνει τους γρίφους και ο Παπαπέτρου να σκοράρει δυο φορές από μακριά, ρίχνοντας το σύνθημα για το πως έπρεπε, αυτή τη βραδιά, να επιτεθεί ο ΠΑΟ. Η άμυνα της Βίρτους είχε προσαρμοστεί στις παγίδες στο Ναν (ο Παγιόλα έβγαινε σε βοήθειες του Κορντινιέ) όμως ο Αμερικανός σκόρερ, σαν καλό παλικάρι είχε κι άλλο μονοπάτι.
Βρήκε τις καλές αποστάσεις κι άρχισε να ευστοχεί σε τρίποντα, ανοίγοντας την άμυνα και υποδεχόμενος καλά τις πάσες των συμπαικτών του, ειδικά του Κώστα Σλούκα. Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού μπήκε λίγο πριν εκπνεύσει το πρώτο δεκάλεπτο και έγινε ο βασικός λόγος για να ... δούμε μπάσκετ. Η ικανότητα του να κατευθύνει ιδανικά την ομάδα του εμφανίστηκε αμέσως, η μπάλα άρχισε να κυκλοφορεί ιδανικά, απόδειξη οι πέντε ασίστ που μοίρασε, παίζοντας επί της ουσίας μόνο στη δεύτερη περίοδο.
Το αμυντικό παιχνίδι της πρώτης περιόδου, διαδέχθηκε ένα επιθετικό κρεσέντο. Ο Παναθηναϊκός με τον Ναν να έχει 14π και όλοι οι "πράσινοι" να σουτάρουν 9/14 τρίποντα (όσα και δίποντα, κατά σύμπτωση) έδειξαν έτοιμοι να ξεφύγουν. Η διαφορά έφτασε στο +8, αλλά η Βίρτους έμεινε μέσα στο παιχνίδι γιατί ακολούθησε τον ΠΑΟ σε ευστοχία (5/9 τρ) και κέρδισε 7 επιθετικά ριμπάουντ.
Στα μέτρα της Μπολόνια
Στο τέλος οι Ιταλοί βρήκαν την ευκαιρία να βάλουν με τον Κλάιμπερν 5 σερί πόντους και να μειώνουν στους τρεις. Έμενε να δούμε αν ο Παναθηναϊκός είχε πάει το ματς στα μέτρα του, γιατί το μία σου και μία μου στην επίθεση θεωρητικά τον ευνοούσε. Αλλά το ματς δεν πήγε σε αυτό το τέμπο. Οι γηπεδούχοι άλλαξαν το ρυθμό, επέμειναν στις δυναμικές άμυνες και οι "πράσινοι" είδαν να τους εγκαταλείπει η μοναδική ευστοχία τους από μακριά.
Το 2/10 τρίποντα του Παναθηναϊκού κράτησε τη Βίρτους μέσα στο κόλπο, καθώς ο Σλούκας κουραζόταν και ο Ναν ... εκνευριζόταν. Ειδικά στην περίπτωση, που ζήτησε τζάμπολ ενώ οι ρέφερι έδωσαν φάουλ σε βάρος του, τον έβγαλαν από τα ρούχα του! Κυρίως, όμως, τον χρέωναν με τέταρτο φάουλ.
Το επί μέρους σκορ στην περίοδο ήταν 15-14 υπέρ των Ιταλών, με τους γηπεδούχους μάλιστα να έχουν τους μισούς πόντους από τη γραμμή του φάουλ (7/11).
Πληγή για τους "πράσινους" παρέμεναν τα πολλά επιθετικά ριμπάουντ της Βίρτους που θα μπορούσε να περάσει και μπροστά στο σκορ αν ο ενθουσιώδης Κορντινιέ δεν έχανε δυο ... καρφώματα! Η αλήθεια είναι, όμως, ότι είχαμε επιστρέψει από το μπάσκετ στο ξύλο...
Και στο χέρι του Γκραντ
Στη θεωρία το χαμηλό σκορ (κάτω από τους 80 πόντους) βόλευε την Βίρτους, ποιοτικά χειρότερη του Παναθηναϊκού. Θα ίσχυε απόλυτα αν στο ρόστερ των "πρασίνων" δεν βρισκόταν ο Τζέριαν Γκραντ. Ο κρυφός φλορ-μάνατζερ της "πράσινης" ομάδας, πήρε όλες τις σωστές αποφάσεις στο τέλος. Και έκανε όσα χρειαζόταν για να φύγει νικήτρια η ομάδα του.
Στην ισοπαλία και με το χρονόμετρο να σημαδεύει το τελευταίο λεπτό του ματς, πέτυχε ένα πολύ δύσκολο τρίποντο, με τον Σενγκέλια σχεδόν κρεμασμένο πάνω του. Στη συνέχεια έπαιξε με τα νεύρα των γηπεδούχων, κρατώντας την μπάλα και πασάροντας στον Λεσόρ που ξέφυγε από τον Κλάιμπερν και με ένα κάρφωμα κρατούσε τον Παναθηναϊκό στο +3. Ο Γκραντ δεν είχε ... ολοκληρώσει. Πήρε το ριμπάουντ, κέρδισε το (πέμπτο) φάουλ του Κορντινιέ και έβαλε και τις δυο βολές.
Ήταν υπαίτιος για τους εφτά από τους δέκα τελευταίους πόντους της ομάδας του. Τους άλλους τρεις σημείωσαν ο Ναν (σε μια βραδιά που έχασε τρεις βολές) και ο Ερνανγκόμεθ που μάζεψε το επιθετικό ριμπάουντ και με ένα εύκολο λέι-απ οριστικοποίησε το σπουδαίο διπλό για τον ΠΑΟ, που έγραψε δυο στα δυο στη "διαβολοβδομάδα".
Ο Αταμάν ανάσανε γιατί ήταν ένα περίεργο βράδυ, όπου οι γηπεδούχοι έπαιρναν με τη σέσουλα επιθετικά ριμπάουντ (13 συνολικά), η ομάδα του έκανε πολλά λάθη (13) αλλά έγινε όσο χρειαζόταν σκληρή για να μην πεθάνει. Ο Γκραντ αποδείχθηκε καθοριστικός, παίρνοντας την σκυτάλη από τους Σλούκα-Ναν που έδωσαν ρεσιτάλ στο πρώτο ημίχρονο, αλλά μετά κουράστηκαν. Ο Λεσόρ έδωσε και κέρδισε τις μάχες του με ένα συνηθισμένο για αυτόν παιχνίδι (16π-8ρ) ενώ η εύφημος μνεία πάει στον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη που έπαιξε ... στο μισό μέρος του γηπέδου (σε αλλαγές χάντμπολ με τον Ναν) αλλά έκλεισε κάθε διάδρομο στον επικίνδυνο Κορντινιέ.
Ο Παναθηναϊκός έφτασε στις εφτά νίκες σε 10 αγωνιστικές, έχοντας δώσει τα περισσότερα παιχνίδια του μακριά από το ΟΑΚΑ (4-2) και βρίσκεται σε τροχιά πρώτης θέσης που αυτή τη στιγμή ανήκει στη Φενέρ. Η επόμενη έξοδος του (στο Κάουνας, εναντίον της Ζαλγκίρις) είναι ακόμα πιο δύσκολη. Δεν θα φοβηθεί, προφανώς. Ειδικά όταν είναι τόσο σκληρός, όπως στο ιστορικό Παλαμαλαγκούτι, που άλωσε το 2002 στο ιστορικό φάιναλ-φορ και την κατάκτηση της τρίτης στη σειρά Ευρωλίγκας...
