Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που Ρεάλ και Ολυμπιακός θα μονομαχήσουν στην Ευρωλίγκα. Μόλις πέρσι στο Λονδίνο, τους βλέπαμε στον τελικό, με τον Ολυμπιακό να παίρνει μια θριαμβευτική ρεβάνς για ένα αντίστοιχο παιχνίδι το 1995 στη Σαραγόσα. Πολλοί θυμούνται και την σειρά των πλέι-οφ του 2009, που ο Ολυμπιακός με ρεσιτάλ Μπουρούση, πήρε το εισιτήριο για το φάιναλ-φορ του Βερολίνου. Εμείς θα πάμε ακόμη πιο πίσω. Στο ταραχώδες 1996, όπου οι δυο ομάδες, βρίσκονταν αντιμέτωπες πριν από το φάιναλ-φορ που είχε προγραμματιστεί να γίνει στο Παρίσι.

Ένα χρόνο μετά τον θρίαμβο της Σαραγόσα, ο Άρβιντας Σαμπόνις είχε αποχωρήσει, αποφασίζοντας να συνεχίσει την καριέρα του στο ΝΒΑ και στο Πόρτλαντ.

Στο πόδι του είχε μείνει ο Τζόε Αρλάουκας, ο γιος ενός ζευγαριού από τη Λιθουανία, που μετακόμισε στις ΗΠΑ και σίγουρα ένας από τους κορυφαίους Αμερικανούς που είδαμε ποτέ στην Ευρώπη, θαυμάζοντάς τον και στην Ελλάδα. Δίπλα του, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είχε προσθέσει τον Ζόραν Σάβιτς, που στα 30 του χρόνια (τότε) είχε αφήσει τον ΠΑΟΚ και την Ελλάδα, για να παίξει στη Μαδρίτη.

Στο ρόστερ της Ρεάλ, βρισκόταν ακόμη ο διεθνής πλέι-μέικερ Χοσέ Μιγκέλ Αντούνιεθ, ο Χουάν Αντόνιο Μοράλες που αργότερα έπαιξε και στον Ολυμπιακό, ο Ισμαήλ Σάντος, ειδικευμένος σε αμυντικές αποστολές, ο Αμερικανός Μάικλ Σμιθ, που είχε πάρει ισπανικό διαβατήριο, ο ... Καταλανός Σαντιάγκο Άμπαντ και ένας 28χρονος γκαρντ, με αραιά μαλλιά, ονόματι Πάμπλο Λάσο. Ναι, ο τωρινός κόουτς της Ρεάλ Μαδρίτης.

Ο Ολυμπιακός ήταν ο φιναλίστ των δυο τελευταίων τελικών (Τελ Αβίβ, Σαραγόσα) είχε τη γνωστή ομάδα των τίτλων, ενισχυμένος με το δίδυμο ξένων που αποτελούσαν ο Ντέιβιντ Ρίβερς (που την προηγούμενη σεζόν έπαιζε στην Αντίμπ, κερδίζοντας το πρωτάθλημα στη Γαλλία, εξ ου και ο Ιωαννίδης τον είχε συστήσει λέγοντας το γνωστό "μην υποτιμάτε την καρδιά του πρωταθλητή) και ο Γουόλτερ Μπέρι.

Η ήττα της ΤΣΣΚΑ...

Οι "ερυθρόλευκοι" είχαν ρεκόρ 10-4 στη κανονική περίοδο, όσο η ΤΣΣΚΑ και η Μπενετόν Τρεβίζο αλλά στην τριπλή ισοβαθμία, καθώς είχαν ηττηθεί δυο φορές από τους Ρώσους. Αντίθετα υπερτερούσαν της Μπενετόν σε διπλή ισοβαθμία. Η ΤΣΣΚΑ ... καθόρισε τα πλέι-οφ.

Η ρωσική ομάδα, έτσι κι αλλιώς ήταν πρώτη, αλλά στην τελευταία αγωνιστική έχασε από την Αντίμπ, ανατρέποντας τα πάντα. Ο Ολυμπιακός έμεινε τρίτος, ενώ υπό κανονικές συνθήκες (με νίκη των Ρώσων στη Γαλλία) θα έβγαινε δεύτερος και θα είχε πλεονέκτημα έδρας σε πλέι-οφ εναντίον του ... Παναθηναϊκού (3ος στον άλλο όμιλο)! Τελικά, οι Πειραιώτες έμειναν τρίτοι, απέφυγαν μεν τον ΠΑΟ, αλλά πήγαν με μειονέκτημα έδρας επάνω στη Ρεάλ. Όσο για τον Παναθηναϊκό του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, του Ντομινίκ Ουίλκινς, του Στόγιαν Βράνκοβιτς αλλά και του Παναγιώτη Γιαννάκη, βρέθηκε (κι αυτός με μειονέκτημα) στον δρόμο της Μπενετόν Τρεβίζο του κόουτς Μάικ Ντ΄Αντόνι, του Ζέλικο Ρεμπράτσα και του Χένρι Ουίλιαμς.

Καλό ξεκίνημα...

Τότε, η ομάδα που είχε το πλεονέκτημα ξεκινούσε εκτός έδρας τους αγώνες της και υπερασπιζόταν το αβαντάζ σε δυο αγώνες, στο σπίτι της. Έτσι, λοιπόν, η Ρεάλ ταξίδεψε πρώτη στην Αθήνα, για να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό στο κατάμεστο (15.500 εισιτήρια) ΣΕΦ. Στις 7 Μαρτίου του 1996, ο Ολυμπιακός έπαιξε σπουδαία άμυνα και έκανε το 1-0 με ένα εξόχως εντυπωσιακό σκορ (68-49) και κορυφαίο τον Φράνκο Νάκιτς (18π). Όλη Ρεάλ είχε υποφέρει από την ερυθρόλευκη άμυνα, εκτός από τον Τζόε Αρλάουκας, που είχε πετύχει περισσότερους από τους μισούς πόντους της ομάδας του (27) και είχε μαζέψει 10 ριμπάουντ.

Το +19 του πρώτου αγώνα, έδινε αρκετές ελπίδες στον Ολυμπιακό, που ταξίδεψε στη Μαδρίτη με αρκετή αυτοπεποίθηση, αισιοδοξώντας ότι θα μπορούσε να κάνει τη νίκη, που θα του έδινε το εισιτήριο σε ένα τρίτο συνεχόμενο φαίναλ-φορ. Επικεφαλής της αποστολής τέθηκε ο πρόεδρος της ομάδας Σωκράτης Κόκκαλης, σε ένα ταξίδι που έμελλε να γίνει η αρχή του τέλους για τον Γιάννη Ιωαννίδη.

Με τη βοήθεια της Μπαρτσελόνα!

Ο δεύτερος αγώνας στο Παλάθιος Ντε Ντεπόρτες, έγινε στις 12 Μαρτίου. Ο Ολυμπιακός παλεύει να κάνει το μεγάλο διπλό, χάνει με δέκα πόντους στο ημίχρονο (41-31) αντεπιτίθεται στην επανάληψη, έχει για κορυφαίο τον Γιώργο Σιγάλα (21π) αλλά ο Αρλάουκας με 26π και 8ρ είναι και πάλι ασυναγώνιστος. Σμιθ (16π) και Σάβιτς (14π) κάνουν καλή δουλειά, όπως και ο Λάσο (5π) που πέφτει πάνω στον Ρίβερς. Η Ρεάλ επικρατεί στις λεπτομέρειες με 80-77 και ισοφαρίζει τη σειρά σε 1-1.

Υπάρχει και τρίτος αγώνας, δυο μέρες μετά. Με τη λήξη του ματς, όμως, ο Ιωαννίδης και οι συνεργάτες του αναζητούν το βίντεο του αγώνα, για να γίνει η σχετική μελέτη με τους παίκτες στην προπόνηση της επόμενης μέρας. Η Ρεάλ αρνείται να δώσει την βιντεοκασέτα (σ.σ η τεχνολογία δεν είχε ακόμη εξελιχθεί, είμαστε ακόμη στο 1996) και επιστρατεύονται τα μεγάλα μέσα. Άνθρωπος του Ολυμπιακού ταξιδεύει μέχρι τη ... Βαρκελώνη, όπου τον περιμένει υπεύθυνος της Μπαρτσελόνα. Οι Καταλανοί είχαν "γράψει" τον αγώνα και έδωσαν το βίντεο στον Ολυμπιακό, ευχόμενοι και ... καλή επιτυχία, απέναντι στην αιώνια αντίπαλό τους (αργότερα μονομάχησαν στο φάιναλ-φορ, με νικήτρια τη Μπαρτσελόνα).

Η βιντεοκασέτα φτάνει στο ξενοδοχείο του Σωκράτη Κόκκαλη, που μαζί με ένα συνεργάτη του, πάνε στο ξενοδοχείο της ομάδας για να τη παραδώσουν στον Ιωαννίδη. Ο ξανθός, όμως, έχει τα νεύρα του και βλέποντας τον πρόεδρο, παίρνει μεν την κασέτα αλλά ... τα ρίχνει στον συνοδό του: "Τι μου τον έφερες εδώ αυτό τον γκαντέμη ;" αναφωνεί.

Ο Κόκκαλης, γυρίζει την πλάτη και αποχωρεί από το ξενοδοχείο, χωρίς να πει άλλη κουβέντα. Μέσα του έχει αποφασίσει, στο τέλος της χρονιάς, ανεξαρτήτως αποτελέσματος να διακόψει οριστικά με τον Ιωαννίδη.

"Γιάννη, προκρίθηκε ο Παναθηναϊκός..."

Το τρίτο ματς διαρκεί, ουσιαστικά, ένα ημίχρονο. Όσο αντέχει, δηλαδή, ο Ολυμπιακός που είναι κοντά (42-39) αλλά έχει και πάλι μόνο τον Σιγάλα σε καλή κατάσταση (17π). Η κατάρρευση έρχεται στο δεύτερο μέρος, ο Αρλάουκας στήνει σωστό πάρτι, πανηγυρίζοντας βγάζοντας και βάζοντας την προστατευτική του μασέλα, σκοράρει 28π (στα τρία παιχνίδια είχε μ.ο 27π, όπως ήταν άλλωστε και ο συνολικός μέσος όρος του όλη τη σεζόν), ο Σάβιτς προσθέτει άλλους 19π και η Ρεάλ, νικάει 80-65 και παίρνει την πρόκριση για το Παρίσι.

Έξω από τα αποδυτήρια των ηττημένων, ο Γιάννης Ιωαννίδης βηματίζει νευρικά καπνίζοντας, όταν κάποιος του λέει "προκρίθηκε ο Παναθηναϊκός". Μόλις είχε τελειώσει ο τρίτος αγώνας του ΠΑΟ με την Μπενετόν Τρεβίζο. Ο Στόγιαν Βράνκοβιτς είχε σταματήσει τον Ρεμπράτσα στην τελευταία επίθεση, οι "πράσινοι" νικούσαν 65-64 (Ουίλκινς 26π) και έπαιρναν αυτοί το εισιτήριο για το φάιναλ-φορ με 2-1 νίκες (νίκησαν 70-67 στον πρώτο αγώνα και έχασαν 83-69 στο δεύτερο).

Ο κόουτς του Ολυμπιακού, σβήνει το τσιγάρο, ανοίγει την πόρτα των αποδυτηρίων με ... αναμμένα τα λαμπάκια του: "Τα μάθατε; Προκρίθηκε ο Παναθηναϊκός. Καθίστε να τον δείτε στην τηλεόραση... " ήταν τα πρώτα του λόγια, πριν ακολουθήσει εξάψαλμος με γαλλικά.

Το ίδιο βράδυ, ο αστικός μύθος, θέλει δυο ρεπόρτερ του Ολυμπιακού να τρώνε σε ένα εστιατόρια της γνωστής αλυσίδας Vips στη Μαδρίτη, που είναι ανοιχτά μέχρι αργά κι ο ένας, έχοντας "ξεπαστρέψει" μερικά κλαμπ-σάντουϊτς και τέσσερα μιλκ σέικ, αναφωνούσε: "Δεν υπάρχει άλλη λύση, εκτός από Σέρβο προπονητή". Ούτε βουλωμένο γράμ μα να διάβαζε, καθώς το ίδιο καλοκαίρι ο Ολυμπιακός, άλλαζε σελίδα και τη θέση του Ιωαννίδη έπαιρνε ο Ντούσαν Ίβκοβιτς. Οι παρενέργειες ήταν ήδη μεγάλες, ενώ το μάρμαρο πλήρωσε ο Μπέρι, ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης της ομάδας (1,6 εκατομμύρια δολάρια) που ενδιάμεσα στη χρονιά έπαθε ηπατίτιδα και μετά δεν ... προπονήθηκε ποτέ κανονικά. Ωστόσο και η μοίρα του "ξανθού" έμοιαζε προδιαγεγραμμένη.

Μέχρι να φτάσουμε ως εκεί, όμως, μεσολάβησε η έφοδος του Παναθηναϊκού στο Παρίσι και το πρώτο ευρωπαϊκό του τρόπαιο, αλλά και το ιστορικό 73-38 του Ολυμπιακού επί του ΠΑΟ στον τελευταίο τελικό των πλέι-οφ. Μιλάμε για μια χρονιά, που δεν ξεχνιέται. Έτσι δεν είναι;