Στην ούγια έγραψε Σλούκας και μια σπουδαία άμυνα από τον Παναθηναϊκό
Ο Παναθηναϊκός έριξε στο καναβάτσο την Εφές με νικητήριο καλάθι του Κώστα Σλούκα κι ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για την άμυνα που έχει διαλέξει ο Εργκίν Αταμάν ως πρώτο μάθημα για τη νέα ομάδα των "πρασίνων"
Η έκπληξη δεν είναι ότι ο Κώστας Σλούκας έβαλε το νικητήριο καλάθι του φιλικού ντέρμπι με την Εφές στον τελικό του τουρνουά "Παύλος Γιαννακόπουλος". Αφού αστόχησαν πρώτα ο Γκραντ και στη συνέχεια ο Γκάι (με τον Μήτογλου στην αρχή να κερδίζει την πρώτη μονομαχία στον αέρα και τους Τούρκους να μην συγκρατούν την μπάλα στη δεύτερη) ο πιο ακριβοπληρωμένος σταρ του φετινού Παναθηναϊκού, πήρε την τελική απόφαση και έκανε το εύστοχο ανάποδο λέι-απ.
Ήταν όμως οι (μόλις) 69 πόντοι που δέχθηκε ο Παναθηναϊκός (από μια φουλ επιθετική ομάδα μάλιστα) το κεντρικό σημείο αναφοράς αυτού του αγώνα που έβαλε για τα καλά τους "πράσινους" σε κλίμα Ευρωλίγκας. Η προσήλωση του ΠΑΟ σε μια όσο το δυνατόν πιο καλή αμυντική συμπεριφορά είναι το πρώτο μήνυμα που στέλνει η ομάδα του Αταμάν, τουλάχιστον για το ξεκίνημα της σεζόν.
Μέχρι να αρχίσουν να βγαίνουν οι αυτοματισμοί και οι συνεργασίες στην επίθεση, να βρεθεί δηλαδή η χημεία που αποκτιέται μόνο με τα συνεχόμενα παιχνίδια, ο Παναθηναϊκός πρέπει να δώσει τα πάντα στην άμυνα. Μόνο έτσι θα πάρει μεγάλες νίκες, όπως θα ήταν ας πούμε αυτή εναντίον της Αναντολού, αν -ας πούμε- είχε ξεκινήσει η EuroLeague.
Κι επειδή την ερχόμενη εβδομάδα στη Ρόδο θα κριθεί ο πρώτος τίτλος της χρονιάς (το Super Cup) ο Εργκίν Αταμάν, γνωρίζει καλά ότι πάνω απ' όλα θα χρειαστεί να παίξει δυναμική άμυνα. Οι προσδοκίες που έχει ο κόσμος από τον νέο Παναθηναϊκό είναι πολύ μεγάλες κι ο έμπειρος Τούρκος προπονητής ξέρει ότι οι νίκες πρέπει να κατακτηθούν με κάθε τρόπο.
Ακόμα κι αν η ομάδα του βάζει μόλις 70 πόντους. Αρκεί να έχει δεχθεί ένα λιγότερο. Μαζεύοντας όσα πιο πολλά W μπορεί στο ξεκίνημα της χρονιάς, αυτομάτως ανοίγει ο δρόμος για να δουλέψει απερίσπαστος και να φτάσει τους "πράσινους" στο σημείο που έχει οριοθετήσει ο ίδιος από τις πρώτες του δηλώσεις σε ελληνικό έδαφος. Έτοιμους για το φάιναλ-φορ...
Αυτό το αρχικό πλάνο του Παναθηναϊκού εξηγεί και τις αλλαγές χαντμπολ με τον Σλούκα (κυρίως) να κάθεται στον πάγκο για να δώσει τη θέση του στον Καλαϊτζάκη, τον ψηλότερο απ' όλους τους περιφερειακούς Γκραντ αρκετή ώρα στο παρκέ, όπως και το ... περισσότερο Μήτογλου και λιγότερο Χουάντσο, που είδαμε και στο ματς κόντρα στην Εφές.
Μια καλή άμυνα, εδώ που τα λέμε, οριστικοποίησε τη νίκη του Παναθηναϊκού. Ο Καλαΐτζάκης δεν άφησε τον Λάρκιν να του ξεφύγει, τον ανάγκασε μάλιστα σε μια βεβιασμένη πάσα, που βρήκε τον Γουίλις ένα βήμα πιο μακριά από κεί που θα ήθελε. Το τρίποντο βρήκε σίδερο και οι "πράσινοι" έφευγαν νικητές.
Η ευκαιρία του Γκάι
Μέσα από τις καλές του άμυνες ξεφύτρωσε και ο Κάιλ Γκάι, που άρπαξε την πρώτη ευκαιρία της σεζόν, αφού ο τραυματισμός του Λούκα Βιλντόζα του έδωσε θέση βασικού. Ο Αμερικανός μπόμπερ έδειξε έτοιμος να ανταποκριθεί στο ρόλο του παρτενέρ του Σλούκα, παίζοντας πάνω απ' ολα γενναίες άμυνες, ή κερδίζοντας επιθετικά ριμπαόυντ.
Εντάξει, το ξέρουμε. Το μακρινό σουτ παραμένει το μεγαλύτερο όπλο του στο γήπεδο, για να το εκμεταλλευτεί, όμως, θα χρειαστεί να θυσιάσει το κορμί, τα χέρια και τα πόδια του σε αμυντικές αποστολές όπως αυτές εναντίον της τουρκικής ομάδας.
Μπορεί για τον Γκάι αυτό το διάστημα να είναι πολύτιμο σε σχέση με την καριέρα του στον Παναθηναϊκό. Μέχρι πρότινος έμοιαζε να βρίσκεται ένα βήμα πίσω από τους υπόλοιπους, ο τραυματισμός του Βιλντόζα, όμως, τον έβγαλε στον αφρό. Μένει να δούμε πως θα αντιδράσει όταν επιστρέψει ο Αργεντίνος και μειωθεί ο χρόνος συμμετοχής του.
Με εξαίρεση δυο τρεις καλές φάσεις στο πρώτο δεκάλεπτο και άλλες τόσες στην τελευταία περίοδο η Εφές δεν μπόρεσε να βγάλει -ως πιο δεμένο σύνολο, έστω κι αν έχει αλλάξει προπονητή- ελεύθερα σουτ. Τα περισσότερα ήταν μαρκαρισμένα, ενώ το κυνηγητό σε Λάρκιν-Μπομπουά αλλά και Κλάιμπερν-Μπράιαντ ήταν ανελέητο.
Κυριαρχώντας και στα ριμπάουντ, ο Παναθηναϊκός έστω κι αν ήταν "φτωχός" σε δημιουργία (λίγες οι 17 ασίστ) ή είχε προβλήματα απέναντι στην άμυνα της Εφές, έβαζε τα θεμέλια για να κερδίσει το ματς.
Οδοστρωτήρας Λεσόρ...
Ο κυριαρχικός Ματίας Λεσόρ σάρωσε όσους βρήκε μπροστά του. Ούτε ο Ζίζιτς, ούτε ο Πλάις, ούτε ο Γουίλις (για τον Γιλμάζ δεν το συζητάμε, σε δυο συνεχόμενες φάσεις τον ανάγκασε να ... ξαπλώσει στο παρκέ) μπόρεσαν να σταματήσουν τον ορμητικό Γάλλο, που στο ξεκίνημα του ματς σάρωσε με τα πικ εν ρολ κι όταν οι αντίπαλοι αποφάσισαν να αλλάξουν την άμυνα μένοντας μέσα στη ρακέτα, έβαζε πλάτη, κέρδιζε επιθετικά ριμπάουντ και έβγαζε μια απίστευτη ενέργεια.
Σε κάποιες στιγμές ο σέντερ του Παναθηναϊκού έμοιαζε ανίκητος αλλά και ενθουσιασμένος από τις φάσεις που έβγαζε πάνω από τα δυο καλάθια. Η αλήθεια είναι ότι έμεινε αρκετή ώρα πάνω στο παρκέ, στο τέλος κουράστηκε, αλλά έτσι θα γίνεται, μέχρι ο Μπαλτσερόφσκι να αποκτήσει σταθερότητα και να καταλάβει περισσότερο το παιχνίδι μέσα στη ρακέτα.
Όχι ότι ο Πολωνός δεν προσπαθεί, κάθε άλλο. Και καλές κινήσεις διαθέτει και ύψος, έχει, ωστόσο, αρκετό δρόμο να διανύσει για να μπορέσει να παίξει και περισσότερη ώρα.
Οι πρώτες αποφάσεις του Αταμάν
Βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή της χρονιάς, πολλά μπορεί να αλλάξουν στη συνέχεια με βάση τη ροή των αγώνων, παρόλα αυτά βλέπουμε τις πρώτες αποφάσεις του Αταμάν στην πράξη.
Είδαμε, για παράδειγμα, ότι Μαντζούκας και Αντετοκούνμπο δεν αγωνίστηκαν δευτερόλεπτο. Ο Μωραΐτης ήταν εκτός δωδεκάδας. Προφανώς και οι τρεις υπολογίζονται περισσότερο για το ελληνικό πρωτάθλημα, όπου εκτός των άλλων ο Παναθηναϊκός πρέπει να αφήνει ένα ξένο εκτός εξάδας.
Το "3" πάντως το κάλυψαν οι Γκριγκόνις και Παπαπέτρου, ενώ σε κάποιες στιγμές ο Παναθηναϊκός έπαιξε και με τρεις γκαρντ. Για να παίξει, πάντως, καλή άμυνα όταν χρειάζεται ο Αταμάν δεν έχει πρόβλημα να θυσιάσει λίγο από το χρόνο συμμετοχής σούπερ-σταρ όπως ο Σλούκας, ή ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ.
Ο Τούρκος προπονητής δεν είναι καθόλου εύκολος τύπος. Ειδικά για τους παίκτες του...