Στο μπάσκετ του Ολυμπιακού, ο Παναθηναϊκός δεν είχε απάντηση. Το Περιστέρι;

Πριν από τον ημιτελικό των αιωνίων το ερώτημα αφορούσε βασικά τον Παναθηναϊκό και τις αντοχές του σε ένα ματς υψηλής πίεσης, με παιχνίδια μυαλού και εναλλαγή συναισθημάτων. Είναι προφανές ότι έτσι όπως είναι φτιαγμένος ο φετινός Παναθηναϊκός δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στα δύσκολα, πνίγεται σε μια κουταλιά νερό και ρίχνει λευκή πετσέτα. Αυτό αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά κι ενώ πλέον το κοντέρ στις μεταξύ των δυο ομάδων μονομαχίες γράφει 11-0.

Μόλις ο Ολυμπιακός ηρέμησε στα αποδυτήρια, αφήνοντας κατά μέρος το σχεδόν αρπακολατζίδικο δεύτερο δεκάλεπτο, αποφάσισε να γίνει ακόμα πιο σκληρός στην άμυνα, ο Παναθηναϊκός κατέρρευσε. Το πράσινο +5, πήγε περίπατο με το επί μέρους σκορ 29-10 που έκαναν οι "ερυθρόλευκοι" το οποίο ουσιαστικά έκρινε το νικητή και τους έστειλε να συναντήσουν τον εμβληματικό πρώην αρχηγό τους, Βασίλη Σπανούλη, που φοράει κουστούμι, πλέον, και κοουτσάρει το Περιστέρι, στον 48ο τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος.

Ο 20ός τελικός του Ολυμπιακού που πάει για το 11ο τρόπαιο στην ιστορία, ενώ ο προπονητής του Γιώργος Μπαρτζώκας συμπλήρωσε 300 αγώνες στον πάγκο της ομάδας και άφησε πίσω του δυο θρύλους του κλαμπ, Ντούσαν Ίβκοβιτς (298 αγώνες) και Γιάννη Ιωαννίδη (297).

Δεν είδαμε κάτι διαφορετικό στο Ηράκλειο. Η διαφορά των δυο ομάδων παραμένει πολύ μεγάλη, φαίνεται και από τη βαθμολογία -κυρίως- της EuroLeague όπου στο ελίτ επίπεδο και στον πιο υψηλό ανταγωνισμό ο Ολυμπιακός είναι πρώτος και ο Παναθηναϊκός, σχεδόν, τελευταίος. Στο μπάσκετ είναι λίγο δύσκολο να νικήσει η χειρότερη ομάδα.

Θέμα των σουτ του Ολυμπιακού

Ο Παναθηναϊκός προσπαθεί το τελευταίο διάστημα να γίνει πιο ομαδικός. Δεν ξέρουμε αν αυτό έχει... ξενερώσει τον Ντουέιν Μπέικον, που τελευταία μοιάζει κουρασμένος πριν από το τζάμπολ, παρόλα αυτά η πρόθεση των "πρασίνων" είναι να κυκλοφορήσουν σωστά την μπάλα.

Αμυντικά ο Παναθηναϊκός ήθελε να εμποδίσει την τεράστια φθορά που του προκάλεσαν στο τελευταίο παιχνίδι οι ψηλοί της ομάδας, βρίσκοντας σημαντικές βοήθειες από Μποχωρίδη και Καλαϊτζάκη που την ώρα του ρολ των "ερυθρόλευκων" σέντερ, στήνονταν καλά και κέρδισαν τρία επιθετικά ριμπάουντ.

Ο Ολυμπιακός τελείωσε το πρώτο μέρος με 5/18 τρίποντα, παίρνοντας τους περισσότερους πόντους του από τον Βεζέκνοβ, που έπρεπε, ωστόσο, να ξεκουραστεί και κάποια λεπτά στον πάγκο. Χωρίς έτερο "απειλητικό" σκόρερ πάνω στο παρκέ, οι Πειραιώτες ναι μεν κυκλοφορούσαν την μπάλα, έβγαζαν όμως βιαστικά σουτ τριών πόντων που έβρισκαν σίδερο. Κάπως έτσι άρχισε να βαραίνει και η μπάλα, με αποτέλεσμα να χάνουν και τα ελεύθερα σουτ από τα 6.75μ.

Προφανώς το θέμα για τον Ολυμπιακό ήταν να βρει ρυθμό στα σουτ. Είναι μια ομάδα που ζει για αυτό το παιχνίδι, ξεκινώντας από την άμυνα, κερδίζοντας κατοχές και κυκλοφορώντας καλά την μπάλα βρίσκει τα σουτ που της δίνουν αέρα. Αυτό έκανε και χθες, ηρεμώντας πρώτα στα αποδυτήρια και βγαίνοντας εν συνεχεία στο παρκέ για να αλλάξει άρδην την εικόνα του ματς.

Ο Παναθηναϊκός στραγγαλίστηκε. Για οκτώ λεπτά δεν έβαλε καλάθι, κάθε προσπάθεια του πήγαινε στο βρόντο και ο Ολυμπιακός που είχε σπάσει τα καλάθια στο δεύτερο δεκάλεπτο, ξεκίνησε το τρίτο με 6/7 τρίποντα τελειώνοντας την περίοδο με 7/12. Το 27.7%, έγινε 58.3%, γιατί απλά η "ερυθρόλευκη" ομάδα έπαιζε το δικό της μπάσκετ.

Ο Κάναν έβαλε 11 σερί πόντους, πριν νιώσει ένα τράβηγμα και περάσει εκτός ματς, έχοντας προλάβει να ανάψει και τα αίματα με τον πανηγυρισμό του σε στάση προσοχής μπροστά από τον "πράσινο" πάγκο. Ο Παπανικολάου ήταν αλάνθαστος σε όλο το ματς (5/5) και όλα είχαν αλλάξει. Ο Φαλ τρομοκρατούσε στον αέρα, ο Γουόκαπ αν και άστοχος, έπαιζε άμυνα μέχρι και τις σκιές των αντιπάλων του, ενώ ό,τι περίσσευε από τις βόμβες το μετέφραζε σε πόντους ο πληθωρικός Βεζένκοβ.

Θα περίμενε κανείς σε αυτό το δεύτερο ημίχρονο να δει τον Παναθηναϊκό αποφασισμένο. Αυτός ήταν που πήγε στα αποδυτήρια με προβάδισμα πέντε πόντων, κανονικά οι παίκτες του έπρεπε να βγουν και να τρώνε σίδερα. Αντ' αυτού, οι "πράσινοι" βρέθηκαν σε κατάσταση πανικού. Λάθος πάσες, λάθος αποφάσεις, μπέρδεμα στη σκέψη και τρομακτική αστοχία.

Όλα τα καλά -κυρίως στη δεύτερη περίοδο- είχαν πάει στο βρόντο. Η γλώσσα του σώματος δεν λέει ψέματα και οι παίκτες του Ράντονιτς έμοιαζαν να έχουν πάρει απόφαση την ήττα τους. Οι ηρωισμοί του Λι, κάποιες καλές φάσεις του Παπαγιάννη και δυο τρίποντα του Γουίλιαμς όταν σχεδόν όλα είχαν κριθεί έμοιαζαν με σκόρπιες μπαταριές στον αέρα.

Ήταν το κύκνειο άσμα του Ράντονιτς αυτό το παιχνίδι; Ποιος μπορεί να προβλέψει με σιγουριά το μέλλον στον γενικό παραλογισμό που επικρατεί από το ξεκίνημα της χρονιάς στο "πράσινο" στρατόπεδο. Η χρονιά βαδίζει σιγά-σιγά προς την τελική της ευθεία, η Ευρωλίγκα κάποιες στιγμές μοιάζει με μαρτύριο και μέσω των τελικών του πρωταθλήματος ζητείται (η πράσινη τελευταία) ελπίς. Ποιος λογικός άνθρωπος πιστεύει όμως ότι αυτός ο Παναθηναϊκός μπορεί να νικήσει τον ακμαίο Ολυμπιακό τρεις φορές και να πάρει τον τίτλο;

Ακόμη κι αν αποχωρήσει, ωστόσο, ο Ράντονιτς που όπως ο Πρίφτης και ο Βόβορας χρεώθηκαν για τα πάντα (ενώ ευθύνονται για τα μισά) ποιος εγγυάται ότι ο επόμενος προπονητής θα μπορέσει να αλλάξει την εικόνα μιας κακοφτιαγμένης και χωρίς ψυχολογία, πλέον, ομάδας;

Το Κύπελλο και οι μαχητές του Περιστερίου

Στη θεωρία για τον Ολυμπιακό, ο ημιτελικός του Σαββάτου ήταν ο πιο δύσκολος αγώνας του final eight. Λάθος. Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης θύμισε ότι ο πραγματικός τελικός έρχεται την Κυριακή, κόντρα στο Περιστέρι. Σωστός και ακριβής, όπως ήταν και πάνω στο παρκέ.

Ο Ολυμπιακός δεν πήγε στο Ηράκλειο για να διευρύνει το σερί του σε 11-0 κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ο στόχος του είναι το Κύπελλο, γιατί όπως λένε στον Πειραιά, όσο καλά κι αν παίζουν, δεν έχουν πετύχει τίποτε ακόμα. Κι η δίψα τους για τρόπαια, παραμένει μεγάλη. Δυο συνεχόμενα κύπελλα Ελλάδας ο Ολυμπιακός έχει να κατακτήσει από τη διετία 2011-12 και δεν θα 'λεγε έντεκα χρόνια μετά να ντουμπλάρει τις επιτυχίες του.

Απέναντί του θα βρει μια ομάδα από μαχητές. Το Περιστέρι του Βασίλη Σπανούλη έφτασε εκεί που καμιά άλλη ομάδα του συλλόγου δεν κατάφερε. Και δεν μιλάμε για τυχαία ρόστερ, αν σκεφτείτε πόσοι παικταράδες έχουν φορέσει την κυανοκίτρινη φανέλα. Εντάξει αν η ΑΕΚ δεν είχε τόσες ατυχίες -ακόμη και στη διάρκεια του ματς- μπορεί η εξέλιξη του πρώτου ημιτελικού να ήταν διαφορετική, αν και οι Περιστεριώτες με αυτό το εντυπωσιακό 17-0 στο τελείωμα του αγώνα, έδειξαν και πάθος και προσήλωση και χαρακτήρα!

Ο Σπανούλης κάνει από την αρχή της σεζόν καλή δουλειά, οι αλλαγές των παικτών μάλλον θα τον βοηθήσουν να ανεβάσει την ποιότητα και το εύρος των επιλογών του, το Περιστέρι δεν έχει να χάσει τίποτε, θα παίξει χωρίς άγχος αφού έτσι κι αλλιώς στο τέλος θα εισπράξει... συγχαρητήρια. Αν έχει πετύχει και κάποιο θαύμα, θα βάλει το Κύπελλο στις δικές του αποσκευές...

Παρακολουθήστε την Game Night: