EUROLEAGUE

Στον πυρήνα της Ευρωλίγκας

Στον πυρήνα της Ευρωλίγκας

Ο Γιάννης Φιλέρης χαρτογραφεί την Ευρωλίγκα από το 2000 και μετά, βρίσκει τον σκληρό της πυρήνα που τον αποτελούν οκτώ συν μία ομάδες. Συμμετοχές, τίτλοι, τελικοί, φάιναλ-φορ και πλέι-οφ, δίνουν το στίγμα της διοργάνωσης στην σύγχρονη έκδοσή της...

Τέσσερις ομάδες είναι αήττητες, αυτή τη στιγμή, στην Ευρωλίγκα και πριν συμπληρώσουμε το πρώτο μισό της κανονικής περιόδου: Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Ολυμπιακός. Δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία το ρεκόρ τους, αφού τα πάντα θα κριθούν στο τοπ-16 και στα πλέι-οφ. Ο δρόμος είναι μεγάλος για την Ευρωλίγκα, ακόμη. Όποια πρόβλεψη για το τι θα συμβεί είναι ... παρακινδυνευμένη.

Και οι τέσσερις ομάδες, ωστόσο, ανήκουν στον λεγόμενο “σκληρό” πυρήνα της διοργάνωσης. Είναι από εκείνες που συνήθως πρωταγωνιστούν, που μπαίνουν στα πλέι-οφ και εν τέλει παίζουν στο φάιναλ-φορ.

Το να συμβεί κάποια έκπληξη στην Ευρωλίγκα, να έρθει δηλαδή μια ομάδα από το πουθενά και να πάρει το τρόπαιο, μοιάζει με θαύμα. Το είχε πετύχει η Ζαλγκίρις το 1999, με ομάδα μιας χρήσης, από τότε, όμως, δεν το ξανάδαμε. Ακόμη και ο Ολυμπιακός του 2012 στην Κωνσταντινούπολη, ναι μεν έκανε πάταγο με τον τρόπο που κατέκτησε την Ευρωλίγκα, έκπληξη, όμως, δεν ήταν. Μιλάμε για μια ομάδα που είχε στεφθεί και στο παρελθόν πρωταθλήτρια Ευρώπης, ενώ μόλις πριν από δυο χρόνια (το 2010) είχε αγωνιστεί στον τελικό (Παρίσι).

Η Euroleague.greece προσπαθεί, σήμερα, μέσω των στατιστικών να χαρτογραφήσει την κορυφαία διοργάνωση. Να δούμε ποια είναι τα κλαμπ των ισχυρών, εκείνων δηλαδή που κάνουν “κουμάντο” στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Λίγο πολύ τα ξέρετε, τα έχετε υπόψη, καιρός είναι να το δείτε και ... γραμμένο με αποδείξεις.

Παίρνουμε σαν κριτήρια τους τίτλους, τις συμμετοχές στα φάιναλ-φορ αλλά και στους “8”. Κάναμε μια μικρή υπέρβαση, καθώς το σύστημα διεξαγωγής δεν ήταν το ίδιο όλα τα χρόνια. Για παράδειγμα, την πρώτη σεζόν δεν υφίστατο φάιναλ-φορ, ωστόσο, εμείς λάβαμε υπόψη την συμμετοχή των ομάδων στα ημιτελικά πλέι-οφ. Επίσης, μέχρι το 2004 δεν υπήρχαν πλέι-οφ. Ως συμμετοχή στους “8” καλύτερους θεωρήσαμε την δεύτερη θέση στο τοπ-16.

Πρώτα οι τίτλοι, πρώτος ο ΠΑΟ...

Από την σεζόν 2000-01 όταν για πρώτη φορά έγινε η Ευρωλίγκα και στις 14 διοργανώσεις που έχουμε δει μέχρι πέρσι στο Μιλάνο, τους τίτλους έχουν μοιραστεί έξι ομάδες. Ο Παναθηναϊκός προηγείται με 4 τρόπαια, η Μακάμπι ακολουθεί με 3, ενώ Ολυμπιακός, Μπαρτσελόνα και ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχουν από 2. Ένα Κύπελλο (το πρώτο) βρίσκεται στην τροπαιοθήκη της Κίντερ Μπολόνια.

Η Μακάμπι έχει χάσει την ευκαιρία να κερδίσει άλλες τρεις φορές τον τίτλο. Τόσοι είναι οι τελικοί που έχει χάσει. Άλλους τρεις έχει η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, δύο η Ρεάλ Μαδρίτης, με την Ταού και από έναν Ολυμπιακός, Μπενετόν Τρεβίζο και Φορτιτούτο Μπολόνια.

Οι δυο ελληνικές ομάδες με τα έξι τρόπαια (σε 14 διοργανώσεις) είναι κυρίαρχες στη διοργάνωση. Χάρη στους αιωνίους, άλλωστε, η Ελλάδα έχει τα περισσότερα Κύπελλα από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, στην σύγχρονη εποχή του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Κάθε χρόνο σε φάιναλ-φορ η ΤΣΣΚΑ!

Έξι ομάδες έχουν πάρει το τρόπαιο, δέκα έχουν αγωνιστεί σε τελικό και 14 συνολικά κλαμπ έχουν αγωνιστεί στο φάιναλ-φορ (για την ακρίβεια 13 καθώς η ΑΕΚ ναι μεν συμμετείχε στις τέσσερις κορυφαίες ομάδες του 2001, ωστόσο δεν υπήρχε ο θεσμός του φάιναλ-φορ).

Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας είναι σχεδόν μόνιμη στο κορυφαίο ραντεβού των τεσσάρων καλύτερων ομάδων της χρονιάς. Έχει παίξει συνολικά δέκα. Ακολουθούν με 8 Μακάμπι και Μπαρτσελόνα, ο Παναθηναϊκός με 7, ο Ολυμπιακός και η Σιένα με 4, η Ρεάλ, η Τάου και η Μπενετόν Τρεβίζο με 3, η Βίρτους και η Φορτιτούντο με 2, ενώ από μία φορά έχουν εμφανιστεί Μάλαγα, Παρτίζαν και ΑΕΚ...

Η ελίτ και ο σκληρός πυρήνας

Πόσοι έχουν συμπεριληφθεί στην ελίτ της διοργάνωσης; Είκοσι πέντε ομάδες είναι αυτές, που έχουν παίξει στους οκτώ καλύτερους. Η Μακάμπι έχει το ρεκόρ με 13 παρουσίες. Θα είχε 14/14 αλλά όπως και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας (αλλά και ο Παναθηναϊκός) στην πρώτη σεζόν συμμετείχαν στην Σουπρολίγκα της FIBA.

Μετά την Μακάμπι βρίσκονται η ΤΣΣΚΑ και ο Ολυμπιακός (12), η Ταού και η Μπαρτσελόνα (10), ο Παναθηναϊκός (9), η Ρεάλ (7), η Εφές και η Σιένα (6). Κάπως έτσι βρίσκουμε και τον λεγόμενο σκληρό πυρήνα της Ευρωλίγκας, όλα αυτά τα χρόνια.

Αυτές είναι οι ομάδες που πρωταγωνιστούν με τη μεγαλύτερη ... συνέπεια στην Ευρωλίγκα. Νομίζω ότι θα συμφωνήσετε, αν βρούμε και την αντικατάστρια της Σιένα που έχει διαλυθεί λόγω οικονομικών προβλημάτων.

Έχουν ακόμη εμφανιστεί Μπενετόν (5), Παρτίζαν (3), Φορτιτούτο (3), Κίντερ Μπολόνια- Ούλκερ (2), Βαλένθια (2), ενώ από μία παρουσία έχουν Μιλάνο, Γαλατασαράι, Μπιλμπάο, Καζάν, Ντιναμό Μόσχας, Μάλαγα, Σκαβολίνι, Ολύμπια Λιουμπλιάνας, ΑΕΚ και Πρόκομ.

Η Ευρωλίγκα μοιάζει, εν μέρει να είναι, κι ένα κλειστό κλαμπ από ... εκλεκτές ομάδες. Όχι ότι σηκώνεται απαγορευτικό, ή δεν μπορεί κανείς να παρεισφρήσει, δεν του είναι εύκολο, ωστόσο, να βρεθεί στην ελίτ.

Έτσι καταλαβαίνουμε γιατί έχει ενδιαφέρον για κάποιες ομάδες και η κανονική περίοδος. Μπορεί να θεωρούμε ευνόητο ότι οι δικές ομάδες θα προχωρήσουν, δεν ισχύει όμως για όλους το ίδιο. Σκεφτείτε ότι μια ομάδα θρύλος, όπως η Ζαλγκίρις Κάουνας δεν έχει συμπεριληφθεί στις οκτώ καλύτερες. Αλλά και η Φενέρ, που έχει ξοδέψει τα τελευταία χρόνια ένα πακτωλό εκατομμυρίων, βλέπει τα πλέι-οφ με το κιάλι.

Τα λέμε και στο twitter ως @yiannifil

TAGS EUROLEAGUE
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ