Όσοι είδαν τα φιλικά (και τον τελικό του Σουπερ Καπ) ήταν υποψιασμένοι για τη δυναμική του φετινού Ολυμπιακού. Μια ιδέα πήρε και η Μπαρτσελόνα του Σάρας Γιασικεβίτσιους που πέρσι είχε χάσει στο γήπεδό της όλο κι όλο δυο φορές (από Μιλάνο και Μακάμπι) και ήθελε, βέβαια, να ξεκινήσει διαφορετικά την φετινή EuroLeague.

Οι "ερυθρόλευκοι" τής έκοψαν τη φόρα και έστειλαν το πρώτο μήνυμα της σεζόν, για την οποία αν και ακόμα δεν λένε (και πολύ καλά κάνουν) τρέφουν υψηλές φιλοδοξίες.

Μετά το κακό πρώτο δεκάλεπτο, στο οποίο ωστόσο η Μπάρτσα δεν του ξέφυγε (ήταν και το μοναδικό που κέρδισε η καταλανική ομάδα με 16-13) είδαμε τον γνωστό καλό περσινό Ολυμπιακό, αλλά και τα "άλλα κόλπα" που ετοιμάζει για φέτος ο κόουτς Μπαρτζώκας. Όσα ίσως του έλειπαν σε κάποια μεγάλα περσινά ματς.

Οι περσινές (δηλαδή οι βασικές αρχές στο παιχνίδι του Ολυμπιακο, που επανέφερε ο Έλληνας προπονητής όταν επέστρεψε στην ομάδα) σταθερές παραμένουν οι φωτεινοί σηματοδότες της ομάδας.

Η καλή άμυνα, μέχρι την ασφυξία του αντιπάλου, το πρώτο μέλημα. Οι διακριτοί ρόλοι, το βασικό συστατικό για το ροτέισον του προπονητή, η δημιουργία και οι πολλαπλές επιλογές είτε παίζοντας πικ εν ρολ, είτε ακουμπώντας μέσα στη ρακέτα, είτε απειλώντας από μακριά η ικανότητα του στην επίθεση.

Τα είδαμε όλα αυτά σε ένα πολύ πρώιμο χρονικό σημείο της χρονιάς. Λογικό, όμως, για μια ομάδα η οποία δεν διαφοροποιήθηκε πολύ μέσα στο καλοκαίρι, έκανε μόλις τέσσερις μεταγραφές, πολύ στοχευμένες και με τελική προοπτική την βελτίωση ενός έτσι κι αλλιώς σπουδαίου ρόστερ.

Ο αμυντικός ογκόλιθος Γουόκαπ (5 ασίστ, 4 κλεψίματα) δεν είναι, βέβαια, κάποια έκπληξη. Ο ξανθομάλλης Αμερικανός συνεχίζει από κει που σταμάτησε στην περσινή σεζόν, με μεγαλύτερη μάλιστα αυτοπεποίθηση και το ίδιο πάθος να κυνηγήσει κάθε μπάλα, κάθε ριμπάουντ με όσο γίνεται λιγότερα λάθη.

Ο δημιουργός Σλούκας (9 ασίστ) που βρήκε νέο αποδέκτη στα πικ εν ρολ (Μπολομπόι) επίσης δεν εμφανίστηκε ξαφνικά. Ούτε ο πρώτος σκόρερ Βεζένκοβ, σταθερά ο κορυφαίος επιθετικός και ριμπάουντερ της ομάδας.

Ακόμη και η τρέλα του Γιαννούλη Λαρεντζάκη έρχεται από τα δεδομένα του Ολυμπιακού της περασμένης διετίας. Ο παίκτης που κατέκτησε τα πάντα με τη δική του θέληση, προσπάθεια, δεν του χαρίστηκε το παραμικρό, έχει κερδίσει στο φετινό ροτέισον και λίγο παραπάνω χρόνο, ήταν αυτός που στο τέλος καθόρισε το ματς υπέρ των "ερυθρολεύκων". Όχι ένα, αλλά τέσσερα σερί τρίποντα (έβαλε τους 12 από τους τελευταίους 14 πόντους της ομάδας του) στο τελείωμα του ματς, αποτελείωναν την Μπαρτσελόνα, που κάθε φορά αναπτέρωνε τις ελπίδες της, μέχρι τον Λάρυ να πάρει (και να ευστοχήσει) στο τρίποντο!

Αλλά δεν ήταν μόνο αυτά, που ενδεχομένως να μην έφταναν για να επικρατήσει ο Ολυμπιακός με +10 πόντους.

Οι τρεις ψηλοί

Τα "άλλα κόλπα" εντοπίζονται μέσα από τα νέα πρόσωπα και -σε πρώτη φάση- μοιάζουν όλοι να ανταποκρίνονται λίγο-πολύ στο ρόλο τους. Όσα σχεδίασε ο Μπαρτζώκας κάνοντας τις μεταγραφές, τα βλέπουμε στην πρώτη τους εφαρμογή στο γήπεδο.

Η πολυτέλεια του τρίτου ψηλού είναι ένα πρώτο κερασάκι στην τούρτα. Η απόκτηση του Ταρίκ Μπλακ μοιάζει με κίνηση ματ, καθώς θωρακίζει απόλυτα την φροντ-λάιν, τη δύναμη της οποίας την είδαμε να αναπτύσσεται στο παρκέ του Παλαού Μπλαουγκράνα.

Η εναλλαγή του Φαλ με τον Μπολομπόι και τον Μπλακ να μπαίνει ως τρίτη επιλογή δίνει στον Ολυμπιακό μια άλλη διάσταση μέσα στη ρακέτα.

Ο δεύτερος αναδείχθηκε με βάση το σύστημα αξιολόγησης πολυτιμότερος παίκτης των Πειραιωτών, δεν είναι όμως αυτό το ζητούμενο. Το τι σόι παίκτης είναι ο Μπολομπόι το ξέραμε από την θητεία του στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Το πώς μπορεί να σταθεί ο Μπλακ, επίσης το έχουμε δει στη Μακάμπι.

Η παρουσία τους είναι ένα μοναδικό όπλο για τον Ολυμπιακό. Ανά πάσα στιγμή οι "ερυθρόλευκοι" έχουν ένα σπουδαίο ψηλό μέσα στο ζωγραφιστό, που δεν φοβάται την φθορά των φάουλ και δύσκολα ο αντίπαλος μπορεί να απειλήσει στον αμυντικό άξονα των τριών δοκιμασμένων στο υψηλότερο επίπεδο της EuroeLeague, σέντερ.

Το δίδυμο Πίτερς-Βεζένκοβ

Όταν ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε τον Άλεκ Πίτερς, όλοι μίλησαν για έναν ακόμη Βεζένκοβ στον πάγκο του Ολυμπιακού. Σωστά. Μόνο, που ο Μπαρτζώκας είχε στο μυαλό του και το σχήμα και με τους δυο παρόντες στην πεντάδα.

Είναι το Plan B, όταν ο Παπανικολάου πρέπει να κάτσει στον πάγκο, ο ΜακΚίσικ δεν "τραβάει" ή ο αντίπαλος έχει μεγάλα κορμιά για να βγουν τα μαρκαρίσματα.

Με τον Βεζένκοβ θεωρητικά στο "3", το δίδυμο δείχνει να λειτουργεί άψογα όσο χρειάζεται για να κάνει ο Ολυμπιακός τη διαφορά και με τους δυο βομβαρδιστές ακροβολισμένους, να πελαγώνει την αντίπαλη άμυνα. Απολογισμός τους στη Βαρκελώνη, 30 πόντοι με 5/7 τρίποντα..

Η επιλογή είναι ένα έξτρα όπλο του Ολυμπιακού, όχι μόνο γιατί και οι δυο σουτάρουν με υψηλά ποσοστά, αλλά επειδή η ταυτόχρονη παρουσία τους πανικοβάλλει τον αντίπαλο, που ακόμη κι αν καταφέρει να τους περιορίσει, με κάποιες παγίδες, θα μείνει ξεμαρκάριστος ένας… Λαρεντζάκης για να ρίξει αυτός τις βόμβες.

Εμπιστοσύνη στο σουτ

Ο Ολυμπιακός που ποντάρει πολύ φέτος στο μακρινό σουτ ναι μεν ξεκίνησε με δυο βόμβες από Γουόκαπ-Βεζένκοβ, είναι αλήθεια όμως ότι στο πρώτο μέρος δεν ήταν τόσο καλός στο συγκεκριμένο κομμάτι (5/17). Λογικό αν σκεφτούμε το χρονικό σημείο που βρίσκονται όλες οι ομάδες. Θα ‘ταν περίεργο να ανεβαίνουν τα ποσοστά τους στα ύψη.

Το τρικ με Πίτερς - Βεζένκοβ έδωσε τη λύση, ωστόσο. Ο Μπαρζώκας έχει εμπιστοσύνη στο χέρι των παικτών του. Και του Κάνααν, που μετά τα δυο φάουλ τα οποία χρεώθηκε νωρίς-νωρίς στο ματς, επέστρεψε στο τρίτο δεκάλεπτο και ήταν ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού, χωρίς λάθος και άστοχο σουτ ή βολή.

Ο Ολυμπιακός σούταρε στο δεύτερο μέρος 6/11 τρίποντα (54.5%) με τον Σλούκα μάλιστα που συνήθως σουτάρει με 40% να τελειώνει το ματς έχοντας 0/5. Συνολικά, ο Ολυμπιακός έκανε περισσότερα τρίποντα (28) απ’ όσα δίποντα (26), όχι πάντως πολλά περισσότερα απ' όσα εκτελούσε κατά μέσο όρο πέρσι (9/25).

Η διαφορά προήλθε, καθώς η σκληρή άμυνα των γηπεδούχων, έφερε πολλά φάουλ και 25/25 βολές. Χέρι αλφάδι!

Τίποτε άλλο από ένα καλό ξεκίνημα

Ο Ολυμπιακός δεν πήρε, βέβαια, την Ευρωλίγκα κερδίζοντας την Μπαρτσελόνα μέσα στο σπίτι της. Όπως είπαν και οι άνθρωποι του δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα καλό ξεκίνημα σε μια διοργάνωση που οι εκτός έδρας νίκες μετράνε πάρα πολύ.

Ειδικά στην Ισπανία, την οποία Μπαρτζώκας και παίκτες θα επισκεφθούν εκ νέου σε δέκα μέρες για δυο ματς στην πρώτη διαβολοβδομάδα της χρονιάς (με Ρεάλ και Μπασκόνια).

Μεσολαβεί το πρώτο εντός έδρας (αλλά και κλειστές τις πόρτες του ΣΕΦ) ματς, εναντίον της Ζαλγκίρις και ένα πρόγραμμα που σιγά-σιγά φορτώνει. Οπότε, πράγματι, ήταν απλά μια σπουδαία νίκη. Τίποτε περισσότερο, αλλά και τίποτε λιγότερο!