Τα δύσκολα είναι για τους μάγκες και τον Ολυμπιακό των τριών σερί Final Four
Μια μάγκικη εμφάνιση, ένας ατσάλινος Ολυμπιακός και το τρίτο σερί Final Four για Γιώργο Μπαρτζώκα και παίκτες ήρθε με μπρέικ σε πέμπτο ματς μέσα στη Βαρκελώνη. Γράφει ο Γιάννης Φιλέρης.
Βάλτε του δύσκολα και πάρτε του την ψυχή. Ο Ολυμπιακός δεν είναι για να παίρνει τον εύκολο δρόμο, πάντα του αρέσουν τα δύσβατα μονοπάτια, οι μικρές και οι μεγάλες νίκες μέσα από δαιδαλώδη προβλήματα, ατυχίες και αναποδιές. Κάπως έτσι σφράγισε το εισιτήριο για το Βερολίνο, το τρίτο συνεχόμενο (και 13ο συνολικά) Final Four. Όπως ο μεγάλος Άρης της δεκαετίας του 80, έτσι κι Ολυμπιακός του 2020, γράφει ιστορία, καταφέρνοντας μάλιστα να περάσει στο κορυφαίο ραντεβού με μπρέικ στο πέμπτο ματς.
Πολλοί προληπτικοί, ενδεχομένως, να ανησύχησαν με τα μαντάτα που ήρθαν από το Μονακό λίγη ώρα πρν από το τζάμπολ στο Παλάου Μπλαουγκράνα. Η Φενέρ, με ήρωα τον Νικ Καλάθη, είχε κάνει το πρώτο διπλό στον 20ό πέμπτο αγώνα των πλέι-οφ. Οι Μονεγάσκοι ήταν οι πρώτοι που ηττήθηκαν σε ένα τέτοιο ματς, εντός έδρας. Οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος των "ερυθρολεύκων". Κι όμως, στο τέλος του ματς στη Βαρκελώνη, έκαναν μπλακ τζακ κερδίζοντας το 21ο πέμπτο ματς των πλέι-οφ της EuroLeague. Το 3-2 κόντρα στην Μπαρτσελόνα, ήρθε με μάγκικο τρόπο, πειραιώτικο...
Το ξέσπασμα όλης της ομάδας, προέδρων, προπονητών, παικτών και του κόσμου που την είχε συνοδεύσει έμοιαζε λυτρωτικό. Ίσως γιατί σε όλων το μυαλό περνούσε σαν κινηματογραφική ταινία όλη η περιπετειώδης σεζόν, με τους τραυματισμούς, την αμφισβήτηση, τις ήττες, τις διορθωτικές κινήσεις και την επική αντεπίθεση από τον δεύτερο γύρο και μετά.
Λυτρωτικό και ταυτόχρονα σαν σύνθημα για την εξόρμηση σε ένα ακόμη Final Four. Το 2022 ήταν ο Μίτσιτς, το 2023 ο Γιουλ. Η Ρεάλ περιμένει ξανά τον Ολυμπιακό, αυτή τη χρονιά με τους όρους αντεστραμμένους. Πέρσι ήταν ο Ολυμπιακός η πρώτη ομάδα της κανονικής περιόδου, που μετρούσε δυο νίκες απέναντι στη Ρεάλ και όλοι πίστευαν ότι θα τριτώσει το καλό στον τελικό. Φέτος οι νταμπλούχοι Ελλάδας θα μπουν στο παρκέ της Uber Arena, σαν αουτσάιντερ, που έχουν ηττηθεί δυο φορές από τους Μαδριλένιους.
Ξέρετε βέβαια ότι τα ματς του Final Four είναι ιδιαίτερα. Ξεχωριστά, που κρίνονται σε ένα σουτ, σε δυο-τρεις λεπτομέρειες. Κι αν το θυμάστε, το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ο Ολυμπιακός. Ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του, που σίγουρα έχουν μερικά χρωστούμενα απέναντι στο μεγάλο κλαμπ της Μαδρίτης...
Αναστέναξε η μπάλα και... ο αντίπαλος
Ο πέμπτος αγώνας δεν είναι από τα ματς που γοητεύουν το κοινό. Αν είχε μιλιά η μπάλα θα φώναζε για την ταλαιπωρία που της επιφύλαξαν γηπεδούχοι και φιλοξενούμενοι. Αναστέναξε! Πιο πολύ, όμως, αναστέναξε η Μπαρτσελόνα. Οι Καταλανοί είχαν τρομερή διάθεση να παίξουν άμυνα, να πάνε πρώτοι στην μπάλα, να κλέψουν, να εμποδίσουν την κυκλοφορία της μπάλας. Δεν απέτυχαν στον στόχο τους, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με έξι λάθη σε μια περίοδο.
Ο τρομερός Ρούμπιο κυνηγούσε κάθε διεκδικούμενη μπάλα και οι υπόλοιποι παίκτες του Γκριμάου έβαζαν τα χέρια τους, πάνω σε κορμιά και μπάλα. Ναι μόνο, που απέναντι σε αυτή την πολύ σκληρή και αποφασισμένη Μπαρτσελόνα, ο Ολυμπιακός απάντησε με το ίδιο νόμισμα.
Ακολουθώντας τη συνταγή που είχε κατά νου σε όλο τη σειρά των πλέι-οφ, να αποσυντονίσει την Μπάρτσα και να την εξαναγκάσει να σουτάρει με άσχημα ποσοστά, αυτή τη φορά όρθωσε ένα αμυντικό τείχος, σχεδόν απροσπέλαστο. Διάδρομοι κλειστοί, κάθε σουτ μαρκαρισμένο, κάθε μπάλα μια διαρκής υπόθεση από βουτιές και πάθος για να πάει στα χέρια των παικτών του Μπαρτζώκα.
Η Μπαρτσελόνα "έφτυσε αίμα" για να βάλει καλάθι (όχι ότι ο Ολυμπιακός πήγε πίσω, όμως σε ένα πέμπτο ματς, θεωρητικά είναι ο γηπεδούχος που δίνει τον τόνο) αφού αυτό το βράδυ ο πρώτος σκόρερ των μπλαουγκράνα στη σειρά, Τζαμπάρι Πάρκερ, σίγησε (σχεδόν) ολότελα. Μόλις 4 πόντοι, με 2/13 σουτ (0/7τρ) από τον Αμερικανό, που μετρούσε 60π στα τέσσερα πρώτα ματς με 10/16 τρίποντα.
Ο πρώην ΝΒΑερ έβλεπε συνέχεια ένα κορμί μπροστά του. Είτε ο Πίτερς στην αρχή, είτε ο Πετρούσεβ στη συνέχεια, είτε ο Παπανικολάου όταν ο αρχηγός έπαιξε τεσσάρι, του έκοψαν τη φόρα και τα φτερά, Με τους ψηλούς να έρχονται από πίσω για βοήθεια, ο αρχισκόρερ της Μπάρτσα, ήταν σκιά του παίκτη που είχε διαπρέψει στους προηγούμενους αγώνες.
Οι γηπεδούχοι βρήκαν στο πρόσωπο του Λαπροβίτολα τον παίκτη που θα τραβούσε το σκοράρισμα, αλλά κι αυτός στο δεύτερο ημίχρονο, εγκλωβίστηκε στις διαγκάνες του Γουόκαπ, σκοράροντας μόλις 4π, ενώ είχε κλείσει το πρώτο ημίχρονο βάζοντας σχεδόν τους μισούς (13) από τους 27 που σκόραρε συνολικά η ομάδα του στα δυο πρώτα δεκάλεπτα...
Το σέρβικο δίδυμο, ο Σακ-ατάκ και ο αρχηγός
Όσες φορές κι αν προσπάθησε η Μπαρτσελόνα να ξεφύγει, ο Ολυμπιακός έβρισκε τρόπο να επιστρέφει. Δεν είχε όμως ποτέ περάσει μπροστά στο σκορ. Ο Μπαρτζώκας ζητούσε κατ' αρχήν ηρεμία, γιατί τα έξι λάθη σε ένα δεκάλεπτο ήταν πολλά, όπως βέβαια και τα δέκα επιθετικά ριμπάουντ που είχε μαζέψει η Μπαρτσελόνα στο πρώτο ημίχρονο.
Ο Μπαρτζώκας αποφάσισε να ρίξει από την αρχή της τρίτης περιόδου, αντί του Πίτερς τον Πετρούσεβ. Όπως και στον τέταρτο αγώνα, έτσι και στον πέμπτο, αποφάσισε να ρίξει από νωρίς το Νίκολα Μιλουτίνοβ που μοιάζει να αποκαθιστά πλήρως τη σχέση του με τα μεγάλα ματς και την ομάδα, βάζοντας δίπλα του σε όλο σχεδόν το δεύτερο μέρος τον συμπατριώτη του πάουερ-φόργουροντ.
Το δίδυμο της Εθνικής Σερβίας έχει χημεία, βγάζει δύναμη και κυρίως προστατεύει απόλυτα τις μάχες του αέρα. Ο Ολυμπιακός στο δεύτερο μέρος κυριάρχησε στα ριμπάουντ, έκλεισε την πληγή των επιθετικών ριμπάουντ και περίμενε την ώρα που θα χτυπούσε στο ψαχνό!
Ήταν ο Σακίλ ΜακΚίσικ αυτός που πήρε το ελεύθερο να "κάνει παιχνίδι", όπως σε όλη τη σειρά, στην οποία αναδείχηκε πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού με μέσο όρο 12π. Η άμυνα της Μπαρτσελόνα είχε αντίδοτα για Πίτερς-Κάναν, άφηνε το σουτ στον Γουόκαπ, εν μέρει παρέσερνε στους ρυθμούς της τους Πειραιώτες, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είχε απάντηση στον εκρηκτικό Σακ-ατάκ.
Ο Μακ Κίσικ με το κάθετο παιχνίδι του, την έκρηξη και σε αυτό το ματς που ο Ολυμπιακός έβρισκε συνήθως σίδερο από μακριά, με τα δικά του τρίποντα, έγινε ο καθοριστικός παράγοντας της νίκης. Στο σερί 15-2 που έκανε μετέτρεψε το -5 σε +8, ο Αμερικανός σκόραρε 9 πόντους (συνεχόμενους)! Όπως και στο ΣΕΦ, έτσι και στη Βαρκελώνη, αποδείχθηκε άλυτος γρίφος για τον Αμπρίνες και τον Γκριμάου.
Τους υπόλοιπους έξι πόντους είχαν πετύχει ο πληθωρικός Μιλουτίνοβ (1), ο Γκος (2) και βέβαια ο αρχηγός Κώστας Παπανικολάου με το τρίποντο που ουσιαστικά έδινε στον Ολυμπιακό διαφορά ασφαλείας στην πιο κατάλληλη στιγμή: 2:25 πριν από το τέλος! Σε δυο ματς πρόλαβε να παίξει ο Παπ, κόντρα στην πρώην ομάδα του, κι έγινε κομβικός όσο κανείς, σε άμυνα και επίθεση (μ.ο 10π με 50% τρίποντα)
Αυτό ήταν. Όσα κι αν επιστράτευε στο τέλος η Μπάρτσα, ο Ολυμπιακός κρατούσε γερά τη νίκη στα χέρια του. Το κάρφωμα του Μιλουτίνοβ και οι δυο βολές του Κάναν έστελναν οριστικά την ομάδα στο Βερολίνο. Οι "ερυθρόλευκοι" συμπλήρωναν με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο τη φετινή τετράδα, με Παναθηναϊκό, Φενέρ και βέβαια τη Ρεάλ που αντιμετωπίζουν στις 24 Μαΐου.
Μετά από 12 χρόνια το ελληνικό μπάσκετ έχει ξανά δυο ομάδες στο Final Four. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός σε μια ιστορική συνύπαρξη μπορούν να παίξουν μόνο στον τελικό. Λέτε;