Δεν ήταν εύκολο για τον Ολυμπιακό να παίξει ένα ματς αγγαρεία, ξέροντας ότι έτσι κι αλλιώς το φινάλε θα τον βρει αποτυχημένο. Το έκανε με αξιοπρέπεια, χαρίζοντας στον κόσμο του μια καλή (σχετικά) εμφάνιση που προφανώς δεν χρυσώνει το χάπι.

Πόσες φορές έχει βρεθεί σε αυτή την κατάσταση ο Ολυμπιακός στο παρελθόν; Είναι η δεύτερη φορά μετά το 2016 που η ομάδα δεν μετέχει στα πλέι-οφ.

Το έχει ξαναπάθει το μακρινό 1998 όταν έχασε στον πρώτο γύρο των πλέι-οφ (στους “16”) από την Παρτιζάν (με το ρεσιτάλ του Τσουμπρίλο στο ΣΕΦ) και δυο χρόνια αργότερα το 2000 στην ίδια φάση, όταν ηττήθηκε δυο φορές από την Ολύμπια Λιουμπλιάνας (με φοβερό και τρομερό τον παίκτη τότε, Σαρούνας Γιασικεβίτσιους).

Εκτός οκτάδας βρέθηκε και στην πέτρινη διετία (το 2004 και το 2005) με χειρότερη χρονιά αυτή του 2005 (ρεκόρ 4-10).

Η φετινή του κατάσταση μοιάζει με εκείνη του 2005, όταν στο ελληνικό πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός ήταν ... 8ος και αποκλειόταν στον πρώτο γύρο από τον Παναθηναϊκό. Φέτος είναι ακόμη χειρότερα τα πράγματα γιατί δεν υπάρχει πρωτάθλημα.

Οι “ερυθρόλευκοι” έχουν εξαγγείλει αποχώρηση από τους αγώνες με τον Παναθηναϊκό αν δεν οριστούν ξένοι διαιτητές, άρα η χρονιά (εφόσον δεν αλλάξει η στάση της ομάδας) τελείωσε πιο άδοξα από ποτέ.

ΜΕΤΡΗΣΑΝ ΟΛΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ

Γιατί έφτασε ο Ολυμπιακός όμως σε αυτή τη θέση; Πώς η ομάδα η οποία κάποια στιγμή ήταν φαβορί ακόμη και για το αβαντάζ έδρας (πίσω από την Εφές μεν, αλλά με νίκη επί των Τούρκων) να μείνει εκτός οκτάδας με ρεκόρ 3-8 στις τελευταίες 11 αγωνιστικές. Ήθελε μια νίκη ακόμη, η οποία δεν ήρθε ποτέ.

Ο Γιώργος Πρίντεζης πριν από τον αγώνα με την Νταρουσάφακα είπε ότι το πρόβλημα ήταν αγωνιστικό. Εντάξει, καθρέφτης όλων είναι το γήπεδο, εκεί φαίνονται τα πάντα, ωστόσο, οι αιτίες προφανώς δεν εντοπίζονται μόνο μέσα στο γήπεδο.

Δεν φταίει μόνο η κακή χημεία, το μπέρδεμα στο στήσιμο και σίγουρα οι τραυματισμοί των Στρέλιεκς-Σπανούλη. Ακόμη κι έτσι, ακόμη και με τις αδυναμίες του, ο Ολυμπιακός είχε και ρυθμό και λύσεις, έπαιζε μπάσκετ και έδειχνε ικανός να πρωταγωνιστήσει στην Ευρωλίγκα.

Η αγωνιστική κατηφόρα συνέπεσε με εξωαγωνιστικά γεγονότα. Πρώτα το εσωτερικό θέμα της ομάδας, που είχε να κάνει με οφειλές της διοίκησης αλλά δημοσιοποιήθηκε από το περίφημο ηχογραφημένο απόσπασμα της συνομιλίας του Πρίντεζη με τους συμπαίκτες του.

Κι ύστερα η απόφαση της ομάδας να χτυπήσει τη γροθιά της στο μαχαίρι, διαμαρτυρόμενη για μια συγκεκριμένη κατάσταση στο ελληνικό μπάσκετ. Δεν θα εξετάσουμε εδώ αν έχει δίκιο ή όχι, μπορούμε να το αναλύσουμε σε άλλη αρθρογραφία (αν και οι φωνές για τη διαιτησία δεν ανήκουν μόνο στον Ολυμπιακό). Παίρνοντας, ωστόσο, μια τόσο σημαντική απόφαση η διοίκηση ξέχασε κάτι πολύ σημαντικό. Την οχύρωση της ομάδας με κάθε τρόπο, ώστε η συγκεκριμένη ενέργεια (και απόφαση) να στηριχθεί αγωνιστικά.

Δεν μπορεί ο Ολυμπιακός να τα βάζει με όλους και με όλα, να αδιαφορεί για το αν θα συμμετάσχει ή όχι στο ελληνικό πρωτάθλημα, να σκέφτεται τη μετακόμισή του στην Αδριατική Λίγκα και μέσα στο γήπεδο η ομάδα να μη μασάει σίδερα.

Πόσο ενημερωμένοι ήταν για όλα αυτά Μπλατ και παίκτες; Ποιος τους είχε προετοιμάσει; Η αίσθηση μας είναι ότι όλα έγιναν ξαφνικά, χωρίς την κατάλληλη προεργασία και προετοιμασία.

ΜΙΛΑΓΑΝ ΟΛΟΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥΣ

Συν τοις άλλοις, σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν αφήνεται ο (ξένος) προπονητής να βγάζει το φίδι από την τρύπα. Οι αδερφοί Αγγελόπουλοι έχουν στηρίξει τον Ολυμπιακό με πάνω από 150 εκατομμύρια ευρώ όλα αυτά τα χρόνια, βρέθηκαν σε μια εποχή όπου η ομάδα κατέρρεε και ήταν απαξιωμένη.

Η συνεισφορά τους στο να φτάσει ο Ολυμπιακός ξανά στην ελίτ της Ευρώπης είναι τεράστια, αυτό δεν πρέπει κανείς να το ξεχνάει, ειδικά όταν κάνει εύκολη κριτική.

Φέτος, όμως, έκαναν ένα κεφαλαιώδες σφάλμα. Δεν βγήκαν μπροστά,σε μια πολύ κρίσιμη, όπως εξελίχθηκε, χρονιά.

Αντιμετωπίζοντας ένα πολύ σημαντικό οικογενειακό πρόβλημα, είναι προφανές ότι απορροφήθηκαν πάρα πολύ και κανείς δεν μπορεί να μη τους δικαιολογήσει. Αλλά όταν, για τον Ολυμπιακό, η κατάσταση ήταν οριακή νομίζουμε ότι έπρεπε να βγουν να μιλήσουν και να δώσουν το κεντρικό σύνθημα. Να μιλήσουν για την απόφασή τους, τις σκέψεις τους για το μέλλον. Μπορεί να το κάνουν στη συνέχεια, ή στο τέλος της χρονιάς, νομίζουμε όμως ότι ήδη έπρεπε να έχουν τοποθετηθεί.

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΤΙΣ... ΗΛΙΚΙΕΣ

Ο Ολυμπιακός φυσικά δεν τελειώνει από μια κακή χρονιά. Αρκεί να διαβάσει τα λάθη της χρονιάς, να τα αναλύσει και να κάνει την περίφημη επανεκκίνηση.

Είναι και οι καταστάσεις που συνηγορούν για ένα “νέο ξεκίνημα”. Οι δυο αρχηγοί έχουν μεγαλώσει, ο Σπανούλης είναι στα 37, ο Πρίντεζης στα 34. Ο πρώτος, μάλιστα, έχει κάνει μια σοβαρότατη επέμβαση που θα τον αφήσει τουλάχιστον εκτός αγώνα για ένα εξάμηνο. Ο Νίκολα Μιλουτίνοβ, μετά από μια σπουδαία χρονιά, το πιθανότερο είναι να αποχωρήσει για το ΝΒΑ. Με τον Μπλατ, ή με άλλον προπονητή, η ομάδα υποχρεούται να πάρει δραστικές αποφάσεις για την στελέχωση του ρόστερ, την εξεύρεση του νέου κορμού.

Από το 2013 και τη δεύτερη συνεχόμενη Ευρωλίγκα, του χρόνου θα συμπληρώνεται μια εφταετία. Όλα μπορεί να τα κάνει ο άνθρωπος, εκτός από το να νικήσει το χρόνο. Και κάπως έτσι, πρέπει να σκεφτεί το χτίσιμο της νέας χρονιάς. Μπορεί να τα έχασε όλα, ωστόσο έχει όλο το χρόνο μπροστά του να κάνει σωστές σκέψεις και περισσότερο σωστές επιλογές...

Photo credits: Eurokinissi