Το Ευρωμπάσκετ που πέταξε έξω τα φαβορί των ΝΒΑερ, αποθέωσε εν τέλει τους δυο προπονητές με την μακροβιότερη θητεία στους πάγκους των ομάδων τους. Από τη μια ο 59χρονος Βενσάν Κολέ της Γαλλίας και από την άλλη ο 61χρονος Σέρτζιο Σκαριόλο της Ισπανίας. Και οι δυο ανέλαβαν τις εθνικές ομάδες το 2009, με τον Σκαριόλο να έχει ένα μικρό διάλειμμα (2012-15) επιστρέφοντας στον πάγκο της φούρια ρόχα, μετά το φιάσκο του Ορένγκα.

Δέκα πέντε μετάλλια βρίσκονται στη συλλογή τους (μαζί με τα φετινά που θα κατακτήσουν, απλά δεν ξέρουν το χρώμα) αμφότεροι οι δυο κόουτς, που ενσαρκώνουν -με το δικό τους ξεχωριστό στυλ ο καθένας- το πρότυπό του ιδανικού ομοσπονδιακού προπονητή.

Ο Κολέ θα έχει εφτά (σε 12 τουρνουά, που πήρε μέρος), όπως μας θύμισε ο φίλος και συντάκτης μπάσκετ εδώ και χρόνια στην Εκίπ, Αρνό Λεκόμτ.

Αναλαμβάνοντας τη Γαλλία το 2009 δεν υποψιαζόταν ότι θα γινόταν ο προπονητής με τα περισσότερα χρόνια στον πάγκο της Εθνικής Ομάδας. Είχε διαδεχθεί τον Μισέλ Γκομέζ και η πρώτη του διοργάνωση ήταν το Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας. Οι τρικολόρ είχαν μπει για τα καλά στην εποχή του Τόνι Πάρκερ, των αδερφών Πιετρούς, του Μπορίς Ντιαό και αργότερα του Νικολά Μπατούμ και των υπόλοιπων πλέι-μέικερ.

Το χάλκινο μετάλλιο του 2005 στο Ευρωμπάσκετ του Βελιγραδίου είχε πανηγυριστεί δεόντως, αν και η ήττα από την Ελλάδα στον ημιτελικό με το τρίποντο του Διαμαντίδη έμεινα στην ιστορία σαν μια τεράστια σφαλιάρα στο σβέρκο της Γαλλίας.

Ο Κολέ ένωσε μεθοδικά όλα τα κομμάτια του παζλ, βρήκε τη χημεία, ενέπνευσε Πάρκερ και λοιπούς και επί των ημερών του η Γαλλία έφτασε στην κορυφή. Ακόμη και της Ευρώπης, όταν πήρε το χρυσό στο Ευρωμπάσκετ 13, μέσα στη Λιουμπλιάνα. Η πρώτη χρυσή φουρνιά έφυγε, ήρθε η επόμενη και ο Κολέ συνεχίζει να οδηγεί την ομάδα σε επιτυχίες.

Λόγω των σημαντικών απουσιών της, η Γαλλία δεν είχε συμπεριληφθεί στην πρώτη βαθμίδα των φαβορί. Λάθος. Μιλάμε για την ομάδα που πέρσι βρέθηκε στον τελικό του ολυμπιακού τουρνουά, όταν ηττήθηκε 87-82 από τις ΗΠΑ (με σχεδόν το ίδιο ρόστερ συν τους Ντε Κολό, Μπατούμε, Ντινικινά) ενώ το 2019 στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας, κατακτούσε το χάλκινο μετάλλιο κερδίζοντας στον μικρό τελικό την Αυστραλία (67-59).

Ήταν δηλαδή η Σερβία που έχει να πάρει χρυσό μετάλλιο από το ... 2001 φαβορί, η Ελλάδα η οποία δεν προκρίνεται στους "4" εδώ και 13 χρόνια και όχι η Γαλλία; Σοβαρότης μηδέν (στα προγνωστικά) ή mon dieu quelle dommage, που θα λεγα αν ήμουν (ξανά) ο Ζαν Φιλερί. Μα παίζει ρόλο η παράδοση; Μπαίνει ξαφνικά η ιστορία στις φανέλες των παικτών και τους βοηθάει να σκοράρουν το τρίποντο, ή να πάρουν το ριμπάουντ;

Παίζει και παραπαίζει; Χρόνια, άλλωστε, Γάλλοι (αλλά και Ισπανοί) αγκομαχούσαν να πάρουν ένα χρυσό. Μόλις τα κατάφεραν, σάρωσαν τα πάντα. Είχαν πλέον την αύρα. Και την πιστοποίηση ότι είναι, πραγματικά, μεγάλοι.

Η φετινή ομάδα της Γαλλίας δεν έβγαλε μάτια (κέρδισε δυο ματς από ... αυτοκτονία των αντιπάλων της) έχει όμως σπουδαίες μονάδες, τον καλύτερο Ερτέλ που είδαμε ποτέ, τον Γκομπέρ που ελέγχει την εναέρια κυκλοφορία και τον Γιαμπουζελέ, ο οποίος έδωσε το συνθημα για την συντριβή της Πολωνίας

Ο Κολέ που έχει τεράστια κορμιά (πίσω από Γκομπέρ, έρχονται Φαλ και Πουαριέ) μπορεί καμιά φορά να τραβάει τα μαλλιά του από τις επιπολαιότητες των παικτών του (η Γαλλία είναι πρώτη σε λάθη με μ.ο 15.6 ανά αγώνα) τους βλέπει όμως να παίζουν (όπως ζητάει) και καλή άμυνα. Την καλύτερη, ίσως, του τουρνουά τόσο στην πιέση στη μπάλα όσο στον αέρα.

Το αριστούργημα του Σέρτζιο

Ο Σέρτζιο Σκαριόλο ήταν πολύ πιο γνωστός από τον Κολέ, όταν το 2009 η ισπανική ομοσπονδία του ανέθεσε τη θέση του ομοσπονδιακού προπονητή. Ο Ιταλός κόουτς είχε εργαστεί στην Ισπανία για εννιά χρόνια (Μπασκόνια, Ρεάλ και Μάλαγα) και διαδέχθηκε στον πάγκο της φούρια ρόχα τον Γκαρσία Αΐτο Ρενέσες. Η Ισπανία ήταν ήδη παγκόσμια πρωταθλήτρια (το 2006 κόντα στην Ελλάδα, με κόουτς τον Πέπου Ερνάντεθ) και είχε κατακτήσει το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.

Της έλειπε πάντα το χρυσό στο Ευρωμπάσκετ, που είχε χάσει ακόμη και μέσα στη Μαδρίτη, όταν ο Τζέι Αρ Χόλντεν σκόραρε στην εκπνοή του τελικού με τη Ρωσία αφήνοντας την Ισπανία, για μια ακόμη φορά, δεύτερη. Ο Σκαριόλο (και βέβαια η υπερομάδα των Ισπανών, με τα αδέρφια Γκασόλ, το Ναβάρο, τον Καλδερόν, τον Ρούντι και τους λοιπούς) έλυσε τα μάγια και το 2009 στην Πολωνία, για πρώτη φορά η ρόχα γινόταν πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Η παταγώδης αποτυχία του Χουάν Ορένγκα στο Παγκόσμιο του 2014 μέσα στη Μαδρίτη (οι Ισπανοί υποχρεώθηκαν στην 5η θέση με όλο το γήπεδο να απαιτεί την παραίτηση του προπονητή) ξανάφερε τον Σκαριόλο στον πάγκο της Ισπανίας. Ένα χρόνο αργότερα (το 15) στη ραψωδία του Πάου Γκασόλ η Ισπανία έπαιρνε ξανά το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ!

Όση μπριγιαντίνη και αν βάζει ο έμπειρος Ιταλός είναι ένας εξαιρετικός ομοσπονδιακός προπονητής, που φέτος έφτιαξε το αριστούργημα του. Η ταπεινή Ισπανία με μόλις τρεις παίκτες στο ρόστερ της από το 2019 όταν αναδείχθηκε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια (τους δυο Ερνάν Γκόμεθ και τον Ρούντι) όχι μόνο έφτασε στην τετράδα (όπως συνηθίζει από το ... 1999 και μετά) αλλά θα παίξει και στον τελικό, με τον Σκαριόλο και τους παίκτες του να έχουν κάνει διαδοχικές υπερβάσεις.

Κόντρα στη Γερμανία, ο Ιταλός και οι συνεργάτες του (κυρίως ο 51χρονος Λους Γκίλ που έχει το γενικό πρόσταγμα στο κομμάτι της άμυνας στην Ισπανία) έδωσαν τα ρέστα τους. Η ζώνη 3-2 ή 2-3 που έπαιξε κατά διαστήματα, μαζί με την τρομερή παρουσία του Γκαρούμπα, αποδείχθηκαν καταλύτες για να σταματήσει η αιμορραγία από τις διεισδύσεις του Σρέντερ. Ο Γερμανός σουπερ-σταρ έβαλε 30π, αλλά το τελευταίο του καλάθι μπήκε 7:44 πριν από το φινάλε του ματς. Η ζώνη των Ισπανών τον αφόπλισε την πιο κατάλληλη στιγμή

Έχοντας πάρει οκτώ μετάλλια στην καριέρα του στην Εθνική, η πρόκριση στον τελικό έμοιαζε με μια ακόμα μέρα στη δουλειά...

Οι Ισπανοί έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν. Η φετινή τους ομάδα, για όλους μας ... δεν πήγαινε για τίποτε. Για εκείνους, πάλι είναι η "φαμίλια", που παλεύει και στο τέλος καταφέρνει κάθε φορά να κερδίζει. Μια ομάδα με τα δυο αδέρφια Ερνανγκόμεθ από το ΝΒΑ, τον Λορέντσο Μπράουν σε ... έκσταση και μια σειρά από παίκτες που διακρίνονται στο πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα της Ευρώπης.

Πάνω απ' όλους, βέβαια, ο πάτερ-φαμίλιας Ρούντι Φερνάντεθ, που δικαίως αποθεώθηκε από τους ... γιους του, μετά τη λήξη του ματς

Ένας τελικός, λοιπόν, με δυο κορυφαίες ομάδες αντιμέτωπες (και τη Γερμανία ακλόνητο φαβορί στον μικρό τελικό) ολοκληρώνει το φετινό Ευρωμπάσκετ. Δεν θα το πάρουν οι σουπερ-σταρ, όπως έλεγαν τα προγνωστικά πριν. Θα το διεκδικήσουν δυο ομάδες, με σπουδαίους προπονητές. Και λογικό και δίκαιο.

Δείτε όσα ειπώθηκαν στη Game Night μετά τους δύο ημιτελικούς του EuroBasket: