Το 1-1 γυρίζει, το 0-2 όχι

Ένα σωρό δικαιολογίες μπορεί να βρει ο Ολυμπιακός, που έχασε το πλεονέκτημα έδρας … με το καλημέρα. Οι τραυματίες περισσότεροι από τους ετοιμοπόλεμους, με ένεση πριν από το τζάμπολ οι Πρίντεζης, Στρέλνιεκς, με ένεση ο Μιλουτίνοφ όταν χτύπησε γόνατο με γόνατο . Ο Παπανικολάου εκτός αγώνα, σε κομβική απουσία. Μπορεί να πει ακόμη και για τη διαιτησία, που στο τέλος είναι αλήθεια ότι έκανε τα στραβά μάτια στην σκληρή άμυνα του …γκρινιάρη κόουτς Σαρούνας Γιασικεβίτσιους Αλλά όπως σωστά είπε ο Μίλαν Τόμιτς , οι «ερυθρόλευκοι» πρέπει να αφήσουν κατά μέρος τις δικαιολογίες, γιατί δεν θα βρουν άκρη.

Ο Ολυμπιακός, είναι με την πλάτη στον τοίχο. Έχει χάσει (για τρίτη συνεχόμενη φορά φέτος) από τη Ζαλγκίρις κι αν την Παρασκευή δεν ισοφαρίσει θα βρεθεί ένα βήμα πριν από ένα οδυνηρό αποκλεισμό.

Και έχει ηττηθεί με σχεδόν πανομοιότυπο τρόπο. Χωρίς να προλάβει να παίξει μπάσκετ, περισσότερο από ένα, δύο δεκάλεπτα. Ενώ αρχικά η σύλληψη του παιχνιδιού γίνεται σωστά από τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, ο Ολυμπιακός ξεκινάει καλά, φαίνεται ότι επιβάλλει τον ρυθμό του, μέχρι να επιστρέψει η Ζαλγκίρις και να του πάρει την μπουκιά από το στόμα. Έτσι έχασε και αυτή τη φορά.

Πρέπει να δουν και να ξαναδούν το βίντεο ο προπονητής και οι παίκτες, ώστε να συνειδητοποιήσουν ότι έχασαν όπως τη Μεγάλη Παρασκευή. Ένα παιχνίδι που ξεκίνησε με +15 για τον Ολυμπιακό, κρίθηκε στην παράταση, όταν οι Πειραιώτες έμειναν από βενζίνη και οι φλογισμένοι παίκτες της Ζαλγκίρις κατέθεταν στο παρκέ κάθε ικμάδα της ψυχής τους. Δεν γίνεται, όμως κάθε φορά να την πατάνε έτσι.

Θα πείτε, πως μπορεί ο Ολυμπιακός έτσι που είναι δομημένος αυτή την στιγμή και έτσι όπως παρουσιάζεται με τους τραυματισμούς, να μην είναι το ίδιο φρέσκος για σαράντα λεπτά. Πρέπει όμως να βρει την άκρη. Και πρέπει να βρει εκείνους που θα υπερβούν τον εαυτό τους.

ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΜΠΡΟΣΤΑ

Αυτές οι σειρές, κερδίζονται επειδή βγαίνει μπροστά ένας … που δεν περιμένει ο αντίπαλος προπονητής. Και δε μιλάμε για τον Σπανούλη, που στα 36 του συνεχίζει να είναι ένας μοναδικός στο είδος ηγέτης του . Ούτε για τον Πρίντεζη, ούτε καν για τον Μάντζαρη και τον Παπαπέτρου.

Αν τον Ολυμπιακό δεν τον βοηθήσουν, επί της ουσίας, οι ξένοι του δύσκολα θα τα βγάλει πέρα. Αυτά που πρόσφερε, ας πούμε, ο Ντέιβις στη Ζαλγκίρις δεν τα έδωσε κανένας από τους ξένους. Ο Μακ Λιν είδε τον ουρανό σφοντύλι, ενώ ετοιμαζόταν να καρφώσει στο καλάθι, άφησε … χαρακτηριστικά δυο φορές τον Πάνγκος να κάνει βόλτα μέσα στη ρακέτα και να πασάρει με όλη του την άνεση στον ξεμαρκάριστο Μιλάκνις. Ο Ρόμπερτς χρεώθηκε γρήγορα με τρία φάουλ, ο Μπράουν πέρασε απαρατήρητος, ο Τόμπσον το ίδιο. Δεν βάζουμε στην εξίσωση τον Μιλουτίνοφ, γιατί αν ήταν υγιής σε όλο το ματς, μπορεί και να έκανε τη διαφορά στο τέλος.

Ο Ολυμπιακός οφείλει να βρει ξανά την αυτοκυριαρχία του και να μπορέσει να αυξήσει τα διαστήματά … που μπορεί να τρέξει και να κυριαρχεί απέναντι σε ανοργάνωτη άμυνα. Αυτή την στιγμή η Ζαλγκίρις δείχνει να είναι πιο φρέσκια, πιο ζεστή και βέβαια ξέρει ότι έχει σπάσει το πλεονέκτημα έδρας. Ωστόσο η σειρά δεν έχει τελειώσει. Και το 1-1 πρέπει να αποτελεί βασική επιδίωξη όλων στο ΣΕΦ. Ο κόσμος έδωσε το σύνθημα, η ομάδα πρέπει να ακολουθήσει. Το 1-1 γίνεται εύκολα 1-2. Το 0-2 … δύσκολα αλλάζει! Δεν γυρίζει με τίποτα, δηλαδή…