Δύσκολο να βγάλεις συμπεράσματα για τη δυναμική της Εθνικής Ομάδας, μετά από τα δυο φιλικά επί γαλλικού εδάφους. Τι να πούμε, άλλωστε; Όπως έχουμε ξαναγράψει, η πρόκριση του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι (σχεδόν) δεδομένη, οπότε καλό είναι, από δω και πέρα, να γίνονται πειραματισμοί, εν όψει της δοκιμασίας στην Κίνα.

Αν και ο χρόνος είναι περιορισμένος για προπονήσεις, απόκτηση χημείας κλπ, κλπ, πολύ σωστά δόθηκε χρόνος στον Τάιλερ Ντόρσεϊ, αλλά και τον Γιώργο Παπαγιάννη. Τουλάχιστον να ... μπουν στο κλίμα. Είναι λίγο δύσκολο να ζητάς προσαρμογή (αμέσως μάλιστα) από δυο παίκτες που δεν είχαν καν επαφή με την Ελλάδα. Θα τους χρειαστούμε, ωστόσο, και ορθώς επιλέχθηκαν από τον προπονητή.

Ο Ντόρσεϊ μπορεί να έδειξε στα δυο ματς, έξω από τα νερά του, να αστόχησε σε όλα τα σουτ που πραγματοποίησε είναι όμως ένα γκαρντ πολύ υψηλού επιπέδου που εφόσον προσαρμοστεί σε συγκεκριμένα δεδομένα του παιχνιδιού πέραν του ΝΒΑ, θα κάνει θραύση. Η Ελλάδα πρέπει να επιμείνει στην επιλογή του, δεν θα το μετανιώσει, από τη στιγμή μάλιστα, που ο νεαρός δείχνει διαθέσιμος να παίζει με τα γαλανόλευκα.

Ο Παπαγιάννης, πέραν του ότι έχει έρθει η ώρα του να παίξει ... μπάσκετ, έχει μπροστά του μια μεγάλη ευκαιρία. Πρώτα να καθιερωθεί με τον Παναθηναϊκό και στη συνέχεια να πάρει τη θέση του Γιάννη Μπουρούση στην Εθνική, καθώς ο βετεράνος άσος οδεύει, όπως λέει και ο ίδιος, στο τέλος της καριέρας του. Είναι ... ζωτικής σημασίας να υπάρχει ένας ψηλός σημείο αναφοράς για το ελληνικό μπάσκετ, καθώς μετά τον Παπαγιάννη δεν ξαναβγήκε άλλος!

Σωστή ήταν και η επιλογή παικτών από το ρόστερ που μας οδήγησε στο 6-0 των προκριματικών. Όσοι αγωνίστηκαν, άλλωστε, έδειξαν ότι μπορούν να συνεισφέρουν. Και ο Βασιλόπουλος και ο Μαργαρίτης αλλά και ο Λαρεντζάκης, προσπάθησαν, έδειξαν ότι είναι υπολογίσιμοι κι αυτό, βέβαια, είναι το κέρδος των προκριματικών. Η Εθνική Ομάδα έχει μια μεγαλύτερη δεξαμενή παικτών, ώστε να επιλέξει τους καλύτερους. Προσοχή, δεν είναι απαραίτητο να αποτελείται η ομάδα από τους... καλύτερους παίκτες. Αρκεί να είναι οι καλύτερες λύσεις, για τη δημιουργία μιας ομάδας.

Από τα υπόλοιπα παιδιά, δεν θα μπορούσε κανείς να περιμένει περισσότερα πράγματα. Οι πιο πολλοί είναι ακόμη σφιγμένοι από το πρόγραμμα που ακολουθούν με τις ομάδες τους.

Με αυτά τα δεδομένα, τα παιχνίδια που απομένουν και εφόσον θεωρήσουμε ότι εύκολα ή δύσκολα θα κάνουμε τις δυο νίκες που μας απομένουν για την πρόκριση, η Εθνική μπορεί να δοκιμάσει πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις εν όψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Το μεγάλο ερωτηματικό παραμένει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Όχι τόσο στην συμμετοχή του ή όχι, νομίζουμε ότι δεν υπάρχει θέμα, όσο για την προσαρμογή του στην ομάδα και τούμπαλιν. Τα προκριματικά θα έχουν ολοκληρωθεί χωρίς ένα ματς με τον Γιάννη στην ομάδα, άρα θα πρέπει να περιμένουμε την καλοκαιρινή προετοιμασία και τα (τότε) φιλικά παιχνίδια.

Η αλήθεια είναι τον "σούπερ-σταρ Γιάννη" η Εθνική ομάδα δεν τον έχει ... βάλει στη μηχανή της. Το 2014 στο Παγκόσμιο Κύπελλο μόλις είχε ξεκινήσει την καριέρα του, στο Ευρωμπάσκετ 15, ακόμη δεν είχε κάνει το τεράστιο άλμα. Στο προολυμπιακό τουρνουά του 16 και πάλι δεν ήταν όπως την επόμενη διετία, όπου η καριέρα του στο ΝΒΑ εκτοξεύτηκε για τα καλά. Είναι μια μεγάλη κουβέντα ο Αντετοκούνμπο και κάποια στιγμή πρέπει να την ανοίξουν οι προπονητές της Εθνικής.

Η αξιοποίησή του με βάση τις τεράστιες ικανότητές του, ο ρόλος του μέσα στην ομάδα και το μπάσκετ που θα παίξουμε, πρέπει να είναι λυμένα θέματα πριν καν ξεκινήσει η προετοιμασία. Και όλα θα πρέπει να ξεκαθαριστούν και στην υπόλοιπη ομάδα, γιατί στην Ελλάδα το πιο εύκολο είναι να ... παρεξηγηθούμε.

Θα χρειαστεί προσπάθεια και από την πλευρά του παίκτη, γιατί άλλο τι λέμε, πως σκεφτόμαστε και άλλο τι τελικά κάνουμε. Οι πράξεις μετράνε περισσότερο και στην περίπτωση του Γιάννη με την Εθνική Ομάδα ακούμε πιο πολλά λόγια, από το να βλέπουμε έργα.

ΥΓ: Πολλά νεύρα από τους διεθνείς. Αποκορύφωμα η έκρηξη Παπανικολάου, που ... επιτέθηκε κατά του διαιτητή και αποβλήθηκε. Ακόμη κι αν έκανε τα χειρότερα ο ρέφερι, τέτοια συμπεριφορά δεν δικαιολογείται. Ανάλογες διαμαρτυρίες και από Καλάθη-Μπουρούση στο ματς με το Μαυροβούνιο.

ΥΓ 2: Δεν χρειάζεται να πούμε ότι η χρονική στιγμή που γίνονται τα παράθυρα του Σεπτεμβρίου είναι η χειρότερη δυνατή. Έχει ξεκινήσει η προετοιμασία των ομάδων της Ευρωλίγκας αλλά και του ΝΒΑ, από το οποίο εισέπραξαν τα περισσότερα "όχι" οι Εθνικές Ομάδες. Ποιος ο λόγος να γίνουν 13 και όχι ... 3 Σεπτεμβρίου οι αγώνες (όπου θα υπήρχε και χρόνος προετοιμασίας, αλλά και περισσότεροι παίκτες στη διάθεση των προπονητών) μόνο η δαιμόνια FIBA μπορεί να μας το εξηγήσει.