Σχεδόν τρεις ώρες κράτησε το θρίλερ στο ΟΑΚΑ. Τα είδαν όλα όσοι διάλεξαν να πάνε στο γήπεδο κι οι υπόλοιποι από την τηλεόραση. Αυτό, που δεν άλλαξε ήταν η τύχη του Παναθηναϊκού, παρά την υπερ- προσπάθεια του δευτέρου ημιχρόνου, τα δεκάδες σχήματα που δοκίμασε ο Εργκίν Αταμάν, αλλά και το ύστατο τρικ του Τούρκου, όταν προκάλεσε γενική έκρηξη στην εξέδρα, με την αποβολή του λόγω δεύτερης τεχνικής ποινής.

Οι "πράσινοι" βρήκαν έξτρα κίνητρο, καθώς έπαιζαν χωρίς τον προπονητή τους, γύρισαν από το -15, πέρασαν μπροστά αλλά όταν χρειάστηκε η Μακάμπι φάνηκε πιο έτοιμη (ή αποφασισμένη;) να νικήσει. Το επιθετικό ριμπάουντ και το καλάθι που έβαλε ο Νίμπο για να ισοφαρίσει στην κανονική διάρκεια του αγώνα (ο Βιλντόσα αστόχησε σε φλότερ με την εκπνοή) πήγε το ματς στην παράταση, όπου οι Ισραηλινοί ήταν αλάνθαστοι (μηδέν λάθη, ενώ στο κανονικό παιχνίδι είχαν 19) πήραν όλες τις σωστές αποφάσεις και έφτασαν σε ένα μεγάλο διπλό.

Ακόμα κι έτσι, όμως, ο ΠΑΟ είχε την ευκαιρία να διεκδικήσει τον αγώνα σε δεύτερη παράταση, όμως ο συνήθως πολύ εύστοχος από τη γραμμή Κώστας Σλούκας είχε 2/3 (έχασε τη δεύτερη, ήθελε να αστοχήσει ηθελημένα στην τρίτη, αλλά η μπάλα τον κορόιδεψε) κι η Μακάμπι βρέθηκε σε θέση ισχύος.

Ο Λορέντζο Μπράουν -που τελείωσε με νταμπλ νταμπλ σε πόντους (12) και ασίστ (12)- ευστόχησε στις δικές του βολές, ο Κλίβελαντ έκλεψε την μπάλα και η πλάστιγγα έγειρε οριστικά υπέρ της ομάδας του Τελ Αβίβ.

Όταν το ματς πάει σε ένα τόσο δραματικό φινάλε, δυο βολές (μία του Μήτογλου στο τέλος της κανονικής περιόδου, μια του Σλούκα στην παράταση) κι ένα ριμπάουντ (από τον Νίμπο, πάνω από τον Μήτογλου) φτάνουν και περισσεύουν. Ειδικά όταν οι έμπειροι παίκτες της Μακάμπι έπεφταν με δύναμη πάνω σε κάθε διεκδικούμενη μπάλα, εξωθώντας τους "πράσινους" σε πολύ εύκολα λάθη (τέσσερα συνολικά στην έξτρα περίοδο, 18 στα 45 λεπτά του ματς).

Δεν γίνεται να ξεκινάει έτσι...

Υποτίθεται ότι ο Παναθηναϊκός είχε διαβάσει το μάθημα της Κωνσταντινούπολης, θα έπρεπε να ξεκινήσει πολύ πιο συγκεντρωμένα το παιχνίδι και όχι να βλέπει την Μακάμπι να ... σκοράρει τρίποντα. Αλλά ακόμα και ο Αταμάν, φάνηκε να είναι (πολύ) μπερδεμένος. Στη λήξη της πρώτης περιόδου είχε χρησιμοποιήσει κιόλας δέκα παίκτες, ο Αντετοκούνμπο ήταν ο 11ος στο ξεκίνημα του δεύτερου δεκαλέπτου.

Ο Τούρκος δεν έμοιαζε με τίποτε ικανοποιημένος, ρυθμός ήταν σχεδόν αδύνατο να βρεθεί και η Μακάμπι συνέχισε να κάνει περίπατο, απέναντι σε ένα πολύ κακό Παναθηναϊκό, που είχε 2/13 τρίποντα 8 ασίστ και 8 λάθη, την ώρα που οι Ισραηλινοί έβρισκαν διαδρόμους αλλά και πολλά ελεύθερα σουτ (7/13 από τα 6.75μ).

Πολύ λογικά, η διαφορά εκτοξεύτηκε στο +15 με το τρίποντο του Ταμίρ Μπλατ. Αυτός που έκανε πάρτι, πάντως, ήταν ο Ντι Μπαρτολομέο (15π με 5/7τρ, αλλά και 9 ριμπ), η απόδοση του οποίου -σε κάποιες στιγμές- θύμιζε τη γνωστή νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου...

Ποιοί γύρισαν το ματς

Ήταν αδύνατο ο Παναθηναϊκός των 24 πόντων των δυο πρώτων περιόδων (9 μόλις στο δεύτερο δεκάλεπτο), να παίξει χειρότερα στην επανάληψη. Φάνηκε και στο ξεκίνημα της τρίτης περιόδου, όταν το ματς ξεκίνησε με κλέψιμο και 2/2 τρίποντα. Η Μακάμπι έδειχνε να αντέχει, ήταν καλά διαβασμένη και είχε βρει την αυτοκυριαρχία της, μετά από το σοκ ενός πολέμου και τη μετακόμιση της στη Λευκωσία.

Ο Αταμάν εμπιστεύτηκε ξανά τον Αντετοκούνμπο. Καλά έκανε. Ο Κώστας ήταν ο πρώτος που έβαλε τις σπίθες της ανάκαμψης. Πολύ πιο ενεργητικός από τον Λεσόρ και κυρίως τον άχρωμο Μπαλτσερόφσκι, ο Έλληνας διεθνής έβγαλε ενέργεια, καλές άμυνες στον αέρα (3 μπλοκ) και σπουδαία δουλειά στην επίθεση.

Ο δεύτερος ήταν ένας άλλος Κώστας. Κατα κόσμον Ντίνος. Ο Μήτογλου, επέστρεψε δριμύτερος και ήταν ίσως η πιο ευχάριστη νότα σε ένα βράδυ, που τα περισσότερα πήγαν στραβά. Έβαλε τα χέρια του, το σώμα του και κυρίως το μυαλό του ο 27χρονος πάουερ-φόργουορντ, που θα μπορούσε να γίνει και ο ήρωας του ματς, αν δεν έχανε τη βολή και το ριμπάουντ στο τελείωμα της κανονικής περιόδου. Τα δικά του σουτ και οι άμυνες έμοιαζαν με καταλύτες.

Ο τρίτος ήταν... ο ίδιος ο Αταμάν. Βλέποντας μια γενική παγωμάρα στο γήπεδο, φρόντισε σε μια αμφισβητούμενη φάση με το αντιαθλητικό φάουλ του Κοέν, να ξεσηκώσει τον κόσμο στο πόδι. Δεν είναι η πρώτη φορά που αποβάλλεται, συνήθως βγαίνει από τα ρούχα του πολύ εύκολα, αυτή η αποβολή, όμως, φάνηκε να έχει και την σκοπιμότητα για τη συνολική ανατροπή.

Θυσιάζοντας τον εαυτό του ο Τούρκος κόουτς ήταν σα να έλεγε "κάντε αυτό που πρέπει" σε φιλάθλους και ομάδα. Το υπόλοιπο ματς ήταν ολότελα διαφορετικό με το προηγούμενο. Εκεί βέβαια έπρεπε να βρεθεί και κάποιος να σκοράρει. Ο Σλούκας δεν είναι σε καλό φεγγάρι, τα κάνει όλα σχεδόν λάθος. Ο Γκραντ έχει περισσότερο βοηθητικό ρόλο, ο Γκάι είδε το παιχνίδι από τον πάγκο. Ο Γκριγκόνις είχε ξανά θετικό πρόσημο, όμως, δεν είναι αυτός που θα έβαζε φωτιά.

Ποιος τότε; Μα ο Λούκα Βιλντόσα. Πνιγμένος στο άγχος και σχεδόν άφαντος, μέχρι την τρίτη περίοδο, έδειξε για ποιο λόγο μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικός. Τα δικά του σουτ άλλαξαν τελείως τη ροή του αγώνα και έφεραν τον Παναθηναϊκό στη διεκδίκηση της νίκης. Κι εκεί που τον περίμεναν όλοι να συνεχίσει ακόμα πιο δυναμικά στην παράταση, σα να έπεσε ξανά ο διακόπτης του και ξαναγύρισε στον κακό εαυτό του, κάνοντας το ένα λάθος πίσω από το άλλο.

Θέμα αυτοπεποίθησης

Ο Παναθηναϊκός γνώρισε τη δεύτερη εντός έδρας ήττα (κι αυτή στην παράταση, όπως με τον Ολυμπιακό). Το ξεκίνημα δεν είναι αυτό που περίμεναν στο ΟΑΚΑ με βάση τις προσδοκίες και τις προγραμματικές δηλώσεις, ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή, άρα ο χρόνος για να αλλάξει το τσιπάκι υπάρχει. Αρκεί, βέβαια, να έρθουν και οι νίκες, γιατί αν στα επόμενα ματς συνεχιστούν οι ήττες θα αρχίσουν να τίθενται άλλου είδους ερωτηματικά και θέματα.

Προς το παρόν μπαίνει μόνο αυτό της αυτοπεποίθησης που είναι φανερό ότι λείπει από την ομάδα. Απόδειξη οι 12 χαμένες βολές και τα 18 λάθη, που έδωσαν για άλλη μια φορά πολλούς πόντους στον αντίπαλο. Οι "πράσινοι" είναι πρώτοι στον στατιστικό πίνακα που ο καλύτερος βρίσκεται στο τέλος! Με 16 λάθη μέσο όρο, στα τέσσερα πρώτα ματς, κάνουν τα περισσότερα από κάθε άλλη ομάδα της λίγκας, με τους αντιπάλους τους να σκοράρουν 22π ανά αγώνα.

Η Μπασκόνια που έρχεται την ερχόμενη εβδομάδα στο ΟΑΚΑ μοιάζει με μια ευκαιρία επιστροφής στις νίκες, που ως γνωστόν αποτελούν και το καλύτερο λίπασμα για να φυτρώσει ξανά η ελπίδα. Αρκεί, βέβαια, να δούμε τον κανονικό Παναθηναϊκό. Α και τον κανονικό Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, που στη διαβολοβδομάδα λες και πάτησε ένα κουμπί και εξαφανίστηκε...