Τρομερά playoffs στην Euroleague, οι σκέψεις για τέτοιες σειρές τελικών και η μαγεία του Final Four

Η συναρπαστική μαγεία των playoffs, έφερε δυο μεγάλα ματς την Τρίτη (2/5) το βράδυ με την EuroLeague στα καλύτερά της και δυο τεράστια διπλά από τη Μονακό - που ξαναπήρε προβάδισμα για την πρόκριση στο Final Four - και από τη Ρεάλ Μαδρίτης, που έμεινε ζωντανή μετά το 0-2 της Παρτίζαν την προηγούμενη εβδομάδα στη Μαδρίτη.

Μαζί με τα διπλά, "έπεφτε" και ο μύθος της καυτής έδρας. Πιο ... καυτή από το Βελιγράδι και το Τελ Αβίβ δε γίνεται. Μετά βίας ακούς τον διπλανό σου όταν Σέρβοι και Ισραηλινοί ουρλιάζουν. Και χθες τα ντεσιμπέλ έσπαγαν τύμπανα, αλλά αυτό δεν εμπόδισε ούτε τη Ρεάλ, ούτε τη Μονακό, να κάνουν τη δουλειά και να φύγουν για το ξενοδοχείο τους με τη νίκη και (πολλά) χαμόγελα.

Δυο λόγια για τα ματς:

⌛ Η Μονακό έδειξε χαρακτήρα εις διπλούν. Πρώτα μετά το σίγουρα οδυνηρό 0-1 μέσα στο γήπεδό της, όταν κατάφερε να ξανασταθεί στα πόδια της και να ισοφαρίσει κι ύστερα να πάει σε ένα ομολογουμένως δύσκολο γήπεδο (μόλις δυο ήττες σε 17 αγώνες μετρούσε εκεί η Μακάμπι) παίρνοντας μια νίκη, που την φέρνει πλέον μια ανάσα πριν το Κάουνας.

Αν δεν ντουμπλάρει τις νίκες στο Τελ Αβίβ την Πέμπτη (4/5), έχει ξανά το πλεονέκτημα έδρας στο πριγκιπάτο. Θεωρητικά ξανάγινε φαβορί, οι ισορροπίες, όμως, παραμένουν λεπτές, οι δυο ομάδες μοιάζουν, εξαρτώνται πολύ από την απόδοση των αστεριών τους και όχι τόσο από την ομαδική τους λειτουργία.

Δείτε τι συνέβη στο Τελ Αβίβ. Δυο τρίποντα παραπάνω από τη Μονακό (8/26) και η Μακάμπι που έψαξε ένα θαύμα στο φινάλε (αλλά τελείωσε με 6/25) της έφταναν να πάρει τη νίκη αν κι αν πρέπει να ψάξει κανείς το που κρίθηκε η νίκη, θα σταθεί στη διαφορά των λαθών (διπλάσια η Μακάμπι 10, έναντι 5)

Ο Μάικ Τζέιμς (21π) δείχνει να ξαναμπαίνει δυναμικά στο προσκήνιο γιατί μετά την τιμωρία του έψαχνε τα πατήματα του, που δεν ήταν τόσο σταθερά όσο στο παρκέ της Μενόρα Μεταφτσίμ Αρενα.

Κι είναι αλήθεια ότι η Μονακό είχε περισσότερες λύσεις από τους Ισραηλινούς, που βρίσκονται σε απόλυτη σύνδεση με το δίδυμο Μπάλντγουιν και Μπράουν, οι οποίοι οδήγησαν και χθες το σκοράρισμα αλλά είχαν μαζί 1/8 τρίποντα.

Το ερώτημα είναι, πλέον, πόσα απίδια έχει ακόμα ο σάκκος της Μακάμπι. Ακόμα κι αν ισοφαρίσει σε 2-2 την Πέμπτη είναι υποχρεωμένη να πάει σε πέμπτο αγώνα στο Γκαστόν Μεντεσέν για να πάρει μακριά από την ασφάλεια του γηπέδου της, το εισιτήριο για το φάιναλ-φορ. Έδειξε φαβορί η σειρά και είναι η Μονακό, ή μήπως ακόμα δεν είδαμε τίποτε;

⌛ Η Ρεάλ είχε τον Ταβάρες (όχι τους Ντεκ, Γιαμπουσέλε), στην Παρτίζαν της έλειψε πολύ ο Πάντερ αλλά και ο Ματίας Λεσόρ, αφού σέντερ της Ρεάλ που επέστρεψε δριμύτερος έκανε θραύση στο ματς με 26 πόντους, 11 ριμπάουντ, 3 κοψίματα και 3 ασίστ. Ο Γάλλος θα μπορούσε τουλάχιστον να σπρώξει και να προβληματίσει περισσότερο τον τηλεγραφόξυλο Έντι, δεν μπορούσε όμως να αγωνιστεί λόγω του ξύλου στο δεύτερο ματς.

Δεν έχει την πολυτέλεια η Παρτίζαν να αντέχει, ενώ της λείπουν τόσο σημαντικά γρανάζια. Ο Πάντερ είναι αυτός που ξεκολλάει την ομάδα στην επίθεση και παίρνει τα τελευταία σουτ (τα βάζει κιόλας, όπως έκανε στον πρώτο αγώνα), ο Λεσόρ ό,τι πιο δυναμικό υπάρχει στη γραμμή των ψηλών. Είναι έξοχο το σύνολο που έχει φτιάξει ο Ομπράντοβιτς, το παζλ όμως χαλάει, όταν λείπει ένα κομμάτι. Πόσο μάλλον δυο.

Με τον ανίκητο ψηλό της ξανά στις επάλξεις, η Ρεάλ βρήκε στο πρόσωπο του Νάιτζελ Γουίλιαμ-Γκος (που ξεκίνησε την ευρωπαϊκή του θητεία από την Παρτίζαν) ένα ... κανονικό πόιντ γκαρντ και ένα "clutch" σκόρερ στο τέλος, όταν πήρε το τελευταίο σουτ της "βασίλισσας" και βρήκε τον στόχο.

Μαζί με τον ... ριμπάουντερ και όχι τρίποντο σκόρερ Μάριο Χεζόνια, ο Ταβάρες είχε βρει δυο ακόμα συμπαραστάτες αν και γενικά η Ρεάλ έκανε πολύ μεγάλη προσπάθεια μετά το καταστροφικό πρώτο δεκάλεπτο όταν η φουριόζα Παρτίζαν με τα ουρλιαχτά της εξέδρας προηγήθηκε 32-19. Το σκορ των υπόλοιπων 30 λεπτών ήταν 63-48 για τους φιλοξενούμενους, που απέφυγαν την σκούπα και ελπίζουν, πλέον, στην ισοφάριση.

Ο Ομπράντοβιτς πηγαίνοντας προς τα αποδυτήρια στο τέλος του ματς έκανε νόημα στο κοινό του στυλ "μην ανησυχείτε, υπάρχει και τέταρτο ματς". Την Πέμπτη θα' χει ξανά τον Λεσόρ για να αντιμετωπίσει λίγο καλύτερα τον Ταβάρες, αλλά και στη Ρεάλ επιστρέφουν ο δυναμικός Ντεκ, ίσως ο Κοζέρ που είναι άρρωστος (ίωση) και ο Πουαριέ (τραυματίας). Οι Μαδριλένιοι πάνε για μια ιστορική ανατροπή ισοφαρίζοντας, αλλά την Πέμπτη η Παρτίζαν θα τα παίξει όλα για όλα. Αλλιώς θα αναγκαστεί να ταξιδέψει (με τον Πάντερ) στη Μαδρίτη...

Κι αν είχαμε τελικούς πλέι-οφ;

Τίποτε πιο δυναμικό και συναρπαστικό από ένα παιχνίδι playoffs της EuroLeague. Θα το δούμε και σήμερα (3/5) με τον Ολυμπιακό να κοντράρεται στην Κωνσταντινούπολη με τη Φενέρ (20:45, Novasports Prime και LIVE από το SPORT24) και τη Ζάλγκιρις να υποδέχεται την Μπαρτσελόνα, κυνηγώντας κατ' αρχήν τη μείωση του σκορ, καθώς η Μπάρτσα προηγείται με 2-0 από τα ματς της Βασκελώνης.

Και κάπως έτσι ξανάρχεται το ερώτημα αν θα' ταν προτιμότερο να έχουμε και τέτοιους τελικούς σε διαδικασία playoffs. Οι λεπτές ισορροπίες ειδικά στη φετινή διοργάνωση θα έδιναν μια ανεπανάληπτη σειρά τελικών σε πέντε (ή μήπως εφτά;) αγώνων, όπως είναι τουλάχιστον τα μέχρι τώρα ματς στα τρία από τα τέσσερα ζευγάρια της προημιτελικής φάσης.

Μήπως κάποια στιγμή πρέπει να το δοκιμάσουμε μιας και σε μια σειρά τελικών αποδίδει δικαιοσύνη για την πραγματικά καλύτερη ομάδα της χρονιάς.

Αλλά και πάλι ποιος μπορεί να αφήσει στην άκρη τη μαγεία του Final Four; Το απρόβλεπτο των αουτσάιντερ, τις μεγάλες βραδιές, την ιστορία που γράφτηκε όλα αυτά τα χρόνια, από το 1988 και μετά. Πως θα' ταν το ευρωπαϊκό μπάσκετ χωρίς τις φοβερές στιγμές που πρόσφερε η διαδικασία των Final Four;

Κι αν η EuroLeague είναι τόσο ξεχωριστή σα διοργάνωση το οφείλει τόσο στα playoffs όπου η θερμοκρασία ανεβαίνει στα ύψη και το δράμα γιγαντώνεται, όσο και στις ιδιαιτερότητες του Final Four, που είναι και το σήμα κατατεθέν της.