ΤΣΣΚΑ Μόσχας - Ολυμπιακός: Μόσχα-ΟΑΚΑ μία ευθεία

Κέρδισε πολλά πράγματα στη Μόσχα ο Ολυμπιακός , εκτός από το πιο ... σημαντικό. Το ίδιο το παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ , η οποία έμεινε στο τέλος αλώβητη και αήττητη στην φετινή Ευρωλίγκα . Καλά είναι τα εγκώμια για καλή εμφάνιση , για καλή τακτική, αλλά παραλίγο νίκη δεν υπάρχει . Η ήττα δεν παύει να είναι ήττα.

Αν του έλεγαν πάντως, πριν από το τζάμπολ ότι η ΤΣΣΚΑ θα έβαζε ... 69 πόντους, θα είχε τον Ντεκολό στο μηδένκαι θα σούταρε με 40.5% δίποντα, ο Ολυμπιακός θα βροντοφώναζε “τα παίρνω όλα”. Θα ήξερε ότι είχε κάνει τη δουλειά του, τέλεια!

Έτσι έγινε στη Μόσχα.

O Ολυμπιακός ξεκούρδισε την ορχήστρα της ΤΣΣΚΑ, μια ομάδα η οποία έχει συνηθίσει να … μην ενοχλείται από τον αντίπαλο και να πηγαίνει με το «έτσι θέλω» το ματς στους δικούς της εξοντωτικούς ρυθμούς.

Με τον Ντε Κολο εξουδετερωμένο ( και από τις ημικρανίες που τον ταλαιπωρούν εσχάτως ) και την αποκοπή της δημιουργίας για τους δυο ψηλούς, οι «ερυθρόλευκοι» πήγαν το ματς στα μέτρα τους.

Ελεγχόμενος ρυθμός, με πολλά hustle plays όπου οι ψυχωμένοι παίκτες του Μπλατ κέρδιζαν αρκετές μάχες και χαμηλό σκορ.

Η ΤΣΣΚΑ των 93 πόντων, έπεσε στους 69, με το καλάθι να αναστενάζει και τον Ολυμπιακό να κυριαρχεί στα τρία από τα τέσσερα δεκάλεπτα του ματς, δείχνοντας ότι «έχει ακόμη» το μέταλλο της ομάδας που κατά ένα περίεργο τρόπο και ανεξαρτήτως ρόστερ μπαίνει στο μάτι των ομάδων της ελίτ.

Όπως έχουμε επισημάνει αρκετές φορές, όσοι πιστεύουν ότι «το μπάσκετ Μπλατ» σημαίνει μόνο ελευθερία στην επίθεση και φιλικά χτυπήματα στην πλάτη για το επόμενο σουτ κάνουν λάθος. Όλες οι μεγάλες νίκες στην καριέρα του έχουν έρθει από την άμυνα. Και ο θρίαμβος της Ρωσίας το 2007 στο Ευρωμπάσκετ, μέσα στη Μαδρίτη και η κατάκτηση της Ευρωλίγκας στο Μιλάνο (εναντίον της ΤΣΣΚΑ) βασίστηκαν στην τεράστια ενέργεια που έβγαλαν οι ομάδες του στα μετόπισθεν.

Έχουμε και λίγο παρεξηγήσει, η μάλλον βάλει σε … κουτάκια το μπάσκετ, με βάση τους προπονητές. Εντάξει υπάρχουν χαρακτηριστικά στις ομάδες του καθενός, αλλά το μπάσκετ στις βασικές αρχές του, παραμένει ίδιο. Η ισορροπία στα δυο μέρη του παρκέ είναι ένα συστατικό για να έρχονται μεγάλες επιτυχίες, σαν αυτή που άγγιξε ο Ολυμπιακός το απόγευμα της Πέμπτης.

ΤΟ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ

Και γιατί τότε δεν νίκησε; Πρώτον γιατί … παίζει ο αντίπαλος. Η ΤΣΣΚΑ ξεκουρδίστηκε μεν, προσαρμόστηκε δε (έστω κι αργά) στο στυλ του Ολυμπιακού. Έβαλε περισσότερη δύναμη, πήγε σε ατομικές ενέργειες ταλέντου, πήρε μεγάλα σουτ κυρίως με τον ανεπανάληπτο Σέρχιο Ροντρίγκεθ. Ύστερα, του Ολυμπιακού του έλειψε ένα … δεκάλεπτο. Στην τρίτη περίοδο οι Πειραιώτες φάνηκε να κατεβαίνουν από το τρένο. Εύκολα λάθη, κακές συνεργασίες, δύσκολες επιθέσεις και διαρκώς εκτεθειμένοι στον αιφνιδιασμό, έδωσαν πολλές ευκαιρίες στην έμπειρη αντίπαλό τους. Το 50% στα δίποντα του πρώτου μέρους, έπεσε κάτω από το 40% και η ΤΣΣΚΑ ξαναμπαίνοντας επικεφαλής στο σκορ είχε ένα πλεονέκτημα.

Όταν ο Ολυμπιακός αντέδρασε σωστά, ξαναμπήκε στη διεκδίκηση της νίκης, μέτρησαν οι λεπτομέρειες. Δυο χαμένα ριμπάουντ στην πιο κρίσιμη επίθεση της ΤΣΣΚΑ, ένα άστοχο τρίποντο του καυτού Σπανούλη, όπως και η προσπάθεια του Τουπάν για ισοφάριση από τη γωνία. Προφανώς και θα μπορούσε ο Ολυμπιακός να είχε φύγει νικητής, αλλά νομίζουμε ότι όταν παραχωρείς το … αβαντάζ στην ΤΣΣΚΑ, ειδικά μέσα στη Μόσχα, οι πιθανότητες λιγοστεύουν.

Από την άλλη, ο Ολυμπιακός δεν είχε και τον πλουραλισμό άλλων αγώνων. Ο Τουπάν έμεινε στο μηδέν μετά από δυο εντυπωσιακά ματς, ο Τιμά … κάτω από το μηδέν, καθώς η παρουσία του στο παρκέ μάλλον έκανε καλό στους Ρώσους παρά στον Ολυμπιακό. Ο Παπανικολάου αγχώθηκε γρήγορα από τα φάουλ, ίσως και να αδικήθηκε στο τέλος με τον Κλάιμπερν. Ο Μάντζαρης σε αυτό τον Ολυμπιακό κάνει άλλα πράγματα, αλλά κι αυτός δεν απείλησε. Ο Στρέλνιεκς έλειπε στην Αθήνα, καθηλωμένος από την θλάση. Με τόσα «μείον» στην επίθεση, κι όμως ο Ολυμπιακός έφτασε σε απόσταση αναπνοής.

Σίγουρα έχασε ευκαιρία, για ένα τεράστιο διπλό, κοιτάζει μπροστά ωστόσο και βλέπει στο βάθος της ερχόμενης εβδομάδας το ΟΑΚΑ…

Photo Credits: Eurokinissi