Στη δύση του 2012 ξεπρόβαλαν δύο σοβαρότατες υποθέσεις τόσο στην περίπτωση του ΕΟΤ και της υπεξαίρεσης 147.000 ευρώ όσο και σε αυτή της λίστας Λαγκάρντ και την κατηγορία παραποίησής της που φαίνεται να βαραίνει τον πρώην υπουργό των οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου.

Σαφώς το λόγο έχει η δικαιοσύνη και όλοι είναι αθώοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου και εδώ δεν θα παίξουμε εμείς το ρόλο του δικαστή.

Πάντως αν μη τι άλλο και με τις ελληνικές φυλακές να έχουν αρχίσει να γεμίζουν με διασημότητες (στον Κορυδαλλό έχει δημιουργηθεί και πτέρυγα celebrities !) θα θυμίσουμε ότι ο απλός πολίτης δεν έχει κάποια διαστροφή ώστε να θέλει να βλέπει πίσω από τα κάγκελά πρώην ισχυρούς άνδρες και γυναίκες της σώου μπιζ, της πολιτικής, της δημοσιογραφίας κ.λπ.

Αυτό που τον «καίει» είναι να επιστρέφουν λεφτά…κλεμμένα (από κενές δηλώσεις, παραποιήσεις, τεχνικά λάθη και πολλές άλλες ευρεσιτεχνίες) στα ταμεία του κράτους.

Στον κοινό κουμπαρά δηλαδή ώστε να ελαφρύνει η δική του αφαίμαξη. Συνεπώς μετά από όλα αυτά τα μέτρα αυτοπροστασίας της χώρας, τα μεγάλα λόγια, τις εισηγήσεις και τις εικασίες περί αναγκαστικών θυσιών, το 2013 είναι πλέον οριακή χρονιά ιδιαίτερα για το πολιτικό σύστημα και τις αντοχές του.

Μπαίνοντας πλέον στον 5 χρόνο ύφεσης (!) οι δικαιολογίες έχουν εξαντληθεί μαζί με την υπομονή μας. Είναι η χρονιά που ουσιαστικά έχει ονοματεπώνυμο: «Πάταξη της φοροδιαφυγής».

Από εκεί αρχίζουν και τελειώνουν τα πάντα και πλέον πρέπει να εφαρμοστεί και να επιφέρει και έσοδα, όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στα σοβαρά κράτη, σε Ευρώπη, ΗΠΑ και όχι μόνο.

Δεν είναι δυνατόν σε μια χώρα όπου οι ασφαλισμένοι του EOΠΥΥ για παράδειγμα την ώρα που δεν είχαν τη δυνατότητα να προμηθευτούν φάρμακα κάποιοι επιτήδειοι να θησαυρίζουν εις βάρος τους, αφού ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια (με την ανοχή της πολιτείας εννοείται) πενταψήφιοι αριθμοί όπου καλούσαν για να κλείσουν ραντεβού, αλλά το μόνο σίγουρο ήταν η χρέωσή τους στις εν λόγω τηλεφωνικές εταιρίες. Υπό την γενική κατακραυγή λίγο πριν το τέλος της χρονιάς επανήλθε ένας ενιαίος αριθμός με αστική χρέωση.

Τόσο δύσκολο είναι λοιπόν να καταλάβουν κάποιοι ότι τελείωσαν οι εποχές που μας έβλεπαν ως ιθαγενείς που θα μας παραμύθιαζαν (όχι όλους, κυρίως αυτούς που έψαχναν ένα ρουσφέτι στο δημόσιο) με μερικές χάντρες ;

Στη νέα χρονιά, η είσπραξη των χρεών κυρίως από φοροδιαφυγή και όχι μόνο αποτελεί μονόδρομο. Τη στιγμή μάλιστα που ήδη οι βεβαιωμένες οφειλές που έχουν καταγραφεί ξεπερνούν τα 50 δις ευρώ (!) την ώρα που η δέσμη των νέων επαχθών μέτρων που εφαρμόστηκαν θα αποφέρουν στο κράτος λιγότερα από 5 δις !

Επίσης είναι κουραστικό για τον απλό και νοήμονα πολίτη, να βλέπει και να ακούει εδώ και δεκαετίες τον εκάστοτε πρωθυπουργό (τελευταίος ο Γιώργος Παπανδρέου) να…πέφτει από τα σύννεφα όταν ακούει κάποιες κατηγορίες για το δεξί του χέρι, γενικότερα για τους ανθρώπους με τους οποίους σχεδίαζαν μαζί όλη τους την πολιτική.

Τα περιθώρια στενεύουν και επαναλαμβάνουμε το 2013 έχει έναν και μόνο δρόμο. Τον έλεγχο (στο βαθμό του δυνατού) της φοροδιαφυγής και την αποκόμιση εσόδων από εκεί, ώστε να μην χρειαστούν άμεσα νέα φοροεισπραχτικά (και φυσικά άδικα) μέτρα.

Άλλωστε και η τρόικα που τόσο πολύ μνημονεύουν οι Έλληνες πολιτικοί, αυτό ακριβώς τους ζήτησε. Να περιορίσουν αυτό το φαινόμενο της φοροδιαφυγής που δεν έχει προηγούμενο σε ανάλογο βαθμό σε άλλο κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Καλή χρονιά.