Ακόμα και η πίεση των Ιρλανδών, που αποκτούσε μεγαλύτερη ένταση λόγω του πληγωμένου τους εγωισμού από τη συντριβή με τη Γερμανία, αποδείχθηκε λίγη για να λυγίσει αυτή την ομάδα και τον εξαιρετικό (για μια ακόμα φορά) Ορέστη Καρνέζη.

Ένα φιλικό ειδικών συνθηκών, λόγω της ιδιοσυγκρασίας και του σκληρού παιχνιδιού των Ιρλανδών, που αποδείχθηκε ιδανικό τεστ για τις συνθήκες που θα αντιμετωπίσουμε στη Ζένιτσα στις 22 Μαρτίου στον «τελικό» με τη Βοσνία.

Υπήρχαν όμως και άλλα κέρδος για την εθνική, αφού είχαμε την εμφάνιση του Παναγιώτη Ταχτσίδη και του Κώστα Σταφυλίδη, στο ντεμπούτο τους με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Ηταν εξαιρετικοί (ιδιαίτερα ο πρώτος) δείχνοντας πόσο εύκολα πλέον ενσωματώνονται οι νέοι παίκτες στο σύνολο μιας ομάδας που σφύζει από ζωντάνια και βγάζει υγεία. Ιδιαίτερα σημαντικό αν αναλογιστούμε ότι εκπροσωπεί το ελληνικό ποδόσφαιρο που διατηρεί ακόμα σοβαρές παθογένειες.

Η Εθνική την τελευταία δεκαετία έχει ξεφύγει από αυτή τη μίζερη κατάσταση και «τραβά» μαζί της και όλο το οικοδόμημα. Απόδειξη ότι μια μέρα νωρίτερα ο πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ Μισέλ Πλατινί, τον οποίο είδαμε και στο Δουβλίνο, ανακοίνωσε πως πιθανότατα και η Αθήνα θα φιλοξενήσει παιχνίδια του EURO 2020. Αυτό δεν θα είναι χάρη, αλλά κάτι που έχει κερδίσει η εθνική με το σπαθί της, τόσο βαθμολογικά (συμπεριλαμβάνεται ανάμεσα στις κορυφαίες δυνάμεις όχι μόνο της Ηπείρου μας, αλλά και του κόσμου) όσο και με τον σεβασμό που εμπνέει πλέον στους αντιπάλους της.