X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

OPINIONS

Δεν γυρίζει πίσω...

INTIME SPORTS

Ο Γιάννης Λαμπίρης γράφει για τη μεγάλη πρόκριση της Ελλάδας στο Euro, την Εθνική που είναι "ομάδα" και δεν γυρίζει πίσω, τις αναμνήσεις του 2004 και τον "μικρό" Γιώργο Καραγκούνη.

Τελικά το μόνο πράγμα που δεν γυρίζει πίσω σε αυτή τη χώρα είναι η εθνική ομάδα, που προχωράει πάντα μπροστά.

Πίσω γυρίζουμε εμείς, για αυτό το συγκρότημα και έχει να κάνει με τις αναμνήσεις μας, που πλέον από το 2004 και έπειτα έχουν εμπλουτιστεί στο μέγιστο βαθμό.

Γι΄ αυτό και διαφωνούμε κάθετα, με την άποψη ότι από τον θρίαμβο του 2004, δεν εξαργύρωσε τίποτε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Κέρδισε αυτή την ΟΜΑΔΑ, όλων των Ελλήνων, που από τότε άλλαξε για τα καλά νοοτροπία και μπήκε με το σπαθί της στο κλαμπ των μεγάλων χωρών του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Καθιερώθηκε και δείχνει χαρακτήρα και στις κακές της μέρες, όπως συνέβη στα δύο παιχνίδια με τη Γεωργία και αυτό στη Λετονία, που πήρε τελικά το αποτέλεσμα που ήθελε.

Κάτι που λείπει ως συστατικό στη χώρα μας είναι η διάρκεια. Γι’ αυτό και γυρίσαμε στο 2004, όπως είπε και ο υπουργός οικονομικών, δυστυχώς όχι για να θυμηθούμε τον άθλο της Πορτογαλίας.

Ε λοιπόν, ναι, σε αυτή την «πληγωμένη» Ελλάδα υπάρχουν οι εθνικές ομάδες (για να μην ξεχνάμε και αυτή του μπάσκετ) που κρατάνε πεισματικά ψηλά την ελληνική σημαία εδώ και χρόνια και μας γεμίζουν εθνική υπερηφάνεια.

Ναι δεν γεμίζει τις τσέπες μας, αλλά τουλάχιστον μας επιτρέπει να σκάσουμε και ένα χαμόγελο σε μια εποχή που βλέπεις όλο μελαγχολικά πρόσωπα.

Και αν ρε γαμώτο έχουμε γυρίσει όπως λένε οι οικονομολόγοι στο 2004, από πλευράς μισθών, ας γυρίσουμε τουλάχιστον και ποδοσφαιρικά δεν θα μας χαλάσει καθόλου, αντίθετα θα μας φτιάξει ακόμα περισσότερο το κέφι.

Τα παιδιά του Φερνάντο Σάντος, θα είναι εκεί για να μας δώσουν και πάλι εικόνες όπως αυτές στην Τιφλίδα όπου πανηγύριζαν σαν μικρά παιδιά με τον «βενιαμίν» της ομάδας τον αρχηγό Γιώργο Καραγκούνη να είναι πρώτος στο χορό.

Σε εποχές δύσκολες για τις ομοσπονδίες, με γενναίες περικοπές η ΕΠΟ θα ξοδευτεί. Αλλά έστω και έτσι για μια τέτοια όμορφη περιπέτεια στα γήπεδα της Ουκρανίας και της Πολωνίας, ακόμα και οι φορολογούμενοι θα πληρώσουμε με μεγαλύτερη χαρά αυτό το μικρό ποσό που θα μας αναλογεί για αυτό το ταξίδι.

Τόσα άλλα έχουμε πληρώσει με κατεβασμένα μούτρα. Ας χαμογελάμε τουλάχιστον σε κάποιο…


Υ.Γ.: Με την αύξηση των ομάδων της τελικής φάσης του EURO σε 24 από τη διοργάνωση της Γαλλίας το 2016 να είστε σίγουροι πως η Ελλάδα δεν πρόκειται να λείψει ποτέ πια από την αγαπημένη τους διοργάνωση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ