Κάτι τέτοιο είδαμε και στο...προαύλιο του «Καραϊσκάκης» που παρά το προχωρημένο της σεζόν οι πιτσιρικάδες του Φερνάντο Σάντος, ξεδίπλωσαν το πλούσιο ταλέντο τους και φώναξαν με βροντερή φωνή: " Είμαστε εδώ".

«Φερνάντο ο Δίκαιος» είχαμε αποκαλέσει σε παλαιότερο άρθρο τον Πορτογάλο τεχνικό της εθνικής μας ομάδας που απέδειξε και χθες ότι κάνει πράξη από την πρώτη στιγμή τα λόγια που είχε πει από τότε που ανέλαβε το εθνικό μας συγκρότημα: " Θα παίζουν οι καλύτεροι και υπάρχει θέση για όλους στην ομάδα, ακόμα και αν προέρχονται από την Β’ εθνική".

Σαφώς και η ομάδα είχε τις γνωστές ελλείψεις (τιμωριών, τραυματισμών κ.λπ.) αλλά ο Πορτογάλος τις κάλυψε με τον καλύτερο τρόπο, αποδεικνύοντας πως είχε πολύ καλό βαθμό στη χημεία. Ανακάτεψε το νίτρο (Καραγκούνης, Κατσουράνης, Τοροσίδης κ.λπ.) με την γλυκερίνη (Φετφατζίδης, Νίνης, Κ.Παπαδόπουλος) και το μείγμα ήταν εκρηκτικό, σκάζοντας μπροστά στην εστία της Μάλτας και κάνοντας τη ζωή της εθνικής μας πιο εύκολη.

Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο κέρδος και όχι μόνο η νίκη που ήταν κάτι παραπάνω από αναμενόμενη. Ο συνδυασμός της παλαιάς με την νέα γενιά βρίσκεται σε πλήρη ωρίμανση και αποτελεί την καλύτερη μαγιά για αυτό που θα παρουσιάσουμε στη συνέχεια, αρχής γενομένης από τον πρώτο τελικό του Σεπτεμβρίου στο Τελ Αβίβ με τους μαχητές του Ισραήλ.

Ναι είδαμε και ένα εικοσάλεπτο στο δεύτερο μέρος, που μας θύμισε το τραγικό πρώτο μέρος πριν από δυόμιση μήνες στη Βαλέτα, αλλά μην ξεχνάμε πως οι παίκτες ουσιαστικά βρίσκονται σε περίοδο διακοπών (κάποιοι πάνω από μήνα) και ήταν αναμενόμενο ότι θα έβγαινε αυτό με κοιλιά κάποια στιγμή.

Απλά αυτή τη φορά τα γρήγορα γκολ, έκαναν πιο εύκολη τη ζωή μας και πιο ευχάριστη την εικόνα της ομάδας για τους θεατές (δεν ήταν λίγοι) που βρέθηκαν στις εξέδρες.

Η μεγαλύτερη νίκη ήρθε πάντως μετά τον αγώνα στις δηλώσεις των νεαρών, που ο ένας ήταν πιο σεμνός από τον άλλο, δείχνοντας πως ο σπόρος που έχει φυτευτεί τα τελευταία χρόνια, καθώς και η αλλαγή νοοτροπίας στην ομάδα, έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς.

Μην ξεχνάμε άλλωστε πως πολλά από τα σημερινά παιδιά έχουν ήδη διαβεί το κατώφλι του εξωτερικού, κάτι που τους βοηθάει εκτός από την ταχύρρυθμη εκπαίδευση (σε εμπειρίες) να αποκτούν και την σωστή αγωνιστική (και εξωαγωνιστική) νοοτροπία.

Το μέλλον τους ανήκει, όπως ανήκει και στην εθνική μας ομάδα, ακόμα και αν (Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου) δεν καταφέρει να δώσει το παρών στα τελικά του Euro σε Πολωνία και Ουκρανία το επόμενο καλοκαίρι.