Σαν σήμερα πριν από 33 χρόνια όλοι οι ποδοσφαιρόφιλοι είχαν ήδη μπει για τα καλά στο χορό του μουντιάλ του Μεξικού του 1986 (που ολοκληρώθηκε με έναν ύμνο του ποδοσφαίρου με τον μεγάλο Ντιέγκο Μαραντόνα να οδηγεί την Αργεντινή στον τίτλο της Παγκόσμιας Πρωταθλήτριας).

Μέσα στο κατακαλόκαιρο και την ποδοσφαιρική πανδαισία από τα γήπεδα του Μεξικού εκείνο το πρωϊνό στις 6 Ιουνίου του 1986, στα γραφεία του νομάρχη Ανατολικής Αττικής Ηρακλή Παπαδόπουλου εμφανίστηκε ένας λεπτός κύριος με πλούσια χαίτη (δεν υπήρχε τότε η φαλακρίτσα ούτε φυσικά η κοιλίτσα…) για να ορκιστεί και να πάρει την ελληνική υπηκοότητα.

Επρόκειτο για τον Χουάν Ραμόν Ρότσα, στην ολοκλήρωση ίσως του πιο πολύκροτου σήριαλ (τύφλα να έχει η Δυναστεία και το Ντάλας…) ελληνοποίησης στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ένας χαρισματικός Αργεντίνος παίκτης (αργότερα απέδειξε τις αρετές του και ως προπονητής) που είχε έρθει για πρώτη φορά στην Ελλάδα για τον Παναθηναϊκό το 1975 χωρίς πάντως να υπογράψει συμβόλαιο.

Ο Χουάν... Μπουμπλής το 1979

Η δεύτερη φορά ήταν και η τυχερή αν και πέρασε από σαράντα κύματα η υπόθεσή του.

Εγγεγραμμένος στα μητρώα του δήμου Αιγάλεω με το όνομα Γιάννης Μπουμπλής με το δήμο να βγάζει πιστοποιητικό αναγνώρισης, απέμενε ένα χαρτί από την Αργεντινή όπου ήρθε με τέλεξ (δεν υπήρχαν τότε τα φαξ) και στις 22 Δεκεμβρίου του 1979 εκδόθηκε το δελτίο του, έστω και αν δεν ήξερε γρι ελληνικά.

Νταϊφάς εναντίον Βαρδινογιάννη

Εκείνη την εποχή, που μόλις είχε ανατείλει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, με τους δύο ισχυρούς άντρες και φίλους (προ Ρότσα…) Νταϊφά και Βαρδινογιάννη να έχουν αναλάβει Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, το θέμα του Ρότσα ήταν και μια διπλωματική νίκη στη μάχη των εντυπώσεων για αυτόν που θα το κέρδιζε.

Η ένσταση του Ολυμπιακού για τον παίκτη πριν το μεταξύ τους παιχνίδι (πλαστογραφία και παράνομη συμμετοχή) δεν έγινε δεκτή και ο Ρότσα έπαιξε.

Ο Σταύρος Νταϊφάς

Ο Ολυμπιακός κατέκτησε το πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα νικώντας στο μπαράζ του Βόλου τον Αρη με 2-0 και εν μέσω πανηγυρισμών και καλοκαιριού η υπόθεση ξεχάστηκε. Ο Ολυμπιακός πήρε και το επόμενο πρωτάθλημα πολύ πιο εύκολα, αλλά από την περίοδο 1981-82 η υπόθεση ξαναφούντωσε. Εκείνο το καλοκαίρι ο Βαρδινογιάννης εκμεταλλευόμενος την οκταετία είχε πάρει Γαλάκο και Κυράστα από τον Ολυμπιακό και όπως είναι φυσικό οι δύο πρόεδροι ξέθαψαν το τσεκούρι του πολέμου.

Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης πανηγυρίζει στη Λεωφόρο

Ο Ρότσα μάλιστα σκόραρε στο εναρκτήριο ντέρμπι της χρονιάς (στο 1-1 της Πάτρας) και οι ενστάσεις άρχισαν και πάλι και από άλλες ομάδες (Λάρισα).

Η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και η τοποθέτηση του – γνωστού για τα πράσινα αισθήματά του – Κίμωνα Κουλούρη στη θέση του ΓΓΑ πυροδότησε ακόμα περισσότερο την κόντρα.

Το ματς του Κυπέλλου

Το περίφημο ντέρμπι νοκ άουτ για το κύπελλο στη Λεωφόρο (τον Ιανουάριο του 1982) ήταν η κορυφαία σπίθα. Ο Παναθηναϊκός ανατρέπει το 0-2 και επικρατεί στην παράταση με 3-2 με τον Ολυμπιακό να «φωνάζει» για το γκολ που ακυρώθηκε του Μητρόπουλου στο 0-2 (που θα έκανε το σκορ 0-3) και για τα τρία πέναλτι που είχε κερδίσει ο Παναθηναϊκός.

Τα συνθήματα στο Καραϊσκάκη...

«Αλλαγή δεν γίνεται με Έλληνα Μπουμπλή» ήταν ένα από τα πιο γνωστά συνθήματα της εποχής που υπήρχε και σε πανό στο «Καραϊσκάκης» ενώ οι φίλοι του Παναθηναϊκού απαντούσαν με το «Φόρτσα Ρότσα Μπουμπλής»

« Γκρινιάζουν γιατί θα τους…καρφώνει σε κάθε ματς» είχε πει ο Γιώργος Βαρδινογιάννης ρίχνοντας περισσότερο λάδι στη φωτιά ενώ ο Ολυμπιακός με τον Σταύρο Νταϊφά προχωρά σε ποινική δίωξη κατά του παίκτη.

Αποδεικνύεται ότι το έγγραφο από την Αργεντινή ήταν πλαστό και ο παίκτης δεν είχε καμία συγγένεια με τον δημότη Αιγάλεω Γιάννη Μπουμπλή που δεν ήταν και εν ζωή !

Ο Ρότσα έχει πρόβλημα και χιλιάδες φίλοι του Παναθηναϊκού (υπολογίζεται πάνω από 15.000) έκλεισαν το κέντρο της Αθήνας διαμαρτυρόμενοι για το θέμα!

Το μπαράζ του Βόλου

Η εκδίκαση εκκρεμούσε την ώρα που οι δύο «αιώνιοι» ισοβάθμησαν στη κορυφή του πρωταθλήματος και οδηγούνταν προς το μπαράζ του Βόλου. Αρχικά είναι ο Ολυμπιακός που απειλεί να μην κατέβει εάν δεν τιμωρηθεί ο Παναθηναϊκός για τον Ρότσα. Στη συνέχεια οι «πράσινοι» είπαν ότι δεν θα κατέβουν με τον Βαρδινογιάννη να λέει ότι χαρίζει τον τίτλο στον Νταϊφά, αλλά το ΑΣΕΑΔ αθώωσε τον Παναθηναϊκό με ψήφους 7-3 και το τριφύλλι αποφάσισε να κατέβει. Ο Ολυμπιακός όμως πήρε το τρίτο συνεχόμενο πρωτάθλημά του επικρατώντας με 2-1 και τον Νταϊφά να βγαίνει νικητής από κάθε άποψη.

Άλλωστε λίγο αργότερα στις 29/09/1982 μετά από μαραθώνιες μάχες στις αίθουσες των δικαστηρίων, θα αφαιρεθεί τελικώς η Ελληνική ιθαγένεια από τους παράνομα "Ελληνοποιημένους" ποδοσφαιριστές : Χουάν Ραμόν Ρότσα "Μπουμπλή", Αλφρέντο Γκλασμάνη, Νόνι Λίμα, Χουάν Λίσα, Νέτο Γκουερίνο, Χουάν Μοντέζ, Εντουάρντο Κοντογεωργάκη και Ρομπέρτο Χιλ από το συμβούλιο της Επικρατείας.

Τελικά ο Χουάν, ένας από τους καλύτερους (και συμπαθείς) ξένους που έχουν περάσει ποτέ από τα μέρη μας, πήρε πλέον με το νόμο την ελληνική υπηκοότητα στην επταετία.

Πώς με βρήκε ο ΠΑΟ

Αξίζει να θυμηθούμε πως είχε δει ο ίδιος την περιπέτειά του, μέσα από την συνέντευξη που είχε δώσει στον συνάδελφο Ηλία Τάταλα και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Μακεδονία της Κυριακής στις 2 Φεβρουαρίου του 2003.

Είχε πει τότε λοιπόν ο Χουάν Ρότσα:

«Η υπόθεση ξεκινά το 1975. Ήμουν 19 χρονών πιτσιρικάς και έπαιζα στη Νιούελς Ολντ Μπόις. Σε έναν αγώνα με την Τσακαρίτα βρισκόταν ο απεσταλμένος του Παναθηναϊκού, ο Λώρης Θεοφάνης. Είχε έρθει στην Αργεντινή για να δει παίκτες των αντιπάλων μας. Χάσαμε 3-0, αλλά τον εντυπωσίασα εγώ. Μετά το τέλος του αγώνα, ήρθε και μου μίλησε. Ζήτησε να ταξιδέψω στην Ελλάδα. Εγώ ήθελα να παίξω στην Ευρώπη και συμφώνησα να πάω στην Αθήνα. Στις 11.30 το βράδυ με περίμεναν τρεις άνθρωποι στο αεροδρόμιο. Ο Θεοφάνης μου συστήνει κάποιον Έλληνα που έμενε μόνιμα στην Αργεντινή, δεν θυμάμαι το όνομά του. Μου λέει επί λέξει «αυτός θα είναι ο αδερφός σου. Θα παίξεις σαν Έλληνας με το επίθετο Μπουμπλής». Το ρώτησα για ποιο λόγο και μου απάντησε ότι στην Ελλάδα επιτρέπονται μόνο δύο ξένοι και είναι συνηθισμένο το φαινόμενο να γίνονται ελληνοποιήσεις. Πρόεδρος στην ομάδα ήταν τότε ο Μαντζαβελάκης».

Με τον Παύλο Γιαννακόπουλο και τον αείμνηστο Νίκο Κούρκουλο στη Λεωφόρο, το 1981

"Όλη μέρα χτυπούσαν τηλέφωνα"

«Ήταν Μάιος όταν ήρθα. Στην ομάδα έπαιζε ακόμη η φουρνιά του Γουέμπλεϊ. Με κοίταζαν με μισό μάτι, νόμιζαν ότι θα τους φάω τη δόξα. Το τετράμηνο που ακολούθησε μέχρι το Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς ήταν μαρτυρικό και αναφέρομαι στη συμπεριφορά των ανθρώπων του Παναθηναϊκού. Η διοίκηση δεν πλήρωνε ούτε καν το ξενοδοχείο μου, αρχικά το Νίνα Παλάς και στη συνέχεια το Σεντ Τζορτζ. Όπως ήταν φυσικό με έδιωξαν από τα ξενοδοχεία. Με παίρνει ο Μαντζαβελάκης και μου λέει να μείνω σ' ένα διαμερισματάκι δίπλα στο γραφείο του. Είχε συνδέσει όμως τα τηλέφωνα και όποτε χτυπούσαν στο γραφείο του ξεσήκωναν κι εμένα στο διαμέρισμα. Είχα τρελαθεί. Πρωί, μεσημέρι, βράδυ χτυπούσαν τηλέφωνα. Με παίρνουν από εκεί και με πηγαίνουν σε ένα διαμέρισμα στο Γουδή, οδός Παπαναστασίου. Μπαίνω μέσα και βλέπω έναν άδειο χώρο, δεν είχε ούτε μία καρέκλα. Με λυπήθηκε ο Ζαβραδινός και μου έφερε ένα κρεβάτι από το σπίτι του».

Με Αναστασιάδη και Κατσιάκο στα πρώτα του βήματα στη Λεωφόρο

"Δολιοφθορά στο πόδι"

"Παίζουμε φιλικό στα Σκόπια κόντρα στη Βαρντάρ και τραυματίζομαι στον αστράγαλο. Ήταν Σάββατο και την Τετάρτη θα εμφανιζόμουν πρώτη φορά στην Ελλάδα σε ένα φιλικό με τη Ντιναμό Ζάγκρεμπ. Με περιλαβαίνει ο φυσιοθεραπευτής του Παναθηναϊκού, κάποιος Χριστοδούλου, αλλά με δόλιο τρόπο για να εξυπηρετήσει άλλους μου κάνει μεγαλύτερη ζημιά. Επί μέρες, αντι να μου βάζει πάγο στο πόδι μου έβαζε παραφίνη και ζεστό νερό. Πρήστηκε ο αστράγαλος και έμεινα ένα μήνα έξω"

Με τον Φράνκο Καούζιο σε ματς Παναθηναϊκού-Γιουβέντους

"Μια μέρα στην προπόνηση βλέπω τον ταμία της ομάδας μου στην Αργεντινή. Τρελάθηκα από τη χαρά μου, αλλά η διοίκηση τον κορόιδευε και ανέβαλε συνεχώς τις διαπραγματεύσεις. Όλο εκείνο τον καιρό δεχόμουν πόλεμο από τις αθλητικές εφημερίδες, που προφανώς έπαιζαν κάποιο παιχνίδι. «Ξυλοκόπο» με ανέβαζαν, «μάγειρα καραβιών» με κατέβαζαν. Με πήρε ο ταμίας και φύγαμε για την Αργεντινή. Έκανα καριέρα στη Νιούελς και στη Μπόκα Τζούνιορς και δεν ήθελα να ξανακούσω για την Ελλάδα"

Η μεταγραφή και η καθιέρωση

Στη συνέχεια ο Ρότσα εξηγεί πως πείστηκε να έρθει για δεύτερη φορά στην Ελλάδα αλλά και για το πως ξέσπασε η κόντρα με θέμα τον ίδιο.

Στον ΠΑΟ του 1985 με Ζάετς, Σαραβάκο, Αντωνίου και λοιπούς...

« Το Δεκέμβριο του 1979 έρχεται ο προπονητής μου και μου λέει ότι θέλουν να με δουν δύο Έλληνες για μεταγραφή. Τον ρωτάω από πού είναι και μου λέει από τον Παναθηναϊκό. 'Να τσακιστούν να φύγουν', του απαντώ. Τελικά με έπεισε να τους μιλήσω. Τους έκανα να με περιμένουν ώρες. Όταν βρεθήκαμε μου είπαν ότι άλλαξαν τα πράγματα στην Ελλάδα και ότι ανέλαβε τον Παναθηναϊκό μία ισχυρή οικογένεια. Ο ένας ήταν εκπρόσωπος της Μότορ Όιλ. Δέχθηκα την πρόταση, αν και είχα προτάσεις από Ισπανία και ΗΠΑ. Ήταν η μοίρα μου...»

«Το θύμα της κόντρας»

«Στην Ελλάδα ήμουν γραμμένος με το επίθετο Μπουμπλής στα μητρώα του δήμου Αιγάλεω. Δεν είχαν σχέση οι Βαρδινογιάννηδες όπως λεγόταν. Αργότερα όμως, τσακώθηκε ο Βαρδινογιάννης με το Νταϊφά, που ήταν και κουμπάροι και ένα από τα θύματα της κόντρας τους ήμουν εγώ. Έγιναν καταγγελίες σε βάρος μου από το Νταϊφά και η υπόθεση πήγε στα δικαστήρια. Το 1982, πριν από έναν αγώνα με τον ΟΦΗ, μου ακυρώνουν το δελτίο. Έγινε χαμός. Ξεσηκώθηκε ο κόσμος και συγκεντρώθηκαν 15.000 φίλαθλοι στο Σύνταγμα. Εγώ ήμουν ράκος. Το αστείο, όμως, είναι άλλο. Στη δίκη ο εισαγγελέας πρότεινε να φυλακιστώ για πέντε χρόνια. Από τον Παναθηναϊκό, ποιον να καταδικάσουν;

Αετός ο Μπουμπλής κατά την Αθλητική Ηχώ, σκόρερ σε αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα

Ο Μαντζαβελάκης είχε πεθάνει. Τελικά έφαγα 14 μήνες φυλακή, ποινή που απαλείφθηκε μετά την έφεση. Τότε είχαν ερευνηθεί 128 υποθέσεις παράνομων ελληνοποιήσεων και εγώ ήμουν ο τελευταίος. Το γεγονός που ξένισε περισσότερο όμως, ήταν ότι εμφανίστηκε ο Νταϊφάς στη δίκη μου και είπε ότι ήταν εναντίον των ελληνοποιήσεων. Μετά τη δίκη μου απαγορεύθηκε η έξοδος από τη χώρα. Τελικά, πήρα την υπηκοότητα μετά από εννιά χρόνια».