Ισοπαλία... ανανέωσης
Κερδισμένος βγήκε και ο Παναθηναϊκός από την ισοπαλία κόντρα στη Λάρισα, έστω και αν από το ΟΑΚΑ έφυγαν ικανοποιημένοι μόνο οι «Βυσσινί».
Με δεδομένο ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, με τις τραγικές εμφανίσεις της ομάδας και τον Νίκο Νιόπλια να μην έχει πλέον κανένα στήριγμα από τη διοίκηση, οι «πράσινοι» μπαίνουν το συντομότερο σε μια νέα τροχιά με νέο προπονητή.
Το γεγονός ότι με τέτοιες εμφανίσεις βρίσκονται ισόβαθμοι (έστω με ένα...ημίχρονο περισσότερο από τον «αιώνιο» αντίπαλο) στην κορυφή της βαθμολογίας λέει πολλά.
Ευκαιρία για... ηλεκτροσόκ
Οι «πράσινοι» έβγαλαν ένα πρόγραμμα φωτιά, με τραγική αγωνιστική εικόνα (την χειρότερη εδώ και αρκετά χρόνια) που συνδυάστηκε όμως με τις μικρότερες δυνατές απώλειες και έτσι έχουν πλέον την ευκαιρία με το αναμενόμενο «ηλέκτροσόκ» που προκαλεί πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις η αλλαγή του προπονητή (βλέπε ΑΕΚ) να εκμεταλλευτούν το πρόγραμμά τους από εδώ και πέρα.
Ο Νικόλας Πατέρας, ξέρει ότι δεν έχει χαθεί τίποτε ακόμα και ουσιαστικά θα επιχειρήσει να σώσει για δεύτερη φορά τη χρονιά για την ομάδα του, όπως έκανε πρώτος εφέτος ο Γιάννης Βαρδινογιάννης, αποχωρώντας διακριτικά και αφήνοντας να έρθουν πίσω άνθρωποι που γνώριζαν σαφώς καλύτερα την ομάδα (Πατέρας, Αντωνίου), από τους Φρέιτας και Κωνσταντόπουλο, που ήταν εκ των πραγμάτων αδύνατον να προλάβουν κρίσεις όπως για παράδειγμα αυτή με το θέμα του Κατσουράνη και των συμπαικτών του.
Άγαλμα σε Σισέ
Αγωνιστικά πάντως, ως τώρα οι «πράσινοι» χρωστάνε τα πάντα ουσιαστικά στον Τζιμπρίλ Σισέ, που σχεδόν τους κρατάει μόνος του σε όλα τα παιχνίδια. Φανταστείτε να είχε και έναν άνθρωπο να του περνάει και δέκα μπαλιές τι θα γινόταν.
Ο δε Γάλλος στα μάτια μας, κερδίζει πολύ περισσότερο με την συμπεριφορά του και εκτός γηπέδου, όπου ειλικρινά αποτελεί ευχάριστη έκπληξη. Σεμνός, δηλώσεις πάντα μετά από σκέψη και χαμηλών τόνων.
Παίκτης-πρότυπο για πολλούς.
Το "υπερσύγχρονο" Παγκρήτιο
Υ.Γ. Απλά να θυμίσουμε ότι το «Παγκρήτιο» δεν είναι «Γεντί Κουλέ» και χτίστηκε πρόσφατα, πριν από μια εξαετία (και κάτι) για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Αν θυμηθεί κάποιος τις προδιαγραφές με τις οποίες έπρεπε να γίνει, τις υποδομές που έπρεπε να υπάρχουν και το συγκρίνει (σε συνδυασμό πάντα με το συνολικό κόστος) με ανάλογο του εξωτερικού, θα καταλάβει εύκολα γιατί η χώρα μας έφτασε πιο γρήγορα από πολλές στο χείλος της χρεωκοπίας.
Και αυτό είναι σταγόνα στον ωκεανό, μπροστά σε άλλα και άλλα που έχουν δει τα μάτια όλων μας, τόσα χρόνια στην Ελλάδα.