Η Ελλάδα έμεινε παλικαρίσια στο Euro και πλέον στις σημερινές εκλογές ο στόχος είναι να μείνουμε και στο Ευρώ, στο πιο κρίσιμο Σαββατοκύριακο στη Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση !

Ναι ρε Κάρα, πάμε όπως το 2004. Γιατί έτσι έπαιξε η εθνική μας ομάδα, επιτέλους με συνταγή 2004 ή αν θέλετε με την συνταγή που έφτασε την ομάδα εδώ στην Πολωνία ο Φερνάντο Σάντος. Διότι κακά τα ψέματα ως τώρα στον όμιλο, αντίπαλος ήταν ο κακός μας εαυτός, χωρίς δόση υπεροψίας προς Πολωνία και Τσεχία.

Ο Πορτογάλος τεχνικός έδωσε ρεσιτάλ, με την πιο ορθολογική ενδεκάδα που μπορούσε να κατεβάσει και πήρε μια από τις πιο εντυπωσιακές και άνετες προκρίσεις στην ιστορία της εθνικής ομάδας.

Ναι η Ρωσία είχε τον τίτλο του φαβορί του ομίλου, αλλά πότε είχε αλήθεια αξιόπιστη ομάδα μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης ; Από ταλέντο άλλο τίποτε, αλλά ελληνική ψυχή και πάθος σαν των παιδιών του Σάντος δεν βρίσκεις πουθενά

Ακόμα και ο ανέκφραστος συνήθως ομοσπονδιακός τεχνικός μας, έζησε αυτόν τον «τελικό» ως Ελληνας.

Προηγουμένως έδεσε...κόμπο τον Ντίρκ Αντβοκαατ, στήνοντας αριστοτεχνικά την ομάδα. Ήταν ηλίου φαεινότερο πως αν δεν δεχόμασταν γκολ, θα έπρεπε να ανατείλει ο ήλιος από τη...δύση για να αποκλειστούμε.

Έτσι η θωράκιση της άμυνας ήταν το πρωτεύον για την ομάδα. Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος είχαμε ξαναπεί σε παλαιότερο σχόλιο, μπορεί να λείψει από τη βασική ενδεκάδα μόνο αν είναι τιμωρημένος ή τραυματισμένος. Μιλάμε για ανεπανάληπτο ογκόλιθο, που κλείνει όλη την μικρή περιοχή (και ακόμα περισσότερη) λες και είναι...χταπόδι με πόδια σε όλα τα μήκη και τα πλάτη.

Επίσης, έχουμε κουραστεί να επαναλαμβάνουμε την χρησιμότητα του αρχηγού μας Γιώργου Καραγκούνη (που έπιασε και τον Ζαγοράκη στην κορυφή των συμμετοχών με 120) ιδιαίτερα σε τέτοια ματς. Δεν είναι μόνο το χρυσό γκολ, αλλά το γεγονός ότι έχει την ικανότητα να «εξαφανίζει» τη μπάλα σαν ταχυδακτυλουργός στα κρίσιμα σημεία και να δίνει σημαντικές ανάσες σε όλους.

Το γκολ του θύμισε Δέλλα με την Τσεχία το 2004 ! Ήταν ασημένιο γκολ ακριβώς στη λήξη (για την ακρίβεια στα...χασομέρια) του ημιχρόνου στο πιο καθοριστικό σημείο του αγώνα και έστειλε τους Ρώσους στο καναβάτσο. Συνήλθαν μετά το 75 λεπτό, αλλά έκαναν μόλις μια ευκαιρία και θα ήταν πραγματικά άδικο να μέναμε έξω.

Απλά όπως τότε στον ημιτελικό με τους Τσέχους, ο Καραγκούνης έχασε τον προημιτελικό της Παρασκευής και πλέον οι συμπαίκτες του θα πρέπει να του κάνουν ένα δώρο για να μπορέσει να σπάσει το ρεκόρ των 120 συμμετοχών στον ημιτελικό !

Αξίζει για τον αρχηγό, που τον κυνηγούσε το φάντασμα του χαμένου πέναλτι. Κρίμα για την κάρτα, διότι ναι μεν δεν υπάρχει παράβαση για πέναλτι, αλλά δεν είναι και κάρτα, αφού ο Έλληνας παίκτης δεν το κάνει σκόπιμα.

Ο Σάντος άφησε έξυπνα χώρο στους ανούσιους Ρώσους (25 τελικές και σχεδόν 70% κατοχή μπάλας απλά συμπλήρωσαν τα στατιστικά) και χτύπησε με τις αντεπιθέσεις. Η εμπειρία του «Κάρα» του επέτρεψε να εκμεταλλευτεί το σοβαρό λάθος των Ρώσων στο χρονικό σημείο που δεν επιτρέπεται να χαλαρώσεις και όλα ήρθαν ιδανικά. Αν έμπαινε και το εκπληκτικό φάουλ του Τζαβέλα θα μιλάγαμε για το κερασάκι στην τούρτα.

Ειλικρινά «ζούμε» για να απολαύσουμε τα πρωτοσέλιδα των γερμανικών εφημερίδων, καθώς είναι σχεδόν βέβαιη η κόντρα μας στα προημιτελικά. «Μην τους...δανείσετε άλλο», «Κάντε τους να πληρώσουν» και άλλα συναφή θα περιμένουμε από τους είρωνες δανειστές μας. Όμως και εμείς τους...χρωστάμε κάτι και ίσως είναι ιδανική ευκαιρία να τους ξεπληρώσουμε. Αυτή την εθνική στα εύκολα παιχνίδια τη φοβόμαστε, όχι στα δύσκολα!

ΥΓ: Οι διεθνείς έδειξαν ενοχλημένοι από τα σχόλια στα ελληνικά ΜΜΕ, αλλά αυτό είναι λάθος αν πρόκειται περί καλόπιστης κριτικής. Διότι αυτή μπορεί να σε κάνει μόνο καλύτερο και αυτή η ομάδα είναι χτισμένη για μεγάλα πράγματα.

ΥΓ 1: Μπράβο στα παιδιά για την αφιέρωσή τους στον Αβραάμ Παπαδόπουλο, τον μεγάλο άτυχο αυτού του Euro. Είπαμε αυτό το οικογενειακό κλίμα είναι το καλύτερο συστατικό της επιτυχίας.