Με υπομονή και επιμονή
Ο Γιάννης Λαμπίρης γράφει για τον μπασκετικό Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, οι οποίοι δείχνουν σταθερότητα που σπάνια συναντά κανείς στην ελληνική πραγματικότητα. Με δύο Έλληνες προπονητές οι αιώνιοι είναι έτοιμοι για την 2η φάση της Ευρωλίγκα και για την 1η μονομαχία με φόντο ένα τίτλο.
Σε μια εποχή όπου ψάχνει κανείς τη σταθερότητα με το…κιάλι, το ελληνικό μπάσκετ αποτελεί μια από τις παραδοσιακές σταθερές αξίες.
Η πρεμιέρα της δεύτερης φάσης της Ευρωλίγκας μετά τα Χριστούγεννα, βρίσκει τόσο τον πρωταθλητή Ολυμπιακό όσο και τον Παναθηναϊκό όχι απλά σε θέση εκκίνησης αλλά ικανούς να φτάσουν ακόμα ψηλότερα.
Αν και σε μια χώρα όπου εναλλάσσουμε πανεύκολα μέσα σε δευτερόλεπτα τους θριάμβους με τις τραγωδίες, οι δύο ικανότατοι Έλληνες προπονητές (Μπαρτζώκας-Πεδουλάκης) που είχαν διαδεχτεί τους κορυφαίους Σέρβους (Ιβκοβιτς-Ομπράντοβιτς) στους πάγκους των «αιωνίων» βρίσκονταν πριν από ενάμιση μήνα με το πιστόλι στον κρόταφο και με τον κόσμο να έχει ήδη αρχίσει τις αποδοκιμασίες !
Άλλωστε η λέξη υπομονή, ποτέ δεν άρεσε στον Έλληνα σε οποιονδήποτε τομέα της ζωής του.
Και όμως τόσο οι προπονητές όσο και οι διοικήσεις των δύο ομάδων απέδειξαν πως με υπομονή και επιμονή όλα γίνονται. Μάλιστα στον Παναθηναϊκό μετά την τρικυμία που δημιούργησε η αψυχολόγητη (με τον τρόπο που έγινε καθώς δεν ίσχυσε το εν οίκω μη εν δήμω) επίθεση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου κατά του θείου του Θανάση, επήλθε η ηρεμία με αλλαγή άρδην του ρόστερ με τρεις παίκτες (τον Μπάνκς, συμπλήρωσαν οι Καπόνο και Γκίστ) να αντικαθιστούν τους Αρμστρογκ, Κίτσεν και Πάνκο.
Την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός με τους αδελφούς Αγγελόπουλους να έχουν κάνει την πιο σωστή τους κίνηση εδώ και χρόνια (κρατώντας ουσιαστικά αναλλοίωτο τον κορμό) δείχνει να παίζει σε αυτόματο πιλότο με κινήσεις βγαλμένες από υψηλού επιπέδου ηλεκτρονικού παιχνιδιού. Η επιτυχία δε του Γιώργου Μπαρτζώκα είναι ότι σε μια πετυχημένη συνταγή έχει καταφέρει να βάλει την προσωπική του σφραγίδα και τις δικές του πινελιές κάνοντας την ομάδα του να παίζει ακόμα πιο ελκυστικό μπάσκετ και μάλιστα συνεχόμενο.
Η εικόνα λοιπόν των δύο «αιωνίων» σε συνδυασμό με το καθιερωμένο και αναμενόμενο διασταύρωμα τους για έκτη συνεχόμενη φορά στον τελικό του κυπέλλου, μας επιτρέπει να αφήσουμε το 2012 με μεγάλη ανυπομονησία εν’ όψει της νέας χρονιάς τόσο για την Ευρωλίγκα όσο και για τη διπλή κόντρα τους σε πρώτη φάση το Φεβρουάριο για πρωτάθλημα και κύπελλο.
Η εικόνα που είχαμε δει στο πρώτο ντέρμπι της χρονιάς (με τον Ολυμπιακό να δίνει την αίσθηση πως ακόμα και τρεις μέρες να παίζανε δεν θα έχανε) είναι δύσκολο να επαναληφθεί αφού οι ισορροπίες άλλαξαν και πλέον αναμένονται και πάλι εξαιρετικά αμφίρροπα τα μεταξύ τους ντέρμπι προς τέρψιν των μπασκετόφιλων και όχι μόνο.