Ο μικρός μπαίνει στο γήπεδο

Χριστούγεννα και τότε, στο μακρινό 1977, όπου η ΕΠΟ εφάρμοζε την περίφημηBoxingDay(σύμφωνα με την αγγλική ορολογία) όταν είχε ξεσπάσει η απεργία των επαγγελματιών παικτών.

Η 15αγωνιστική, δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων, στις 26 Δεκεμβρίου του 1977 περιελάμβανε αρκετά ενδιαφέροντα παιχνίδια μεταξύ των οποίων και το Πανιώνιος-Αρης στη Νέα Σμύρνη, όπου συγκέντρωσε και το μεγάλο ενδιαφέρον όλων των μελών του Πανελληνίου Συνδέσμου Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών.

Ουσιαστικά το ΔΣ του ΠΣΑΠ είχε κάνει…έφοδο στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης καθώς υπήρχαν φήμες ότι οι γηπεδούχοι θα παρέτασσαν επαγγελματίες.

Κάτι τέτοιο δεν έγινε πάντως και αντιθέτως αυτή η χριστουγεννιάτικη απεργία έγινε αφορμή για να κάνει το ντεμπούτο του ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του ελληνικού ποδοσφαίρου ο Δημήτρης Σαραβάκος

Στον πάγκο του Πανιωνίου καθόταν τότε μια τεράστια μορφή του ρωσικού ποδοσφαίρου, ο Ιγκόρ Νιέτο, αρχηγός της μεγάλης Σοβιετικής Ενωσης την περίοδο 1954-1963 με την οποία είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης το 1956 και το πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 1960 στα τελικά της Γαλλίας.

Ο Ρώσος τεχνικός (που είχε υπάρξει και παίκτης στο χόκεϊ επί πάγου !) , είχε δει τον «Μικρό» στα τσικό, όπως έλεγαν τότε τις μικρές ομάδες, τις ερασιτεχνικές και τον είχε ξεχωρίσει.

«Μικρέ αύριο ετοιμάσου να παίξεις» είπε στον μόλις 16 ετών Δημήτρη Σαραβάκο, ο οποίος έτσι και αλλιώς ξημεροβραδιαζόταν στο γήπεδο, έχοντας «κολλήσει» το μικρόβιο από τον πατέρα του Θανάση, επίσης επιθετικό του Πανιωνίου παλαιότερα.

« Ήταν ψαρωμένος στην αρχή αλλά μπήκε γρήγορα στο νόημα και μάλιστα ήταν από τους καλύτερους της ομάδας. Ουσιαστικά έδειξε από την πρώτη στιγμή το μεγάλο του ταλέντο» θυμάται στοSport24.gr ο φίλος του και κατά επτά χρόνια μεγαλύτερος Δημήτρης Μαυρίκης που δεν είχε αγωνιστεί – ως επαγγελματίας – σε εκείνο το παιχνίδι.

«Δεν είμαι αντικειμενικός όταν μιλάω για τον Δημήτρη, τον οποίο θεωρώ κορυφαίο και είναι ο αγαπημένος μου παίκτης. Το ξέρω από 7-8 χρονών αφού τα σπίτια μας ήταν πολύ κοντά στη Νεά Σμύρνη και παίζαμε πολύ. Λάτρευε τη μπάλα και ήταν τρομερός παίκτης, αν και κάποιες φορές τον έβλεπες μέσα στο παιχνίδι να είναι χαμένος στις σκέψεις του.

Γρήγορα διαπιστώσαμε ότι είναι μεγάλης κλάσης παίκτης και η καριέρα του ουσιαστικά απογειώθηκε όταν ήρθε στην ομάδα μας προπονητής ο Πάνος ο Μάρκοβιτς. Τον έβαζε πολλές φορές μαζί με τον αείμνηστο τον Γιάννη τον Παθιακάκη ο οποίος είχε φοβερό αριστερό πόδι και έβγαζε τρομερές μπαλιές, θέλοντας να εκμεταλλευτεί την ταχύτητα του Σαραβάκου» λέει ο Δημήτρης Μαυρίκης, ο αρχηγός του Πανιωνίου στον αλήστου μνήμης τελικό κυπέλλου με την ΑΕΚ το 1979 (ο Πανιώνιος πήρε το τρόπαιο επικρατώντας με 3-1) στον οποίο ο Δημήτρης Σαραβάκος δεν αγωνίστηκε αλλά πήρε μετάλλιο. Ενώ αργότερα δύο φορές το 1983 και το 1984 κράτησε τον Πανιώνιο στην Α’ εθνική στα δύο μπαράζ του Βόλου.

Με τον Μακεδονικό (3-2) πέτυχε δύο γκολ μεταξύ των οποίων το νικητήριο στο 86’, ενώ ένα χρόνο αργότερα άνοιξε το σκορ στην παράταση στο 2-0 επί του ΠΑΣ Γιάννενα και «απογειώθηκε» για τον Παναθηναϊκό όπου έγινε και η σημαία του τριφυλλιού.

«Του άξιζε απλά καλύτερο ποδοσφαιρικό τέλος και νομίζω θα το είχε αν με είχε ακούσει μετά την ΑΕΚ, που του έλεγα να έρθει να κλείσει την καριέρα του στον Πανιώνιο με προπονητή τότε τον συγχωρεμένο τον Γιάννη Κυράστα. Κρίμα γιατί στον Παναθηναϊκό δεν του φέρθηκαν καλά στο φινάλε λες και δεν του συγχώρεσαν ποτέ ότι είχε συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό του Κοσκωτά» καταλήγει ο Δημήτρης Μαυρίκης.

Η ιστορική φωτογραφία από την εξέδρα της Νέας Σμύρνης, εκείνη τη μέρα στις 26 Δεκεμβρίου του 1977, όπως τη βλέπουμε δημοσιευμένη στα «ΝΕΑ» εκείνης της εποχής, δείχνει να βρίσκονται μαζί οι Τάκης Νικολούδης, Αντωνης Αντωνιάδης, Αντώνης Δρακόπουλος, Μίμης Παπαϊώαννου, Θεόδωρος Πάλλας, Βίκτωρας Μητρόπουλος, Στέλιος Παπαφλωράτος και Κώστας Αϊδινίου παρακολουθώντας το παιχνίδι.

Η διοίκηση του Πανιωνίου είχε δεσμευτεί ότι δεν θα χρησιμοποιήσει επαγγελματίες, πλην του Νόνι Λίμα, ενώ ο Γραβάνης που έπαιξε, δεν είχαν κατατεθεί ακόμα τα χαρτιά του επαγγελματισμού του στην ΕΠΟ, συνεπώς δεν λογιζόταν για επαγγελματίας.

Οι διαμαρτυρίες που ξέσπασαν στη Νέα Σμύρνη μετά το τέλος του αγώνα, είχαν να κάνουν με το γεγονός ότι ο Αρης είχε χρησιμοποιήσει τον Σκόμποε, τον Βάγκνερ, αλλά και τον Κύπριο κυνηγό Παπέτα, ο οποίος μάλιστα είχε δώσει στο 29’ το προβάδισμα με 2-1 στον Αρη. Ο Πανιώνιος προηγήθηκε στο 3’ με τον Σοφιανό και είχε ισοφαρίσει ο Ζελελίδης για τον Αρη στο 22’ με σούτ, όπου η πορεία της μπάλας ξεγέλασε τον νεαρό ερασιτέχνη τότε τερματοφύλακα Αντώνη Μανίκα !

Οι Θεσσαλονικείς δεν μπόρεσαν να κρατήσουν ταη νίκη καθώς οι Κυανέρυθροι ισοφάρισαν στο τελικό 2-2, τρία λεπτά πριν το φινάλε με πέναλτι του Νίκου Παντελή, του γνωστού πλέον προπονητή, ο οποίος τότε ήταν ερασιτέχνης και είχε παίξει μόνο σε αυτό το παιχνίδι τη σεζόν 1977-78.