Απλά το άσχημο (ίσως περισσότερο και από τη γκέλα του αποτελέσματος) για την εθνική μας ομάδα του Φερνάντο Σάντος (θα ήθελε να είχε λίγο το άστρο του Ρεχάγκελ σε αντίστοιχα παιχνίδια), κατά την ταπεινή μας άποψη, ήταν η υποτονική εμφάνιση, σε μια περίοδο που πάντα είναι "ύπουλη" δεδομένου ότι είναι αρχή της σεζόν και οι παίκτες δεν έχουν μπει ακόμα σε φουλ αγωνιστικούς ρυθμούς.

Ίσως για αυτό το λόγο, ήταν επιβεβλημένο να μπούμε πολύ πιο δυνατά και να πιέσουμε από τα πρώτα λεπτά.

Μπορεί ο, πάντα ευγενής, Τιμούρ Κετσπάγια να μίλησε για μεγάλη πίεση που δέχτηκε η ομάδα του, αλλά θεωρούμε ότι μάλλον άνετο βράδυ πέρασε στο αγαπημένο του "Καραϊσκάκης" όπου σπάνια χάνει, ιδιαίτερα στα διεθνή παιχνίδια.

Με το... αριστερό είχε ξεκινήσει το επίσημο ντεμπούτο του στην εθνική και ο Οττο Ρεχάγκελ το 2001, με τη συντριβή στην Φινλανδία (5-1) για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου (δεν ξανάχασε μάλιστα σε 100 και πλέον παιχνίδια στη συνέχεια με βαρύτερο σκορ), αλλά η βασική διαφορά ήταν πως τότε η υπόθεση πρόκριση είχε ήδη κριθεί, ενώ τώρα ήταν μόλις η αρχή.

Επίσης ένα από τα (πολλά) επιτεύγματά του Γερμανού σε αυτά τα εννέα χρόνια της θητείας του στον πάγκο της εθνικής, ήταν το γεγονός ότι σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα "εξαφάνισε" όλες τις γκέλες με τις μικρομεσαίες δυνάμεις του ποδοσφαίρου, που για πολλά χρόνια μας στερούσαν σημαντικές διακρίσεις.

Μια φορά την πάτησε ουσιαστικά στην πρεμιέρα των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006, με την ήττα στην Αλβανία και ήταν η μόνη διοργάνωση που δεν κατάφερε να οδηγήσει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα σε αυτά τα "χρυσά χρόνια".

Η μετάβαση στην μετά Ρεχάγκελ εποχή, θέλει χρόνο και υπομονή μέχρι να περάσει και ο Φερνάντο Σάντος την φιλοσοφία του.

Απλά στην παρούσα φάση των προκριματικών, ο χρόνος πιέζει μετατρέποντας το επόμενο παιχνίδι μας στο Ζάγκρεμπ με την Κροατία σε τελικό. Αν οι παίκτες του Μπίλιτς κάνουν το 2/2 την Τρίτη (χθες πέρασαν άνετα από τη Λετονία) με το "καλημέρα" θα έχουν φύγει πέντε πόντους από την εθνική μας στη βαθμολογία και περισσότερους στον τομέα ψυχολογίας.

Το ότι η εθνική είναι πολύ καλύτερη ομάδα από τη Γεωργία δεν χωράει καν συζήτηση, αλλά δυστυχώς στο γήπεδο δεν μπόρεσε να το αποδείξει και πρέπει πλέον να πάρει αποτέλεσμα στο Ζάγκρεμπ.

Διότι έστω και μια ισοπαλία, θα της δώσει το χρόνο που χρειάζεται (μέχρι τα επόμενα ματς σε κανένα μήνα) για να ανασυγκροτηθεί και να μπει πολύ καλύτερα στο πνεύμα της νέας εποχής.

Μπορεί η χθεσινή εμφάνιση να μην ήταν τόσο μεγαλειώδης, όσο την ίδια ώρα στο ΟΑΚΑ η παράσταση των U2, αλλά αυτή είναι και η ομορφιά του ποδοσφαίρου, ότι δεν μπορείς να προγραμματίσεις μια συναυλία.