Αντίθετα όσο και συγκρατημένος να είναι ο Πορτογάλος, είναι απόλυτα λογικό να χαμογελά για την εκτελεστική δεινότητα που έδειξαν χθες οι διεθνείς μας, αφού με ελάχιστες τελικές φάσεις σημείωσαν δύο γκολ.

Ένας τομέας που μας είχε λίγο προβληματίσει ως τώρα στα προκριματικά, αφού η ομάδα δημιουργεί πολλές ευκαιρίες, αλλά δεν σκοράρει εύκολα.

Ένα άλλο θέμα που σίγουρα κρατάει από το παιχνίδι ο Πορτογάλος είναι η διάθεση που έδειξαν οι διεθνείς μας, εν μέσω αγώνων πρωταθλήματος, τόσο οι παλαιότεροι όσο και οι νεώτεροι.

Η συνεργασία τους ήταν άψογη με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη συνεργασία Φωτάκη-Σαμαρά. Όσο για τον δεύτερο, το γκολ είναι σαν το… ποδήλατο, όταν το μάθεις δεν ξεχνιέται εύκολα. Αν και όλα τα λεφτά είναι η κίνησή του όταν «τραβάει» πάνω του όλη την άμυνα των Αυστριακών στο δεύτερο γκολ και βγάζει τετ α τετ τον Φωτάκη.

Τέλος κάτι για τον Αλέξανδρο Τζόρβα. Θεωρούμε ότι είναι πολύ κοντά με τον Μιχάλη Σηφάκη σε σχέση με ικανότητες και αδυναμίες. Το πρόβλημά του αυτή τη στιγμή στην Εθνική είναι καθαρά θέμα ψυχολογίας. Παρά το γεγονός ότι ξεκίνησε με απόκρουση πέναλτι, στη συνέχεια έκανε καθυστερημένη έξοδο στο (κακώς) ακυρωθέν γκολ των Αυστριακών, ενώ φέρει ευθύνη και στην ισοφάριση, αν και προδόθηκε χθες κάποιες φορές και από την άμυνά του.

Όταν αποκτήσει και πάλι όμως την αυτοπεποίθησή του (όπως στον Παναθηναϊκό) θα ανέβει αυτόματα ένα σκαλί πιο πάνω. Και σωστά ο Σάντος αν σκόπευε να δοκιμάσει τον Κωνσταντόπουλο, δεν το έκανε μετά την ισοφάριση, γιατί θα «χτυπούσε» ακόμα χειρότερα στην ψυχολογία του Τζόρβα.