Παρότι, λοιπόν, συνηθίζουμε να λέμε ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι πάντα "δίκαιο σπορ", όπως το μπάσκετ λόγου χάρη, δεν γίνεται, κόντρα σε φανερή ανωτερότητα αντιπάλου(-λων) να ελπίζεις μονίμως σε... θαύματα!

Η ΑΕΚ του Champions League, δείχνει να προσδοκά... αυτό ακριβώς. Όχι γιατί δεν είναι καλή ομάδα. Ίσως γιατί δεν είναι έμπειρη επαρκώς.

Ίσως γιατί δεν ήταν τυχερή κόντρα στην Μπενφίκα, ώστε να φτάσει στην ολική ανατροπή και να βρεί πόντους κι ελπίδα για την 3η θέση μέχρι το φινάλε. Τώρα... Με την Μπάγερν στο Μόναχο, τον Άγιαξ στο ΟΑΚΑ και φινάλε στην Πορτογαλία, άντε να βρεις βαθμούς (ή βαθμό).

Η αλήθεια είναι πως αν πραγματικά θέλεις να στοχεύσεις σε ευρωπαϊκή υπέρβαση, τότε -όπως πολλοί υποστηρίζουν κι εστιάζουν σ' αυτό- πρέπει να ενισχύεσαι ουσιαστικά και πειστικά.

Συχνά ακούς από ΑΕΚτζήδες να λένε "χρειαζόταν ένας ακόμη κεντρικός χαφ κι ένας ακραίος μεσοεπιθετικός". Άποψη με την οποία συμφωνώ σε γενικές γραμμές.

Όμως, υπάρχει έστω κι ένας ενωσίτης που πιστεύει ότι αυτός ο ένας -ή κι οι δύο, αν προτιμάτε- θα άλλαζαν τις χθεσινές ισορροπίες;

Σκεφτείτε λίγο την εικόνα του αγώνα: Ο Μάνταλος, χωρίς να προσφέρει το ουσιαστικό "κράτημα" της μπάλας, έδειχνε ευάλωτος αμυντικά. Δεν κάλυπτε επαρκώς τον Μπακάκη, με αποτέλεσμα Ραφίνια, Αλκάνταρα και Γκνάμπρι, να δημιουργούν συνεχείς υπεραριθμίες που η ΑΕΚ αδυνατούσε να αντιμετωπίσει.

Εξ ου και οι πολλές καταστάσεις που δημιουργήθηκαν από την αριστερή πτέρυγα των Βαυαρών, σε όλο το πρώτο μέρος ή ότι και το 0-2, ένα γκολ "γεωμετρική ζωγραφιά" από εκεί μπήκε!

Την ίδια ώρα, η αμυντική συνέπεια κι η προσφορά του Μπακασέτα, έδιναν στον Χούλτ ΚΑΙ τις βοήθειες, σε μια πλευρά όπου Ρόμπεν και Κίμιχ "τρομάζουν" τους αντιπάλους, αλλά ΚΑΙ την σιγουριά της κάλυψης, ώστε να λειτουργεί σαν φουλ-μπακ, όποτε η ροή του ματς του το επέτρεπε.

Τι θα μπορούσε, λοιπόν, να κάνει ο Ουζουνίδης;

Αν δείτε τον κιτρινόμαυρο πάγκο, με τον (ούτως ή άλλως ανέτοιμο) Γιαννιώτα εκτός αποστολής και τον Μπογέ ανέτοιμο για συμμετοχή στο 100%, θα πείτε ότι ένας κλασσικός και ικανός -σε επίθεση κι άμυνα- εξτρέμ, θα έλυνε το πρόβλημα. Σωστό κατά το ήμισυ.

Διότι εύκολα θα σας απαντούσα πως κι ο Γκάλο αντί του Μάνταλου, από την έναρξη του Β' μέρους, ίσως έφερνε την αναγκαία ισορροπία στην αμυντική λειτουργία της ΑΕΚ. Ίσως...

Προσωπικά θεωρώ ότι οι προπονητές συχνά εγκλωβίζονται στο ίδιο τους το σχέδιο!

Ο Ουζουνίδης σωστά διάβασε πως με Μπακασέτα και Μάνταλο στα "πόδια" τους, θα έχανε μεν το εύκολο σουτ στην σύγκλιση, αλλά θα είχε πιο σωστά μαρκαρίσματα μπροστά από τους μπακ.

Από τον Μάνταλο, όμως, περίμενε και την... μία πάσα. Την καλή κάθετη που θα του έδινε μία (έστω) μεγάλη φάση για γκολ. Φευ...

Τέτοια πάσα δεν είδε ποτέ. Την ίδια ώρα ο χαφ της ΑΕΚ έγινε και η "αχίλλειος πτέρνα" στην αμυντική της τακτική.

Ασυζητητί 1-2 ποιοτικές λύσεις παραπάνω -πόσο μάλλον που λείπει κι ο Λιβάια- θα φάνταζαν... βάλσαμο για τον Έλληνα τεχνικό. Αλλά εγγύηση θετικού αποτελέσματος ΔΕΝ θα μπορούσαν ν' αποτελέσουν.

Photo credits: eurokinissi