Όσο και αν μεγαλώσεις, όσο και αν ωριμάσεις, όσο και αν προσπαθήσεις να αλλάξεις νοοτροπία και φιλοσοφία οι... παιδικές ασθένειες μοιάζουν σαν το... χούι. Πρώτα θα φύγει η ψυχή και μετά αυτό.

Και στον Παναθηναϊκό το ξέρουν καλά. Κακά τα ψέματα. Μπορεί να βρισκόμαστε μόλις στην δεύτερη αγωνιστική της Euroleague και να έχουμε μπροστά μας άλλα 32 παιχνίδια για την ολοκλήρωση της regular season αλλά η αλήθεια είναι πως την ήττα από την Βιλερμπάν ο Παναθηναϊκός θα την... κουβαλάει μέχρι το τέλος της διαδρομής.

Οι "πράσινοι" χθες το βράδυ στο "Astroballe" είχαν μια τεράστια ευκαιρία. Να κάνουν το 2-0, να κερδίσουν ακόμα περισσότερο χρόνο και ηρεμία για την συνέχεια και επιπλέον να αποτινάξουν ακόμα περισσότερο από... πάνω τους το σύνδρομο που έχουν αποκτήσει τα τελευταία χρόνια μακριά από το ΟΑΚΑ. Κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν έγινε, αλλά το σύνδρομο αυτό έγινε ακόμα πιο έντονο, από τον τρόπο με τον οποίο ήρθε η ήττα. Ένα σύνδρομο το οποίο από τα μισά της περσινής σεζόν μέχρι το τέλος της είχε αρχίσει να εξαλείφεται.

Η ομάδα του "τριφυλλιού" αν και δεν μπήκε καλά στο παιχνίδι στην συνέχεια άρχισε να ανεβάζει ρυθμούς. Ειδικά στο δεύτερο δεκάλεπτο η ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη παρά τα σημαντικά αγωνιστικά προβλήματα που είχε στο παιχνίδι της (ριμπάουντ, βολές, λάθη) κατάφερε να επιβάλλει τον ρυθμό της. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού σταδιακά ανέβαζαν ακόμα περισσότερο την απόδοσή τους με τους Ντεσόν Τόμας και τον Τζίμερ Φριντέτ να "οδηγούν" την ομάδα τους με... ασφάλεια στο +13 της τρίτης περιόδου.

Και κάπου εκεί ενώ, όπως είχε πει ο Αργύρης Πεδουλάκης,να ρίξει νοκ ντάουν την Βιλερμπάν, ο Παναθηναϊκός άρχισε τα... δικά του, έδωσε δικαιώματα και έβαλε τα χέρια του και έβγαλε τα μάτια του. Οι "πράσινοι" έκαναν ένα καταστροφικό τέταρτο δεκάλεπτο ηττήθηκαν με το επιμέρους 29-15 και στα τελευταία δευτερόλεπτα, στις... πολυθρύλητες ειδικές καταστάσεις πήραν κάτω από την βάση χάνοντας μέσα από τα χέρια τους ένα δικό τους παιχνίδι. Ο Παναθηναϊκός στο +13 όχι μόνο δεν αποτέλειωσε την Βιλερμπάν, πηγαίνοντας την διαφορά στους 20 πόντους, αλλά της έδωσε το παιχνίδι. Γιατί με όλο τον σεβασμό στην γαλλική ομάδα ο Παναθηναϊκός της έδωσε την δυνατότητα να διεκδικήσει την νίκη.

ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ... ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ

Το μεγαλύτερο ανησυχητικό στοιχείο του χθεσινού Παναθηναϊκού είναι ότι θύμισε πολύ έντονα την περσινή ομάδα. Την ομάδα του 2018/2019. Παιδικά λάθη, παιδικές ασθένειες, όπως είναι ο πολύ εύκολος τρόπος με τον οποίο έχανε τις διαφορές και φυσικά οι βολές. Ο Αργύρης Πεδουλάκης μέχρι χθες έβλεπε τους παίκτες του να έχουν χέρι... αλφάδι από την γραμμή των προσωπικών αλλά αυτή την φορά "έκλεισαν" το ματς με το πενιχρό 51,9%. Μόλις 14/27. Πέντε παραπάνω να είχε βάλει θα είχε κερδίσει το παιχνίδι.

Την ίδια ώρα στον Παναθηναϊκό γνώριζαν καλά πως για να κερδίσουν το συγκεκριμένο ματς θα έπρεπε να κάνουν πάρα πολύ καλά ένα συγκεκριμένο πράγμα. Να πάρουν τα ριμπάουντ. Να μην επιτρέψουν στους παίκτες της Βιλερμπάν να έχουν δεύτερες και τρίτες επιθέσεις. Αλλά και σε αυτό το κομμάτι ο Παναθηναϊκός αποδείχθηκε κατώτερος. Η Βιλερμπάν κέρδισε την "μάχη" των ριμπάουντ στο σύνολο, ενώ πήρε και 18 επιθετικά. Αριθμός που προκαλεί... ίλιγγο.

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Σίγουρα, ακόμα είμαστε στην δεύτερη αγωνιστική της διοργάνωσης και η ήττα αυτή είναι μια ήττα η οποία μπορεί να διορθωθεί. Όμως κάποια πράγματα δεν γίνεται να παραβλεφθούν. Και η τελευταία φάση είναι το λιγότερο. Άλλωστε η τελευταία φάση είναι μια ξεκάθαρη προπονητική επιλογή, η οποία μάλιστα εξηγήθηκε. Και ο τρόπος με τον οποίο "χτύπησε" ο Παναθηναϊκός, αλλά και γιατί αποφάσισε ο προπονητής του να να ξεκινήσει από την άμυνά του και όχι από το μισό γήπεδο.

Τώρα το θέμα είναι να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να... σταθεί στα πόδια του. Ακολουθεί ένα πολύ δύσκολο ματς με την Αρμάνι Μιλάνο στο ΟΑΚΑ και δεν πρέπει επουδενί οι "πράσινοι" να μείνουν στο ματς της Γαλλίας. Το όποιο σύνδρομο πρέπει να ξεπεραστεί... χθες και ο Παναθηναϊκός να κάνει τα πάντα για να κρατήσει αλώβητη την έδρα του. Και φυσικά μακάρι αυτή η ήττα να μην παίξει ρόλο στο.... ταμείο.

ΥΓ: Εννοείται πως πρέπει να γίνει κριτική και μάλιστα έντονη για το χθεσινό ματς. Και στον Πεδουλάκη και στους παίκτες του. Αλλά πρέπει να ξεχωρίσουμε κάτι. Άλλο η κριτική, άλλο η ισοπέδωση. Να φύγει ο ένας, να φύγει ο άλλος, με την πρώτη ήττα. Κάλμα παιδιά...

Photo credits: Εurokinissi