Η ευρωπαϊκή πρεμιέρα του Παναθηναϊκού κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα ήταν ο...ορισμός της πρεμιέρας. Οι "πράσινοι" ξεκίνησαν την αναμέτρηση απέναντι στην ομάδα του Μίλαν Τόμιτς αρκετά νευρικοί, φανερά στρεσαρισμένοι στις προσπάθειές τους, αλλά ήταν δεδομένο πως ήταν θέμα χρόνου να βρουν τον εαυτό τους και να επιβάλλουν τον ρυθμό τους. Οι Σέρβοι διαθέτουν ένα πολύ καλό σύνολο που όμως ούτε του επιπέδου του Παναθηναϊκού είναι, αλλά ούτε και μπορούν να τον απειλήσουν μέσα στο κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Αρκεί ο Παναθηναϊκός να είναι στοιχειωδώς σοβαρός. Και ήταν...

Η ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη είχε δύο πολύ κακά δεκάλεπτα και δύο πολύ καλά. Στο πρώτο και στο τέταρτο δεκάλεπτο ο Παναθηναϊκός έδειξε ένα πολύ κακό πρόσωπο και έδωσε δικαιώματα... Βασικά προβλήματά του; Η άμυνα και τα ριμπάουντ. Είναι χαρακτηριστικό πως το συνολικό σκορ στο πρώτο και στο τέταρτο δεκάλεπτο ήταν 35-46 για τους φιλοξενούμενους οι οποίοι είχαν επικρατήσει και στην "μάχη" των ριμπάουντ. Οι "πράσινοι" έδωσαν και πάλι αρκετές δεύτερες και τρίτες επιθέσεις (ο Ερυθρός Αστέρας είχε ήδη 6 επιθετικά ριμπάουντ από το πρώτο δεκάλεπτο) με αποτέλεσμα να μην μπορούν να βρουν και τις προϋποθέσεις για να βγουν στον αιφνιδιασμό. Και αν το ριμπάουντ είναι ξεκάθαρα θέμα μυαλού και διάθεσης, η γενικότερη αμυντική λειτουργία της ομάδας είναι και θέμα δουλειάς. Και εκεί ο Παναθηναϊκός χρειάζεται ακόμα αρκετή και είναι φυσιολογικό.

Στο δεύτερο και στο τρίτο δεκάλεπτο τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά. Το συνολικό σκορ 52-36, με τον Παναθηναϊκό να έχει κάνει... παιχνιδάκι τον Αστέρα. Γιατί; Μα γιατί ήταν πολύ καλύτερος στα ριμπάουντ (με πρώτο και καλύτερο τον Τόμας), ενώ παράλληλα βρήκε πολλές λύσεις στο ανοιχτό γήπεδο. Ο Αμερικανός δείχνει να είναι σε εξαιρετική κατάσταση (18 πόντοι, 11 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 2 κλεψίματα και μόλις 1 λάθος σε 31:51 λετπα συμμετοχής) και δικαίως θεωρείται πλέον ένα από τα κορυφαία τεσσάρια της διοργάνωσης.

Την ίδια ώρα ο Νικ Καλάθης είχε πάρει την μπαγκέτα και είχε μετατρέψει το ματς σε προσωπικό του σόου. Εκτελούσε (πέτυχε και στο τέταρτο δεκάλεπτο το τρίποντο με το οποίο ο Παναθηναϊκός "σφράγισε" την νίκη, δύο λεπτά πριν το τέλος), δημιουργούσε και έπαιζε άμυνα πάνω στον Μπίλι Μπάρον βγάζοντας τον... από τον χάρτη του παιχνιδιού. Με την στατιστική του να γράφει 21 πόντους, 7 ασίστ, 3 ριμπάουντ και 1 κλέψιμο. Στο ίδιο διάστημα προσθέστε και την εξαιρετική παρουσία του Γιώργου Παπαγιάννη που θύμισε πραγματικό σέντερ που μπορεί να στηριχθεί πάνω του ο Παναθηναϊκός. Η παρουσία του ήταν αποφασιστική και δυναμική κάτι που φαινόταν σε κάθε φάση που τελείωνε (8 πόντοι, 5 ριμπάουντ). Ενώ πάρα πολύ θετική ήταν και η εμφάνιση του Ντίνου Μήτογλου, ο οποίος φέτος θα έχει την μεγάλη του ευκαιρία και καλείται να δείξει σταθερότητα στην απόδοσή του για να κάνει την διαφορά.

ΤΟ "ΟΠΛΟ" ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

Ένας από τους βασικούς λόγους που ο Αργύρης Πεδουλάκης πρέπει να είναι χαρούμενος είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Τζίμερ Φριντέτ αντιμετώπισε το ματς. Ο Αμερικανός του "τριφυλλιού" ούτε πήρε βεβιασμένες προσπάθειες ούτε προσπάθησε να βρει με το... ζόρι σκορ. Αντιθέτως. Είχε προσαρμοστεί πλήρως στις ανάγκες τις ομάδας και σε αυτά που του ζητούσε ο προπονητής του και ήταν το "κλειδί" της νίκης. Σε κάθε... παγίδα που γινόταν πάνω του, ο Φριντέτ κυκλοφορούσε πολύ σωστά την μπάλα και η έξτρα πάσα γινόταν... παιχνιδάκι. Ενώ όποτε χρειάστηκε "εκτέλεσε" με.. κλειστά τα μάτια. Και στο τέλος είχε 11 πόντους με 2/4 δίποντα, 1/2 τρίποντα και 4/4 βολές.

Η "ΕΥΛΟΓΙΑ" ΤΟΥ ΠΕΔΟΥΛΑΚΗ

Εκτός από το "κλειδί" Φριντέτ, ο Πεδουλάκης είδε και έναν ακόμα... νέο παίκτη να κάνει την διαφορά. Ο λόγος για τον Ταϊρίς Ράις ο οποίος είναι ο άνθρωπος που έλειπε από τον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια. Ο Αμερικανός απέδειξε ότι ο προπονητής του μπορεί ανά πάσα ώρα και στιγμή να τραβήξει στον πάγκο τον Καλάθη και να μην χάσει ούτε... ικμάδα ποιότητας στο παιχνίδι του. Αλλά όπως φάνηκε και όση ώρα αγωνίστηκαν Καλάθης και Ράις μαζί τα πήγαν εξαιρετικά. Και ήταν ο... συνδυασμός που γύρισε το momentum του ματς στο δεύτερο δεκάλεπτο. Και σε αυτό προσθέστε πως παίκτες όπως ο Ράις και ο Φριντέτ μπορούν να αλλάξουν την... ιστορία με την Ολύμπια ψυχραιμία τους από την γραμμή των βολών όταν η μπάλα καίει. Στα τελευταία λεπτά οι δυο τους τις έστειλαν.... συστημένες.

ΥΓ1: Ο Παναθηναϊκός δεν ξεχνά και αυτό αποδείχθηκε στο κορυφαίο επίπεδο για μία ακόμα φορά. Οι "πράσινοι" τίμησαν, βράβευσαν, χειροκρότησαν και αποθέωσαν τον Τζέιμς Γκιστ για τα 7 χρόνια συνεχόμενης παρουσίας του στο ΟΑΚΑ. Ο Γκιστ είχε τις καλές του αλλά και τις κακές του στιγμές με το "τριφύλλι" στο στήθος, αλλά ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την... αγάπη του για τον Παναθηναϊκό και το "δέσιμο" του με τον κόσμο. Και η διοίκηση της ομάδας έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα...

ΥΓ2: Πραγματικά γεννούν τεράστιες απορίες οι δηλώσεις του κύριου Αυγενάκη. Ο Υφυπουργός Αθλητισμού σε μια αποστροφή του λόγου του τόνισε ότι το Ελληνικό μπάσκετ βρίσκεται στον πάτο. Απέφυγε όμως και να επιχειρηματολογήσει γι αυτήν του την τοποθέτηση αλλά απέφυγε και να μας εξηγήσει ποιος ακριβώς είναι ο... πάτος. Δυστυχώς ο κύριος Αυγενάκης υπέπεσε σε ένα ακόμα... φάουλ. Και καλό θα ήταν αν έχει το οποιοδήποτε πρόβλημα με κάποιον άνθρωπο, με κάποιο θεσμό, με τον οποιονδήποτε να μιλάει με διευθύνσεις και ονόματα και να μην τσουβαλιάζει το ελληνικό μπάσκετ. Το ελληνικό μπάσκετ αυτή την στιγμή διαφημίζεται από τον καλύτερο παίκτη στον κόσμο, έχει μερικούς από τους καλύτερους παίκτες στην Euroleague, οι ομάδες του δίνουν τις "μάχες" του στις κορυφαίες ευρωπαϊκές διοργανώσεις και δόξα τω Θεώ οι άνθρωποι που το στηρίζουν είναι και φέτος στο πλευρό του με πολύ δυναμικό, οικονομικό τρόπο.

Photo Credits: Eurokinissi