Ο καλός, ο κακός και ο Νικ

Κανείς και τίποτα δεν μπορούσε να προδικάσει αυτό που έγινε χθες το βράδυ (19/4) στην Μαδρίτη. Ο Παναθηναϊκός δεν είχε καμία σχέση με την ομάδα που παρακολουθούσαμε και απολαμβάναμε τους δύο τελευταίους μήνες και φυσικά δεν είχε καμία σχέση με την ομάδα που αγωνίστηκε στον πρώτο προημιτελικό. Και έχασε το διπλό στις… λεπτομέρειες.

Οι «πράσινοι» στο Game 2 παραδόθηκαν άνευ όρων στην ανωτερότητα της Ρεάλ , η οποία επέβαλλε τον ρυθμό της από το ξεκίνημα και έβαλε τις βάσεις τις νίκης. Γιατί κακά τα ψέματα, όταν στο τέλος της πρώτης περιόδου προηγείται με 21-8 μέσα στο γήπεδό της και οι δύο ομάδες έχουν την συγκεκριμένη εικόνα, τότε ο αντίπαλος της ομάδας του Πάμπλο Λάσο δεν έχει καμία τύχη.

Η Ρεάλ και καλύτερη ήταν και περισσότερο το ήθελε. Και φαινόταν στο πως «μάχονταν» οι παίκτες της για κάθε μπάλα. Για κάθε κατοχή. Για κάθε καλάθι. Για κάθε άμυνα. Ο Παναθηναϊκός ήταν άνευρος, χωρίς ένταση στο παιχνίδι του, χωρίς το… μαχαίρι στα δόντια και χωρίς το μάτι του να γυαλίζει. Και για να τα λέμε όλα οι γηπεδούχοι μπορεί να είχαν να αντιμετωπίσουν την απουσία του Σέρχιο Γιουλ, αλλά και ο Παναθηναϊκός έπρεπε να διαχειριστεί την απουσία του Νικ Καλάθη.

Ο αρχηγός του «τριφυλλιού» και στα δύο ματς της σειράς έχει μείνει πάρα πολύ μακριά από τον καλό του εαυτό με αποκορύφωμα το χθεσινό ματς. Ο Καλάθης αγωνίστηκε για 26:04 λεπτά και έκανε αρνητικό ρεκόρ . Είχε μόλις 1 πόντο με 1/2 βολές και συνολικά 0/11 σουτ εντός πεδιάς. 0/9 δίποντα και 0/2 τρίποντα, ενώ ήταν φανερό πως το μυαλό του ήταν… θολό.

Θέλετε η αφόρητη πίεση του Τέιλορ; Θέλετε η πολύ σκληρή και πιεστική άμυνα του Καμπάτσο που έπαιζε και με το μυαλό του; Θέλετε το ότι λόγω… Ταβάρες δεν μπορεί να πλησιάσει στην ρακέτα και βγαίνει εκτός παιχνιδιού του; Ακόμα και το γεγονός ότι έχει μπει στην διαδικασία να σκέφτεται πως αυτός είναι ο ηγέτης και πρέπει να πάρει την ομάδα πάνω του. Όλα αυτά θολώνουν την κρίση του, χαλάνε το μυαλό του και δεν μπορεί να βοηθήσει. Ακόμα και τα 4 ριμπάουντ, τα 4 κλεψίματα και οι 7 ασίστ του δεν φάνηκαν καθόλου στο παιχνίδι του.

ΤΟ ΜΑΤΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ

Από την άλλη και στα δύο ματς ο Λάσο βρήκε το.. γιατρικό της απουσίας του Γιουλ. Ο Φακούντο Καμπάτσο με όλα τα… στραβά του, κατάφερε να βγει μπροστά, να κάνει το παραπάνω βήμα και να «οδηγήσει» την Ρεάλ στο 2-0. Ο Αργεντινός παίκτης πάτησε παρκέ για 22:33 και έκανε το ματς της ζωής του. 13 πόντοι με 2/3 δίποντα και 3/5 τρίποντα, 7 ριμπάουντ (ο… κοντοπίθαρος), 9 ασίστ και 5 κλεψίματα.

Από την στατιστική του κρατήστε τα 7 ριμπάουντ. Που δείχνουν ξεκάθαρα την θέληση και το πάθος για νίκη. Ότι δεν είχε δηλαδή όλη η ομάδα του Παναθηναϊκού.

ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ «ΜΙΛΑΝΕ» ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ

Σαφώς και στον Παναθηναϊκό επικρατεί απόλυτη απογοήτευση. Οι παίκτες γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα πως μπορούσαν να πάρουν το κάτι παραπάνω. Ξέρουν ότι το σκορ θα έπρεπε να είναι στο 1-1.

Αλλά χθες δεν είχαν τύχη… Και πώς να έχουν; 13/27 τρίποντα η Ρεάλ, 7/20 ο Παναθηναϊκός. Στα δίποντα, που αποτελούν το μεγάλο «όπλο» της ομάδας του Πιτίνο που θέλει να παίζει μέσα στο «ζωγραφιστό»… τραγωδία. Μόλις 36%, ενώ οι παίκτες του Λάσο «εκτελούσαν» με 55%. 22 ασίστ οι Μαδριλένοι, 15 οι «πράσινοι». Τα κλεψίματα 13-7 και τα λάθη 15-17. Ο συσχετισμός ασίστ-λαθών αρνητικός για τον Παναθηναϊκό. Και αυτό «μιλάει» από μόνο του.

ΟΛΑ ΓΥΡΝΑΝΕ

Η σειρά έρχεται στην Αθήνα και το σκορ είναι στο 2-0. Η πίεση είναι φουλ με τον Παναθηναϊκό, αλλά ακόμα δεν έχει τελειώσει τίποτα. Τίποτα απολύτως. Στο παρελθόν έχουν συμβεί ανατροπές και… ανατροπές.

Όμως, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να βρει τον πραγματικό του εαυτό. Να είναι… Παναθηναϊκός. Και αν γίνει το 2-1 τότε συζητάμε από άλλη βάση, γιατί λίγο-λίγο η πίεση θα γυρνάει στο τερέν της Ρεάλ. Ο Λάσο δεν θέλει επ ουδενί να μπει η ομάδα του στην διαδικασία να επιστρέψει η σειρά στην ισπανική πρωτεύουσα και με το σκορ στο 2-1, το Game 4 της Μεγάλης Πέμπτης θα είναι ανοικτό για όλα τα δεδομένα. Αρκεί ο Παναθηναϊκός την Μεγάλη εβδομάδα να είναι ο καλός Παναθηναϊκός του Game 1 και όχι ο κακός του Game 2.

ΥΓ1: Πραγματικά μέσα στην στεναχώρια του 2-0 είναι… απόλαυση να βλέπεις μερίδα του κόσμου να ανοίγει και πάλι θέμα… Καλάθη. Όσες φορές έχει γίνει στο παρελθόν, ο Νικ στο τέλος τους έχει εκθέσει.

ΥΓ2: Απίστευτη η παρουσία του κόσμου της ομάδας στην Μαδρίτη, όλη την εβδομάδα. Δεν άφησαν λεπτό την ομάδα μόνη τους. Ούτε στα εύκολα, ούτε στα δύσκολα, ούτε στο ξενοδοχείο, ούτε στο γήπεδο, ούτε πουθενά. Ειδικά η ατμόσφαιρα στο ξενοδοχείο πριν από την αναχώρηση για το χθεσινό ματς , θύμισε άλλες εποχές.

ΥΓ3: Ο Καμπάτσο είναι ένας καλός παίκτης που «οδηγείται» από το ταμπεραμέντο του και τίποτα άλλο. Αν οι διαιτητές δεν έδειχναν σκανδαλώδη ανοχή στις άμυνες του, τότε δεν θα συζητάγαμε για τον συγκεκριμένο παίκτη. Ο οποίος χθες έκανε ματσάρα. Για να τα λέμε όλα.

ΥΓ4: Καλό θα ήταν να μην ξεχνάμε τι υπερπροσπάθεια έχει κάνει αυτή η ομάδα και τι έχει καταφέρει αυτούς τους δύο τελευταίους μήνες. Σαφώς και οι παίκτες φέρουν τεράστια ευθύνη για την κάκιστη εικόνα στο Game 2 αλλά μην τα μηδενίζουμε όλα.

ΥΓ5: Άσχετο με το ματς αλλά πρέπει να σχολιαστεί. Η κλήση σε απολογία των Πιτίνο και Λάνγκφορντ για τις υποτιθέμενες κρίσεις για την διαιτησία είναι αστεία . Και μάλιστα ανήμερα του αγώνα με την Ρεάλ.