Αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας

ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΤΕΝΤΟΠΟΥΛΟΣ Γ. ΝΤΕΝΤΟΠΟΥΛΟΣ 27.11.2013 | 14:12

Ο Γιάννης Ντεντόπουλος θυμάται τιςπιο έντονες στιγμές από τις ιστορικέςμάχες του Παναθηναϊκού με την Βιτόρια. Από το δράμα του Γιώργου Καλαϊτζή και το κονσέρτο του Ερνογκαν, μέχρι την πρόβα τελικού στο φάιναλ φορ της Αθήνας .

Οι μονομαχίες με την Σάσκι Μπασκόνια, ή Ταουγκρές, ή Ταού, ή Κάχα Λαμποράλ, ή Κούτσα Λαμποράλ έχουν αφήσει στα χείλη του Παναθηναϊκού μια γλυκόπικρη γεύση. Μπορεί, στις 15 αναμετρήσεις που προηγήθηκαν , οι «πράσινοι» να μετράνε 10 νίκες και μόλις 5 ήττες, όμως η… καρδούλα τους το ξέρει!

Όσα χρόνια κι αν περάσουν , κανείς δεν πρόκειται να ξεχάσει, τη συγκλονιστική σκηνή που διαδραματίστηκε στο παρκέ της «Φερνάντο Μπουέσα Αρένα» μετά την λήξη του παιχνιδιού του Παναθηναϊκού με την Τάου, του Ντούσκο Ιβάνοβιτς στις 6 Νοεμβρίου του 2002. Οι «πράσινοι» του Ομπράντοβιτς , μετά από σκληρή μάχη επιβλήθηκαν 76-75, χάρη σε δυο βολές του Αριελ Μακ Ντόναλντ.

Με το που ακούστηκε η κόρνα της λήξης, κανείς δεν πήγε στον σκόρερ. Όλοι έτρεξαν να σφίξουν στην αγκαλιά τους τον βουρκωμένο Γιώργο Καλαϊτζή. Ακόμη και ο νεοφερμένος τότε Ρόντνεϊ Μπιούφορντ με το ζόρι κρατήθηκε να μη βάλει τα κλάματα . Οι Βάσκοι έδειχναν σαστισμένο. Αφενός γιατί εκείνο το βράδυ έσπασε το αήττητο της έδρας τους και αφετέρου δεν μπορούσαν να καταλάβουν προς τι όλη αυτή η φόρτιση των αντιπάλων.

Το συνειδητοποίησαν στην συνέντευξη Τύπου, όταν άκουσαν τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς: «Σήμερα το πρωί μάθαμε ότι πέθανε η μητέρα του Γιώργου από την επάρατη νόσο του αφιερώνουμε τη νίκη. Θέλω να του δώσω δημόσια συγχαρητήρια γιατί ήταν εδώ και μας απέδειξε πόσο σπουδαίοι άνθρωποι υπάρχουν στον Παναθηναϊκό».

Κι αν αυτή ήταν η πιο συναισθηματική εμπειρία, τέσσερα χρόνια αργότερα ήρθε η σειρά της πιο τραυματικής . Την σεζόν 2005-06, ο Παναθηναϊκός έδειχνε έτοιμος να πρωταγωνιστήσει ξανά, τέσσερα χρόνια μετά την κατάκτηση της Euroleague στην Μπολόνια (2002) και ένα μετά την αναγνωριστική επιστροφή του σε φάιναλ φορ, αυτό της Μόσχας (2005).

Όλα πήγαιναν κατ’ ευχήν για την ομάδα του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, μέχρι που ήρθε η στιγμή των πλει οφ. Είχε το πλεονέκτημα έδρας, χρειαζόταν δύο νίκες στην best of three σειρά κόντρα στην φιναλίστ της προηγούμενης σεζόν, Τάου, για να ταξιδέψει στην Πράγα. Στο πρώτο ματς του ΟΑΚΑ νίκησε 84-72 κι έκανε το πρώτο βήμα . Μέχρι τότε καμία από τις ομάδες που είχαν προηγηθεί με 1-0 δεν είχε χάσει την πρόκριση.

Στην Βιτόρια ηττήθηκε 85-79 , αλλά επέστρεψε με αυτοπεποίθηση στην Αθήνα για να τελειώσει τη δουλειά. Κι όμως, το τρίτο παιχνίδι αποδείχθηκε εφιάλτης. Ο Βέλιμιρ Περάσοβιτς, που είχε στο ρόστερ του και τον νυν γκαρντ του «τριφυλλιού», Ρόκο Λένι Ούκιτς, ευτύχησε να πάρει το τέλειο παιχνίδι από τον Σερκαν Ερνογκαν ο οποίος σε 25 λεπτά σκόραρε 24 πόντους.

Έβαλε το χέρι του και στο δραματικό φινάλε ευστοχώντας σε καθοριστικές 4 βολές του τελευταίου λεπτού. Ελόγου του και ο Σέρχιο Πριχιόνι με ένα buzzer beater δίποντο στα 17’’ (69-72) σφράγισαν το break και προκάλεσαν ένα μεγάλο σοκ στο ΟΑΚΑ. Πάνω από 18 χιλιάδες οπαδοί του Παναθηναϊκού, με ματωμένη την καρδιά, έμειναν αποσβολωμένοι. Για δέκα λεπτά δεν είχαν ούτε το κουράγιο να σηκωθούν από τη θέση τους για να πάνε σπίτι τους.

Ένα χρόνο μετά ήρθε η ώρα της μεγάλης ρεβάνς. Στις 4 Μαΐου του 2007, στον ημιτελικό του φάϊναλ φορ της Αθήνας, ο Παναθηναϊκός δεν παγιδεύτηκε από τον αργό ρυθμό της Τάου του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς. Με μπροστάρηδες τους Μπετσίροβιτς (15π.) και Μπατίστ (15π., 12 ριμπάουντ) επικράτησε 67-52 και έδωσε ραντεβού στον τελικό με την ΤΣΣΚΑ του Παπαλουκά, για ένα από στα μεγαλύτερα παιχνίδια στην ιστορία του θεσμού. Για πρώτη φορά, μετά από μια συνάντηση με τους Βάσκους στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης.

Ο ήλιος γύρισε για τα καλά την σεζόν 2010-11. Οι δυο τους συναντήθηκαν δυο φορές στο πλαίσιο του ΤΟΡ 16, μοιράστηκαν από μια νίκη, αλλά ο Παναθηναϊκός, αφού πρώτα απέκλεισε την οικοδέσποινα Μπαρτσελόνα, με μειονέκτημα έδρας, έφτασε στην Βαρκελώνη και στέφθηκε για 6η φορά στην ιστορία του πρωταθλητής Ευρώπης.