Η διαφορά ήταν στο στυλ
Το δείγμα της πρώτης φάσης της Euroleague, είναι ασφαλές, αλλά όχι καθοριστικό για το μέλλον του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού. Ο Γιάννης Ντεντόπουλος ψηλαφεί την εικόνα των «αιωνίων» και εντοπίζει τα σημεία αιχμής, ενόψει ΤΟΡ 16.
Ουσιαστικά, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός πέτυχαν τον ίδιο ( βασικό) στόχο. Προκρίθηκαν στο ΤΟΡ16. Η διαφορά τους ήταν στο στυλ. Άλλωστε, ούτε κάποιο πλεονέκτημα μεταφέρει κανείς στην επόμενη φάση, ούτε , μετά από τις 14 κρίσιμες αγωνιστικές που έρχονται, θα θυμάται κανείς τέτοιου είδους διαφοροποιήσεις.
Ωστόσο, επειδή αυτό το δείγμα των 10 αγώνων που προηγήθηκαν μπορεί πλέον να θεωρείται ασφαλές- και στο φινάλε είναι το μόνο που έχουμε- μπορούμε να κάνουμε έναν απολογισμό, για να δούμε σε ποιο σημείο βρίσκονται οι δυο «αιώνιοι» και κυρίως προς ποια κατεύθυνση βαδίζουν.
Συνδυασμοί
Για τους «ερυθρόλευκους» δεν είναι μόνο το αήττητο σερί που «μιλάει». Είναι, κυρίως, η αίσθηση της ανωτερότητας που εξέπεμψαν, με τον τρόπο που έφταναν σε αυτές τις νίκες. Ακόμη και στα ματς που βρίσκονταν πίσω στο σκορ , σου έδιναν την εντύπωση ότι είχαν τον απόλυτο έλεγχο. Η επιβεβαίωση προκύπτει και από ένα άλλο βασικό χαρακτηριστικό αυτού του 10-0 : ο Ολυμπιακός έκανε τις καλύτερες εμφανίσεις του εκτός έδρας, δηλαδή στα ματς που ξεκίναγε 100% συγκεντρωμένος γιατί μόνο έτσι μπορείς να επιβιώσεις στην Euroleague, σε οποιαδήποτε φάση. Οι ανατροπές που χρειάστηκαν, έγιναν μέσα στο ΣΕΦ. Εκεί που, προφανώς, ένιωθαν περισσότερο ασφαλείς. Με τους αντιπάλους όμως που έρχονται στον όμιλο του ΤΟΡ 16, τέτοιου είδους (υποσυνείδητη έστω) ασφάλεια, μόνο ολέθρια μπορεί να αποδειχθεί.
Το βασικότερο χαρακτηριστικό της ομάδας που παρουσίασε ο Μπαρτζώκας ήταν η ταχύτητα στην κίνηση και στην πάσα και η καλή χημεία. Εξ ου και οι πολυάριθμοι συνδυασμοί που τον βοήθησαν να ξεπεράσει σιωπηρά , τα προβλήματα και τις απουσίες , που δεν ήταν και λίγες. Απλά δεν φάνηκαν. Παράλληλα ,η ίδια η ομάδα, έδινε την δυνατότητα στους τραυματίες να πάρουν το χρόνο τους και να μην πιεστούν για να επανέλθουν. Η περίπτωση του Βασίλη Σπανούλη και του τραυματισμού που κουβαλούσε από την συμμετοχή του στην Εθνική σε συνδυασμό με την ταλαιπωρία του ταξιδιού στην Βραζιλία για το Διηπειρωτικό, ήταν η πιο χαρακτηριστική απ’ όλες. Επίσης, ένα βασικό ερωτηματικό, το οποίο όμως θα πρέπει να περιμένουμε να το απαντήσει η… πράξη είναι κατά πόσο θα φανεί ότι, όλα τα αποκτήματα του καλοκαιριού, με εξαίρεση τον Μπέγκιτς, παίζουν φέτος για πρώτη φορά στην Euroleague.
Φαύλος κύκλος
Για τον Παναθηναϊκό, μια ψυχρή ματιά λέει ότι έκανε ένα πολύ μεγάλο παιχνίδι, με την Λοκομοτίβ Κουμπάν στην Ρωσία και μπόλικα καλά ημίχρονα, όταν χρειάστηκε να κυνηγήσει για να καλύψει διαφορές που φορτωνόταν από το κακό του ξεκίνημα. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπόρεσε να κάνει την προετοιμασία που ήθελε γιατί αντιμετώπισε πολλά προβλήματα τραυματισμού, παικτών που αποτελούν τον βασικό κορμό και διαμορφώνουν το στυλ παιχνιδιού που θέλει να παίξει ο Πεδουλάκης. Ο Ούκιτς, ο Λάσμε, ο Γκίστ. Το κακό είναι ότι η ήττα από την Λιέτουβος , την πρώτη αγωνιστική και η εξορία που ακολουθούσε, τον έβαλε σε μια διαδικασία ανασφάλειας και τον υποχρέωσε να πιέζει τους τραυματίες να μπαίνουν στο παρκέ πιο γρήγορα απ’ όσο ανέφερε η αρχική εκτίμηση. Πολλές φορές αυτή την επιβάρυνση, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο την ξαναέβρισκε μπροστά του. Φαύλος κύκλος , δηλαδή.
Μια εξήγηση είναι ότι υπάρχουν παίκτες «κλειδιά», εκτός από τον Διαμαντίδη, οι οποίοι δεν καλύπτονται από το βάθος , που θεωρητικά φέτος είναι μεγαλύτερο από πέρυσι. Δεν καλύπτεται (καλή ώρα) ο Ούκιτς στο ρόλο του δημιουργού, γιατί ο Παππάς και ο Κάρι έχουν το ίδιο ακριβώς προφίλ, με ένστικτο εκτελεστή. Ο επόμενος πιο κλασικός πλει μέικερ είναι ο Αποστολίδης. Δεν καλύπτεται ο Λάσμε στο «5» γιατί ο Μπατίστ είναι μακριά από τον καλό του εαυτό και ο Μαυροκεφαλίδης δεν έχει βρει τα πατήματά του. Είναι προφανές ότι ο υγιής Παναθηναϊκός μπορεί να εμφανιστεί ως μια πολύ διαφορετική ομάδα.
Και λέμε «μπορεί» γιατί τότε θα φανεί αν πραγματικά μπορεί να αντεπεξέλθει με αντιπάλους που έχουν γρήγορα πόδια. Το θέμα είναι να προλάβει. Στην παρούσα φάση, ο όμιλος που θα καταλήξει στο ΤΟΡ16 είναι ήσσονος σημασίας. Πρώτα καλείται να βρει τον δικό του (καλό) εαυτό. Το θετικό είναι ότι διαθέτει πολλούς παίκτες με εμπειρία προσωπικότητα και μπορεί να περιμένει ότι την κατάλληλη στιγμή θα δώσουν αυτό που χρειάζεται.
ΥΓ: Αν προσπαθείτε, με τα δεδομένα της Ευρώπης που αναλύσαμε παραπάνω, να προσεγγίσετε τον ημιτελικό της Δευτέρας, σταματήσετε πάραυτα. Το ματς στο ΟΑΚΑ είναι μια άλλη υπόθεση.