Η επένδυση είναι ο Ιβάνοβιτς
Ο Γιάννης Ντεντόπουλος μιλάει για τα δικαιώματα, τις υποχρεώσεις του Δημήτρη Γιαννακόπουλου και ταυτόχρονα "μεταφράζει" τις δηλώσεις του για όσους δεν κατάλαβαν… ελληνικά. Πόσο κρίσιμη είναι η προεργασία για το σοκ που θα προκαλέσει η αποχώρηση του Διαμαντίδη.
Από την στιγμή που ο ίδιος ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού, την επομένη της πρόσληψης του Ντούσκο Ιβάνοβιτς στο τιμόνι της τεχνικής ηγεσίας , βγήκε σε επίσημη συνέντευξη Τύπου και ανέπτυξε με σαφήνεια το πλάνο του για την επόμενη μέρα της ομάδας, είχα την αίσθηση ότι έβαλε πολλά πράγματα στη θέση τους. Δεν φανταζόμουν ότι, τόσο σύντομα, θα εμφανίζονταν φίλαθλοι ή ακόμη περισσότερο οπαδοί του «τριφυλλιού» που άλλα άκουσαν και άλλα κατάλαβαν. Εκτός εάν κάνουν ότι δεν κατάλαβαν.
Κατ’ αρχάς, θεωρώ δικαίωμα κάθε ιδιοκτήτη να σχεδιάσει και να επενδύσει στην ομάδα του με βάση κάποια δεδομένα που ορίζει μόνο αυτός. Πόσω μάλλον μετά από την κατάκτηση δυο συνεχόμενων νταμπλ στην Ελλάδα και μάλιστα σε μια μεταβατική περίοδο, που ορίστηκε ως η «μετά Ομπράντοβιτς εποχή».
Από την άλλη, θεωρώ υποχρέωσή του, ειδικά όταν πρόκειται για το αφεντικό ενός τράστιου μεγέθους όπως ο Παναθηναϊκός, να βγαίνει και να ενημερώνει με ρεαλισμό και ειλικρίνεια στον κόσμο για το σκεπτικό και τις προσδοκίες του. Μπορεί πέρυσι να είπε και μια κουβέντα παραπάνω, θέτοντας ως στόχο το “triple crown” , αλλά τουλάχιστον, εκ των υστέρων, παραδέχθηκε ότι υπερεκτίμησε τις δυνατότητες εκείνου του ρόστερ, ειδικά σε σύγκριση με εκείνο άλλων ομάδων που πραγματικά είχαν τα φόντα να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο, στην Euroleague.
Για να μην μπερδευόμαστε λοιπόν στη μετάφραση, γιατί ο καθένας έχει δικούς του μηχανισμούς να αποκωδικοποιεί αυτά που ακούει-ενώ στην πραγματικότητα όλοι ακούσαμε το ίδιο πράγμα- θα επιχειρήσω να μεταφέρω αυτά που κατάλαβε η αφεντιά μου και από τα οποία , θεωρώ ότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος- μέχρι στιγμής τουλάχιστον- δεν έχει ξεφύγει ούτε γραμμή ώστε να κατηγορηθεί για ασυνέπεια.
Η βασική ιδέα του, είναι να επενδύσει στο πρόγραμμα του Ντούσκο Ιβάνοβιτς, ενός προπονητή που φημίζεται, όχι τόσο για την ευχέρειά του να κατακτά τίτλους, αλλά για την αποδεδειγμένη ικανότητά του να δημιουργεί παίκτες και να «χτίζει» ομάδες, μέσα από σκληρή δουλειά και με όλες τις δυσκολίες που ενπεριέχονται σε μια τόσο επίπονη διαδικασία, η οποία πάνω απ’ όλα θέλει κατανόηση, επιμονή και επιμονή.
Στα χέρια του θα εμπιστευτεί ένα γκρουπ, κατά βάση νεαρών παικτών, με έμφαση στους Έλληνες, που θα έχουν δίπλα τους τις δυο παλιές καραβάνες, τον Διαμαντίδη και τον Φώτση, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να τους μεταλαμπαδεύσουν το πνεύμα του κλαμπ.
Υπό αυτή την έννοια, οι παίκτες που έμειναν, μαζί με τους φερέλπιδες νέους που θα προστεθούν, τον πολύτιμο Γκιστ και κάποιους ξένους οι οποίοι θα κυμαίνονται στο ίδιο μήκος κύματος, δηλαδή θα έχουν όρεξη να δουλέψουν και θα είναι διψασμένοι για να φτιάξουν το όνομά τους, θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν ένα συγκρότημα μαχητικό, σκληρό, γεμάτο ενθουσιασμό, με τα χαρακτηριστικά του Ιβάνοβιτς, αλλά χωρίς εγγυημένη αποτελεσματικότητα, ειδικά στην Ευρώπη, που θεωρείται το πιο δύσκολο κομμάτι της δουλειάς. Γιατί στην Ελλάδα, εκτός συνταρακτικού απροόπτου, οι «πράσινοι» θα παίξουν στον τελικό με τον Ολυμπιακό και μέχρι τον επόμενο Μάιο που θα κριθεί το πρωτάθλημα, θα έχουν χρόνο στην διάθεσή τους να δεθούν και να προοδεύσουν.
Επιπλέον , δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάθε χρόνος που περνάει, μας φέρνει όλο και πιο κοντά στην στιγμή που ο ηγέτης της σύγχρονης πράσινης εποχής, ο Δημήτρης Διαμαντίδης, θα κρεμάσει τα παπούτσια του. Και εξακολουθώ να έχω την αίσθηση ότι το σοκ μετά την αποστράτευσή του θα είναι πολύ μεγαλύτερο ακόμη κι από εκείνο που προκάλεσε η αποχώρηση του Ομπράντοβιτς. Γι αυτό ακριβώς το λόγο, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο προετοιμασμένος να διαχειριστεί μια τέτοια δραματική αλλαγή. Απογαλακτισμός κανονικός.
Όλα αυτά βέβαια , με την προϋπόθεση ότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος θα μείνει πιστός στις εξαγγελίες και στην λογική ότι οι τίτλοι, σε πρώτη φάση, δεν θα είναι βασικό μέλημα, αλλά ευπρόσδεκτο μπόνους. Και φυσικά ότι δεν θα ξυπνήσει ένα πρωί, θα πάρει …ανάποδες και θα μεταποιήσει όσο ποσοστό της ομάδας του επιτρέπει ο κανονισμός για να αλλάξει ρότα. Κάτι τέτοιο δεν έγινε πρόπερσι, όταν μετά τους πρώτους δύσκολους μήνες, αποφάσισε να αλλάξει τις περισσότερες από τις αρχικές επιλογές ξένων που είχε κάνει τότε ο Πεδουλάκης, και στην πορεία να σχηματίσουν μια ομάδα με τελείως διαφορετική εικόνα από αυτή που είχε όταν ξεκίνησε.
Ας περιμένουμε λίγο για να σιγουρευτούμε…