Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που διαφωνεί με την εκτίμηση ότι η ΤΣΣΚΑ δεν είναι μόνο το φαβορί στον ημιτελικό του final four, κόντρα στο Ολυμπιακό, αλλά και ολόκληρης της διοργάνωσης. Θεωρητικά, διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία που της δίνουν ένα λογικό προβάδισμα, απέναντι σε όλους τους μνηστήρες. Και την οικοδέσποινα Ρεάλ Μ. και την Φενέρμπαχτσε το μετρ του θεσμού Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς.

Ακόμη και το γεγονός ότι ο κόουτς Ιτούδης εμφανίζεται για πρώτη φορά, ως πρώτος προπονητής, σε μια τέτοια διοργάνωση, εξισορροπείται από το γεγονός ότι όχι απλά συμμετείχε, αλλά είχε ουσιαστικό ρόλο στην κατάκτηση πέντε τίτλων με τον μεγάλο Παναθηναϊκό, ως άμεσος συνεργάτης του «Ζοτς». Άρα τεράστια και εκ των έσω, εμπειρία.

Από την άλλη, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την αίσθηση ότι για πρώτη φορά την τελευταία τετραετία, ο Ολυμπιακός δεν πάει στο ραντεβού ως ταπεινό αουτσάιντερ, αλλά ως μια ομάδα που έχει αποδείξει μέσα στην σεζόν πως δικαιούται να έχει βάσιμες πιθανότητες να τελειώσει την δουλειά.

Και να την τελειώσει όχι σαν… κλέφτης από τον φωταγωγό, όπως έκανε το 2012 στην Πολη, ούτε λες και κατέβηκε από το… διάστημα το 2013 στο Λονδίνο. Αλλά κανονικά και με τον νόμο. Βγάζοντας φλας και προσπερνώντας από αριστερά, όπως προβλέπεται από τον ΚΟΚ.

Υπάρχουν πολλά στοιχεία που μας οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα:

* Κατ’ αρχάς είναι η μόνη ομάδα που διαθέτει τόσα στελέχη που έχουν στεφθεί πρωταθλητές Ευρώπης δυο φορές και μάλιστα συνεχόμενες: Σπανούλης, Πρίντεζης, Μάντζαρης, Σλούκας, Κατσίβελης. Ο Χάινς ήταν μέλος εκείνης της παρέας αλλά πέρυσι που πήγε στο Μιλάνο με την ΤΣΣΚΑ, λες είχε φύγει από το μαντρί. Αυτό σημαίνει ότι έχει σαφή υπεροχή σε εμπειρία πάνω στο «πώς γίνεται».

* Τα έμπειρα αυτά στελέχη, έχουν εμπλουτισθεί με άλλα που διαθέτουν τη δίψα να πετύχουν κι αυτά κάτι τόσο σπουδαίο στην καριέρα τους. Η 12άδα του Ολυμπιακού, έχει ανανεωθεί κατά τα 8/12 την τελευταία διετία και συνεπώς κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για μια ομάδα κορεσμένη που έχει κάνει τον κύκλο της. Λοτζέσκι, Πέτγουει, Ντάνστον, Παπαπέτρου, Αγραβάνης, έβρεξαν πέρυσι για πρώτη φορά τα πόδια τους στην κορυφαία διοργάνωση φτάνοντας ένα βήμα πριν το final four και φέτος με την προσθήκη των περπατημένων Λαφαγιέτ, Χάντερ, Ντάρντεν (μετράει ήδη δυο τελικούς με την Ρεάλ), έχουν δημιουργήσει ένα συμπαγές σύνολο.

* Ο κόουτς Σφαιρόπουλος, ο οποίος έχει πιστωθεί την πορεία σε συνδυασμό με την πειστική εικόνα που βγάζει η ομάδα του όλη τη σεζόν, δεν θα βρεθεί σε final four ουρανοκατέβατος. Είχε την (τραυματική μεν αλλά διδακτική) εμπειρία να είναι από την πλευρά των παρ’ ολίγον νικητών , ως συνεργάτης του Γιόνας Καζλάουσκας στον πάγκο της ΤΣΣΚΑ, στον τελικό της Πόλης (2012). Γνώρισε την ιστορία από την ανάποδη και ξέρει τί πρέπει κάνει και τί είναι απαραίτητο να αποφύγει.

* Για πρώτη φορά (ο Ολυμπιακός) ετοιμάζεται να ολοκληρώσει τη σεζόν με τόσο γεμάτο ρόστερ χωρίς να αναγκαστεί να αλλάξει ένα βασικό εργαλείο της. Άρα η ομοιογένειά του είναι εξόχως ανεπτυγμένη. Το 2012 ο Ιβκοβιτς χρειάστηκε κάνει αλλαγές και να εντάξει στην ομάδα τους Λο και Ντόρσει για να μεταμορφώσει το μπουλούκι που ξεκίνησε την σεζόν. Το 2013, ο Μπαρτζώκας να ψάξει –θέλοντας και μη και με πίεση προθεσμιών- για αντικαταστάτες δυο βασικότατων εργαλείων: του Ντόρσεϊ που δεν ένιωθε καλά ψυχολογικά και ζήτησε να φύγει και του Μάντζαρη που τραυματίστηκε στην μέση της περιόδου.

* Επιπλέον, ο Ολυμπιακός έχει ήδη δείξει τα δόντια του. Από μόνος του έχει πολλαπλασιάσει τις προσδοκίες. Αντίστοιχη νίκη όπως εκείνη που έκανε με την ΤΣΣΚΑ στο ΣΕΦ, την οποία –χωρίς τον Σπανούλη- δυσκόλεψε στην Μόσχα, δεν είχε κάνει τις άλλες δυο φορές. Το 2012 είχε διαλυθεί δυο φορές από τους Ρώσους, αλλά τους την έφερε στον τελικό. Το 2013 μπορεί να μην είχε συναντήσει την υπόλοιπη σεζόν την ΤΣΣΚΑ ή την Ρεάλ Μ., αλλά από την Μπαρτσελόνα που έδειχνε ομάδα κορυφής είχε χάσει άνετα. Συν τοις άλλοις προέρχεται από μια επική πρόκριση, με μειονέκτημα έδρας απέναντι στην Μπαρτσελόνα. Πότε πείθεις περισσότερο ότι μπορείς: μετά από προκρίσεις επί της Σιένα και της Εφές ή όταν βάζεις με πλάτη ένα τόσο βαρύ όνομα με τέτοιο τρόπο;

Από την άλλη, το μειονέκτημα του είναι ότι στατιστικά είναι δύσκολο για ένα κλαμπ, να πάρει τρεις τίτλους μέσα σε τέσσερα χρόνια, κόντρα σε ομάδες που για τόσα χρόνια έχουν ξοδέψει τα μαλλιά της κεφαλής τους, χωρίς να τα καταφέρουν. Επίσης ότι με την πορεία που έχει διαγράψει φέτος, έχει στερήσει από τον εαυτό του το «όπλο» του αιφνιδιασμού. Αυτό σημαίνει ότι για τρίτη φορά πρέπει να βρει τον τρόπο να κάνει κάτι παραπάνω, αν θέλει να στρογγυλοκαθίσει ξανά στον θρόνο.