X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

OPINIONS

Αχ, Κώστα – Χώστα

ACTION IMAGES PRESS AGENCY

Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για το κομβικό δίδυμο της Εθνικής Ελλάδας στην προσπάθειά της για restart στο δύσκολο μεταβατικό στάδιο με τον Σκίμπε στο τιμόνι.

Πρόβλημα στη μεσαία γραμμή, τσεκ. Δεδομένο, αναμφισβήτητο, σημαντικό. Μανιάτης και Τζιόλης ανενεργοί, Σάμαρης τραυματίας, Κονέ εκτός κλήσεων, Πέτσος με επτά λεπτά συμμετοχής στη Bέρντερ τον Σεπτέμβριο, Σιώπης – Χαρίσης θεωρούνται ακόμη (;) «άγουροι». Πιο έτοιμος ο βασικός στην Κάλιαρι, Παναγιώτης Ταχτσίδης, εξ ου και η σκέψη του Μίκαελ Σκίμπε να τον βάλει δίπλα στον «κατεψυγμένο» Μανιάτη.

Η δεύτερη σκέψη σύμφωνα με τα σχετικά ρεπορτάζ είναι ο… Σταφυλίδης! Προφανώς, όχι επειδή είναι αμυντικός χαφ. Αλλά διότι είναι «τούρμπο», βασικότατος στην Άουγκσμπουργκ της λατρεμένης του Σκίμπε, Bundesliga, και σκέφτεται να αξιοποιήσει τα τρεξίματα, την ενέργεια και την καλή του φόρμα. Ο «Ζέκας» παραμένει χωρίς ελληνική υπηκοότητα, Σιμόες, Γιόχανσον, Κάνιας, Λεντέσμα, Μιλιβόγεβιτς, Καμπιάσο καλύπτουν τις θέσεις στο «Βig – 4», η χρυσή 15ετία του Όθωνος και του Φερνάντο με Μπασινά, Ζαγοράκη, Καραγκούνη, Κατσουράνη πέρασε στην ιστορία, πρέπει να μάθουμε να ζούμε χωρίς σπουδαίους αμυντικούς και κεντρικούς μέσους. Παρεκτός και καταφέρει ο Κυριάκος Παπαδόπουλος να κάνει το δικό το restart και να βρούμε αμυντικό μέσο για άλλα 10 χρόνια!

Στην ίδια ιστορική περίοδο - του Όθωνος κυρίως - υπήρχαν και ένα σωρό σπουδαίοι κεντρικοί αμυντικοί. Εκεί, no problem. Παπασταθόπουλος, Μανωλάς και άλλοι πολλοί που περιμένουν τη σειρά και την ευκαιρία τους, είναι διαθέσιμοι και αξιόπιστοι. Τι δεν είχε η γενιά του 2004 και των δύο Mundial; Ταυτόχρονα έναν σέντερ φορ της κλάσης και της ωριμότητας πια του Κώστα Μήτρογλου και ένα αυθεντικό δεκάρι της ποιότητας του Κώστα Φορτούνη. Ναι, υπήρχαν ο Βασίλης Τσιάρτας και ο Άγγελος Χαριστέας, αλλά – sorry guys – διαφορετικό το ποδόσφαιρο τότε.

Στον Ολυμπιακό δεν πρόλαβαν πολλά καλά μαζί οι «Κώστας – Κώστας». Τους έβλεπες όμως με το Γιβραλτάρ πώς έψαχναν και συχνά έβρισκαν ο ένας τον άλλο. Με κεφαλιές, με κινήσεις στο χώρο, με «ένα – δύο», ακόμη και με τακουνάκια! Κοντά ο ένας στον άλλο, να τη δώσουν, να την πάρουν, να ανοίξουν χώρο παίρνοντας παίκτη μαζί τους, να μπουν στην περιοχή, να φτάσουν στην τελική προσπάθεια. Μια – δυο – τρεις – πέντε – δέκα. Ξανά και ξανά. Χημεία τρομερή, διάθεση φανταστική, «περνάμε καλά στα παρασκήνια και αυτό βγαίνει προς τα έξω».

Σ’ αυτό το δίδυμο καλείται να δουλέψει ο Σκίμπε. Αυτοί είναι που κάνουν τη διαφορά, που έχουν τσαλακωθεί με Τσάμπιονς Λιγκ, που έχουν ισχυρό winning spirit και «εγώ». Θα έβαζα και Γιαννιώτα αν ήμουν στη θέση του Γερμανού. Αντί του Μπακασέτα. Όχι μόνο διότι ο «Μπάκα» χάνει πολλά όταν ξεκινά από πτέρυγα τις προσπάθειές του (πιο εύκολα προσαρμόσιμος σ’ αυτό ο Μάνταλος), όχι μόνο διότι ο δανεικός στον ΑΠΟΕΛ είναι κλασικός εξτρέμ και τρέχει καλό εξάμηνο, αλλά και λόγω της χημείας του και της καλώς εννοούμενης «τρέλας» του με Μήτρογλου – Φορτούνη. Και από τον Ολυμπιακό και… γενικώς. Μην ξεχνάτε ότι το θαύμα του Ότο χτίστηκε πάνω στη βάση της χημείας μιας ομάδας από την οποία μεσοαμυντικά έλειπε μόνο ο… Χένρικσεν! Όσο πιο ζεστά τα μεταξύ τους χνώτα, ειδικά στο παραγωγικό/δημιουργικό/μεσοεπιθετικό κομμάτι του αγώναμ τόσο το καλύτερο σε εθνική ομάδα, ειδικά σε ένα καινούριο σύνολο, στο οποίο κλήθηκαν για τα ματς με Κύπρο - Εσθονία παίκτες από 19 διαφορετικές ομάδες!

ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΕΝΤΕ ΚΥΠΡΙΟΥΣ

Εκτός από τα… δικά μας, δίνεται η ευκαιρία αύριο να ρίξουμε πιο προσεκτική ματιά και σε τέσσερις Κύπριους παίκτες, των οποίων τα ονόματα έχουν ακουστεί ή συζητηθεί και στην ελληνική ποδοσφαιρική κοινότητα. Όχι για τον Αβραάμ της Λάρισας, ο οποίος μας συστήθηκε θαυμάσια στο ματς με τον Ολυμπιακό, ούτε για τον Αντωνιάδη, ο οποίος έχει πάρει τη θέση του βασικού αριστερού μπακ στον Πανιώνιο…

Πρώτος και καλύτερος ο Κωνσταντίνος Λαϊφης, που είναι φίλος του Παναθηναϊκού, τον ήθελε η ΑΕΚ, αλλά κατάληξε στον Ολυμπιακό και δόθηκε δανεικός στην Σταντάρ Λιέγης, όπου αναδεικνύεται σε βασικότατο στέλεχος. Μέσα σε 15 ημέρες θα τον παρακολουθήσουμε εναντίον του Μήτρογλου (αύριο) και του Μπεργκ (την επόμενη εβδομάδα στη Λιέγη): δυνατές εξετάσεις για τον 23χρονο στόπερ που ανήκει στον πρωταθλητή Ελλάδας!

Δεύτερος ο Πιέρος Σωτηρίου που ήρθε με πρόβλημα τραυματισμού και είναι αμφίβολο αν θα αγωνιστεί (χθες ατομικό πρόγραμμα). Άφησε ωραίες εντυπώσεις ο φορ του ΑΠΟΕΛ στο Φάληρο με το γκολ και τις κινήσεις του χωρίς τη μπάλα, όμως άλλο Ντα Κόστα – Μποτία, άλλο Μανωλάς – Σωκράτης. Αν αγωνιστεί, να τον δούμε και εναντίον καλύτερων αντιπάλων…

Τρίτο πεδίο εστίασης, οι αμυντικοί μέσοι. O 21χρονος Χάρης Κυριάκου του Απόλλωνα Λεμεσού, ο οποίος προτιμήθηκε ως βασικός στο 0-3 από το Βέλγιο μαζί με τον «παλιό» Λάμπαν στη μεσαία γραμμή και ο 23χρονος Κωστάκης Αρτυματάς του ΑΠΟΕΛ, από τα «αγαπημένα παιδιά» του Τιμούρ Κετσπάγια, που τον είχε και στη λίστα του για την ΑΕΚ το καλοκαίρι. Αμφότεροι θεωρούνται ανερχόμενοι, εξελίξιμοι, ταλαντούχοι.

Πέμπτος, αλλά ουχί τελευταίος, ένας 19χρονος για τον οποίο πρώτος στον ελληνικό Τύπο είχε γράψει ο Πάνος Βόγλης στο Sport 24.gr, πριν από έναν χρόνο, όταν τον είχε δει από κοντά στο Τορίνο. Από τα 16 του στη Γιουβέντους, με κόουτς τον θρυλικό για τους Ιταλούς Φάμπιο Γκρόσο στην U-20 της Γιουβέντους, πρωταγωνιστής και σκόρερ της Γιούβε στον τελικό Κυπέλλου με την Ίντερ, βασικός στους μικρούς της πρωταθλήτριας Ιταλίας. Μόλις στα 19 του, βασικός για 65 λεπτά εναντίον του Βελγίου σε 4-2-3-1, πίσω από τον Σωτηρίου, με Εφραίμ και αγαπημένο «Μπίδη» στις δυο πτέρυγες, θεωρείται το μεγαλύτερο ταλέντο που έχει αναδείξει η Κύπρος στη συγκεκριμένη θέση τα τελευταία χρόνια.

Τα τελευταία δέκα χρόνια κατέφθασαν στη Λευκωσία, τη Λάρνακα και τη Λεμεσό αξιόλογοι προπονητές, Ισπανοί – Πορτογάλοι – Βραζιλιάνοι ανέβασαν το επίπεδο του πρωταθλήματος, ΑΠΟΕΛ και Ανόρθωση τα κατάφεραν καταπληκτικά τρεις χρονιές στο Τσάμπιονς Λιγκ, η νέα φουρνιά μπορεί να είναι καλύτερη από την προηγούμενη ενόψει της επόμενης δεκαετίας. Και μην ξεχνάμε όχι μόνο ότι πλέον Έλληνες παίκτες – τεχνικοί – ποδοσφαιρικά στελέχη δεν θεωρούν καθόλου «υποτιμητικό» να βγάζουν το ψωμί τους εκεί, αλλά και ότι ορισμένοι από τους κορυφαίους Κύπριους παίκτες, από τον Παπαδόπουλο και τον Σαββίδη, μέχρι τον Εγκωμίτη, τον Οκκά και ασφαλώς τον Μιχάλη Κωνσταντίνου, έχουν γράψει ολόκληρα κεφάλαια σπουδαίας καριέρας με ωραίο ποδόσφαιρο, τίτλους και κούπες στη χώρα μας. Το «πάρε – δώσε» συνεχίζεται. Ομως πλέον είναι ισομερές…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ