ΑΕΚ με τύχη και ψυχή

Οι περισσότεροι ΑΕΚτσήδες είναι ευχαριστημένοι. Χωρίς Γιόχανσον - Μάνταλο - Αραούχο, ισοπαλία 1-1 με γκολ στο 95' μέσα στη Λεωφόρο. Εκεί όπου ο Παναθηναϊκός του Ουζουνίδη είναι αήττητος, “καθαρίζει” σχεδόν όλα τα ντέρμπι και πολλές φορές δεν δέχεται γκολ. Σούπερ, σου λένε. Ισοπαλία και φύγαμε! Και πριν από το ματς αν “έδινες” την ισοπαλία στην ΑΕΚ, την έπαιρνε και αποχωρούσε ικανοποιημένη. Χωρίς να γίνει ματς. Sorry, όμως, μ' αυτή τη νοοτροπία, πρωτάθλημα δεν θα πάρει από τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ. Κι ας την “πάει” η μπάλα στα ντέρμπι... Τι, όχι;

Εναντίον του Ολυμπιακού βάζει ο Λάζαρος - ως υβρίδιο Κριστιάνο - Ρομπέρτο Κάρλος - το φάουλ της ζωής του, που γίνεται σε βιντεάκι παγκόσμιο highlight. Με τον ΠΑΟΚ αποβάλλεται ο Αραούχο στο 8', ο Σαμπράνο φαίνεται από χιλιόμετρα επικίνδυνος για αποβολή, ο Λουτσέσκου διστάζει, μένει κι αυτός με δέκα παίκτες, και στο 86' ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος κλωτσάει “αέρα” (!) ολομόναχος εντός περιοχής, από πάσα – μισό γκολ του Ελ Καντουρί.

Στη Λεωφόρο δημιουργεί μία φάση σε ολόκληρο το ματς (με το άστοχο σουτ του Γαλανόπουλου στο 26' από την υπέροχη πάσα του Γκάλο) και ισοφαρίζει στο 90' + 5' από ασίστ του Αϊντάρεβιτς και “ξερό” του Λιβάγια: η μπάλα στο πόδι του Χουλτ, φάλτσα, αλλαγή πορείας, στη γωνία του Βλαχοδήμου.

ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ "ΨΥΧΗ"

Ναι, λοιπόν, έχει την τύχη με το μέρος της η Ένωση στα ντέρμπι. Αλλά έχει και ψυχή, αναμφισβήτητα! Αρκούν αυτά τα δύο στοιχεία για να σηκώσει την κούπα; Χωρίς τους δύο από τους τρεις βασικούς μέσους της, όχι! Θα χρειαστεί μεταγραφές, ειδικά αν – όπως είναι το πιθανότερο – προχωρήσει και στην Ευρώπη.

Σήμερα ήταν πιο αισθητή η απουσία του Μάνταλου και όχι του Γιόχανσον. Ειδικά στο α' μέρος, όταν ο χειρότερος επί Ουζουνίδη Παναθηναϊκός στη Λεωφόρο βρήκε ένα γκολ από στατική φάση με τον ογκόλιθο Μολέντο που άφησε πίσω του τον Λαμπρόπουλο και πήδηξε σε σωστό timing προ του Βράνιες μόλις στο 10', αλλά κατά τα λοιπά αντιμετώπισε παθητικά, αμυντικά, ως κατώτερος, μια ΑΕΚ που κυριαρχούσε. Παντού, μέχρι το τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Εκεί, ανύπαρκτη!

ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΜΟΛΕΝΤΟ, ΜΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΕΣ

Πώς και ποιος να περάσει “κάθετη” από Σιλά – Κουρμπέλη, ποιος και πώς να νικήσει τον Μολέντο; Ουδείς! Ο Βραζιλιάνος αποχώρησε στο 31', ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε πιο μαχητικός και ισορροπημένος στο β' μέρος. Με την αύρα της Λεωφόρου, με την αυτοπεποίθηση ισχυροποιημένη, με όσες αντοχές είχε ο καθένας! Έπαιζε χωρίς τον Μολέντο και έχοντας τραυματίες (με ενοχλήσεις) Κουρμπέλη, Βιγιαφάνιες, Μολίνς και Χίλιεμαρκ! Κι, όμως, πέραν του δεκάλεπτου ανακατωσούρας του Λάζαρου μόλις μπήκε στο ματς, δεν κινδύνευσε ουσιαστικά (μια, αλλά σπουδαία ευκαιρία από το “δώρο” του Βλαχοδήμου που πέταξε στη... Θύρα 13 ο Λιβάγια στο 63'), ενώ ήταν και πιο επικίνδυνος στις αντεπιθέσεις. Διότι το ματς είχε γίνει ροκ εντ ρολ, ο Χιμένεθ (σωστά) είχε βάλει και Γιακουμάκη και Αϊντάρεβιτς αφήνοντας τον Σιμόες μοναδικό αμυντικό μέσο και ο Βιγιαφάνιες είχε αντοχές Γκεμπρεσελασιέ και Τάισον μαζί!

Η ΠΙΚΡΑ ΤΟΥ ΜΑΧΗΤΙΚΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ

Η ΑΕΚ πάλεψε, μόχθησε. Το ίδιο και ο γηπεδούχος που δεν έχει πολλές επιλογές στον πάγκο και αντιμετώπισε τέσσερα προβλήματα στη διάρκεια του αγώνα. Είχε την τύχη μαζί της η Ένωση, μένει η πίκρα λογικά στους Πράσινους. Η μια ομάδα το παλεύει για πρωτάθλημα, δεν φοβήθηκε τη Λεωφόρο, αλλά πέταξε την ευκαιρία για νίκη – εκτόξευση. Η άλλη ομάδα προσπαθεί να κρατηθεί όρθια με νύχια και με δόντια, μα φαίνεται να χάνει το σθένος της, παρά την υπερπροσπάθεια του Ουζουνίδη και όλων των εργαζομένων. Αμφότερες παρουσίασαν πολύ φτωχό ποδοσφαιρικό προϊόν.

Αλλά σε τελική ανάλυση, αυτό είναι το τελευταίο που μας ενδιαφέρει όλους εδώ και χρόνια, έτσι δεν είναι; Αν θέλουμε θέαμα, ας δούμε τον Πεπ και τη Νάπολι...