Αλλάξτε την ΕΠΟ, να αλλάξει η Εθνική!

Όχι, αυτό δεν το περιμέναμε. Στις 15 Οκτωβρίου, μετά την ήττα από τη Βόρειο Ιρλανδία, για μένα το ματς στο οποίο φάνηκε «λίγος» ως κόουτς και όχι ως εκλέκτορας ο Ρανιέρι, σημειώναμε: «Η πρόκριση θα παιχθεί σε 5 ματς. Εντός με Ουγγαρία – Φινλανδία και εκτός με Β. Ιρλανδία – Ρουμανία – Ουγγαρία. Πέντε, όχι επτά.

Τους αγώνες με τις Νήσους Φαρόε τους αφαιρώ, λογικά όλοι οι "ενδιαφερόμενοι" θα πάρουν έξι βαθμούς στα δύο ματς με αυτό τον αντίπαλο. Αν η Εθνική δεν νικήσει στις 14 Νοεμβρίου τη Νο 179 (σε σύνολο 208 ομάδων) ομάδα, ο Κλάουντιο Ρανιέρι θα αποχωρήσει. Μέχρι τις 29 Μαρτίου 2015 που θα… ξαναπαίξουμε (με τους Ούγγρους εκτός έδρας) υπάρχει μπόλικος χρόνος για να βρεθεί και να «μάθει» ο διάδοχός του».

Δεν ξέρω αν θα επιβεβαιωθούμε στην εκτίμηση για το «διαζύγιο» σε περίπτωση ήττας από την εθνική ομάδα της οποίας δεν ήξερα ούτε έναν παίκτη ονομαστικά. Ο Σαρρής και ο Ρανιέρι θα πρέπει να συμφωνήσουν σε ποσό μικρότερο του 1,5 εκατ. ευρώ, αλλά ο Ιταλός, όπως είχε υπογραμμιστεί από το καλοκαίρι, έχει χτίσει τεράστια περιουσία με τις αποζημιώσεις.

Ήταν η εποχή που οι περισσότεροι δίσταζαν να ασκήσουν κριτική στην επιλογή του, λόγω του βιογραφικού του. Ποιου βιογραφικού; Ενός προπονητή ο οποίος δεν είχε εργαστεί ποτέ σε εθνική ομάδα, σχεδόν πάντα πήγαινε να αναλάβει ομάδες αφού είχαν κλείσει τον επιτυχημένο κύκλο τους (Γιουβέντους, Ρόμα) και ποτέ δεν ξεκίνησε σεζόν σε σύλλογο με ΑΠΑΙΤΗΣΗ για επιτυχία, για πρωτάθλημα. Πλην μιας. Με τη Μονακό στη Β' Εθνική της Γαλλίας. Περασμένα, ξεχασμένα.

Φρέσκα κουλούρια με τρεις επισημάνσεις…

1. Στο ίδιο κείμενο με την αποτυχημένη πρόβλεψη για το αποτέλεσμα της Ελλάδας εναντίον των Νήσων, είχαμε αναφερθεί στις συνέπειες που θα είχε ο αποκλεισμός στην ΕΠΟ. Δυστυχώς, η ομοσπονδία στην πλειονότητα των φιλάθλων κρίνεται από δύο παράγοντες: διαιτησία και εθνική ομάδα. Θα έπρεπε να αξιολογείται από πολλά άλλα (δομές, ανάπτυξη κοκ), για τα οποία ούτως ή άλλως η τωρινή διοίκηση δεν έχει κάνει τίποτα, εν αντιθέσει με τις δύο προηγούμενες.

Και ενώ στον πρώτο τομέα έκανε θεωρητικά σωστή κίνηση με τον Χιου Ντάλας και επιμένω παρά τον θόρυβο με διαιτησία του Σπάθα ότι σε γενικές γραμμές τα σφυρίγματα είναι καλύτερα εφέτος, στον δεύτερο απέτυχε παταγωδώς. Ξέρετε γιατί; Διότι οι επικεφαλής της δεν γνωρίζουν το αντικείμενο «ποδόσφαιρο»! «Μια αποτυχία ενδέχεται να επιφέρει πολύ πιο τρανταχτούς κραδασμούς στο εσωτερικό μιας κλυδωνισμένης ομοσπονδίας η οποία έχει δεκάδες ανοιχτές υποθέσεις και μέτωπα. Η εθνική Ελλάδας δεν είναι μόνο ο "κουμπαράς" και η "διαφήμιση" της ΕΠΟ. Είναι και ο «καθρέφτης» της προς τον πολύ κόσμο (…)Τον κόσμο που απλώς βλέπει την εθνική Ελλάδας να χάνει 0-1 από τη Ρουμανία και 0-2 από την Β. Ιρλανδία με τρεις ευκαιρίες σε 180 λεπτά και την εθνική Παίδων να χάνει 10-0 σε φιλικό από την Ελβετία, διαβάζοντας γεγονότα που παραπέμπουν σε "πε-ντα-ή-με-ρη τρα-λα-λα-λα-λα". Τον κόσμο που καταλαβαίνει ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ότι αυτό που έχτιζε ο Σάντος και οι συνεργάτες του δεν ήταν συμπτωματικό για την οργάνωση όλου του οικοδομήματος των εθνικών ομάδων. Η ΕΠΟ του Γκαγκάτση είχε πάμπολλα "εσωτερικά". Στάθηκε όρθια λόγω εθνικής και Ρεχάγκελ. Η ΕΠΟ του Πιλάβιου επίσης, στις εποχές Πατέρα – Μαρινάκη. Στάθηκε όρθια λόγω της επιλογής Σάντος – οργανογράμματος/νοικοκυροσύνης στα των εθνικών ομάδων. Η ΕΠΟ του Γιώργου Σαρρή πλέον δύσκολα θα ισορροπήσει στο τεντωμένο σκοινί». Αυτά σημειώναμε στις 15 Οκτωβρίου.

Εχω την αίσθηση ότι το χθεσινό αποτέλεσμα θα είναι η σταγόνα για την αρχή του τέλους αυτής της διοικητικής σύνθεσης της ΕΠΟ. Εκλογές; Αυτοί που γνωρίζουν, λένε τον Γενάρη.

2. Επιμένω και επαναλαμβάνω, όπως είχα κάνει και μετά την ήττα από τη Ρουμανία: αυτή την εποχή το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΤΑΤΗ ΦΟΥΡΝΙΑ! Ρωτήστε και τους παίκτες της γενιάς του 2004, θα δείτε τι θα σας πουν. Είτε είναι στον πάγκο της εθνικής (Καραγκούνης), είτε σε κάποιον άλλο πάγκο (Νικοπολίδης, Δέλλας), είτε στελέχη σε ΠΑΕ (Βρύζας, Φύσσας), είτε δεν βρίσκονται σε κάποια θέση, είτε ιδιωτεύουν, είτε παίζουν ακόμη ποδόσφαιρο επαγγελματικά (Δημήτρης Παπαδόπουλος, Κώστας Κατσουράνης). Τραυματισμοί, μεταβατικό στάδιο, αγωνιστικές συγκυρίες στα 4 παιχνίδια έπαιξαν τον ρόλο τους!

Και κορμός μπορεί να χτιστεί με ορισμένους παλιούς ειδικά στην άμυνα. Και ακραίους διαθέτουμε πλέον. Και στην επίθεση υπάρχουν πολλές αξιόλογες επιλογές. Και στη μεσαία γραμμή όπου εντοπίζονται οι περισσότεροι πόνοι, αναδεικνύονται παίκτες.

Οπως, όμως, μου έχει πει ένας συνάδελφος που παρακολουθεί στενά την πορεία της εθνικής Ελλάδας από την εποχή του Βασίλη Δανιήλ «αν βάλεις τον Έλληνα σε σωστό περιβάλλον, μπορεί να αποδώσει και να σου δώσει περισσότερα απ΄ όσα μπορεί, αν τον βάλεις σε διαλυμένο περιβάλλον, θα βουλιάξει». Ισχύει για τον Ελληνα επιστήμονα που βαλτώνει και σιχτιρίζει στην Ελλάδα αλλά διαπρέπει στο εξωτερικό. Ισχύει και για τον Ελληνα ποδοσφαιριστή. Ισχύει για τον Ελληνα πολίτη συνολικά, βάσει ιδιοσυγκρασίας. Ασφαλώς μπορούσαν να νικήσουν χθες… χωρίς προπονητή. Μα δεν είναι αυτό το «κάδρο». Είναι μια συνιστώσα. Δεν έγιναν «ομάδα», δεν είναι μαθημένοι στη διαχείριση της κατηφόρας, πολλοί δεν διαθέτουν και την ποδοσφαιρική προσωπικότητα για να το πάρουν πάνω τους. Αλλά υπάρχουν τουλάχιστον 20 παίκτες με ικανότητες επιπέδου «εθνικής Ελλάδας»!

3. Στην κατηφόρα που είχε πάρει η εθνική από τα δύο πρώτα ματς, είχαμε επισημάνει πως ΜΟΝΟ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ θα ήταν «ανάχωμα». Δεν ήρθαν. Τώρα, βλέποντας κάπως πιο «ψυχρά», λογικά και αποστασιοποιημένα την κατάσταση, θεωρώ πως ίσως αυτή η χθεσινή ήττα από τις Νήσους, ίσως να την ωφελήσει την ομάδα. Αργά ή γρήγορα ο mister θα αποχωρήσει, όπως και η τωρινή διοίκηση της ΕΠΟ. Τα «μεγάλα» γεγονότα φέρουν και «μεγάλες» συνέπειες. Ισως όχι την επόμενη ημέρα ή την επόμενη εβδομάδα, αλλά συνιστούν τον πυρήνα αποφάσεων που λαμβάνονται στο βραχυπρόθεσμο μέλλον. Για την εθνική Ελλάδας είμαι αισιόδοξος. Στηρίζομαι στις ικανότητες παικτών που δεν μπόρεσαν να γίνουν «ομάδα» λόγω των διαδοχικών αλλαγών προσώπων, διατάξεων και συνθηκών σε ένα μπαχαλοποιημένο εργασιακό περιβάλλον. Κι ας μην το έδειξαν χθες. Μα, για την ΕΠΟ, δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος. Οσο η διοίκησή της θα αποτελείται ΜΟΝΟ από γιατρούς, δικηγόρους, εμπόρους, και κατά πλειοψηφία συνταξιούχους οι οποίοι έχουν θητεύσει σε κατά τόπους ενώσεις και δεν συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτήν ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ(και όχι του ερασιτεχνικού) ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ, τα βήματα προόδου δεν θα φαίνονται στον ορίζοντα. Ακόμη και για όσους σε τοπικό επίπεδο είναι αξιόλογοι, θα το πω απλά: είναι άλλη η ευθύνη της επιλογής προπονητή των 2.000 ευρώ στην μικτή της ΕΠΣ, άλλη της απόφασης για προπονητή 1 εκατ. ευρώ που θα πάει να αντιμετωπίσει τον Λεβ. Πρέπει να αλλάξει η διαδικασία σύνθεσης του ΔΣ και αυτό γίνεται μόνο από τη γενική συνέλευση της ομοσπονδίας!

Υ.Γ. 1: Για τις συνέπειες του πιθανότατου (όχι απολύτως βέβαιου, όμως, δεδομένου ότι η τρίτη θέση οδηγεί στα μπαράζ) αποκλεισμού, τα είχε γράψει αναλυτικά ο Κώστας Καίσαρης και δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω εγώ. Είναι επιμορφωτικό, να το διαβάσετε για να αντιληφθείτε τι συνεπάγεται για το μέλλον της εθνικής αυτή η διαφαινόμενη - μα επαναλαμβάνω, όχι απολύτως βέβαιη- αποτυχία.

Υ.Γ. 2: Επειδή κάτι διάβασα για Τραπατόνι, μόνο ως μπλακ χιούμορ μπορώ να το εκλάβω. Αν ο επόμενος προπονητής ΠΡΕΠΕΙ (;;;;) να είναι Ιταλός, επειδή ο Σαρρής και ο «Κάρα» μιλούν τη γλώσσα, υπάρχουν κι άλλοι από τη γείτονα χώρα. Απλώς δεν θέλω να το πιστέψω.

* Follow me on Twitter: Seretinio