Άλλο Λαμία, άλλο χρεοκοπία

Δεν ήταν απογοητευτικός απόψε στο “Απόστολος Νικολαϊδης” ο Παναθηναϊκός. Αν επρόκειτο για ματς πρωταθλήματος θα μιλούσαμε για ένα εύκολο σχετικά τρίποντο, απέναντι σε μια ομάδα που δημιούργησε μισή ευκαιρία. Το ματσάκιον, όμως, ήταν ειδικών συνθηκών. Ρεβάνς από 4-1.

Πρώτη φορά στην ιστορία του Κυπέλλου κλήθηκαν οι Πράσινοι να βρουν το 3-0 ως σκορ πρόκρισης. Και δεν το βρήκαν διότι από τρεις σημαντικούς παίκτες σ' αυτό το ρόστερ πήραν απόδοση κάτω του μετρίου. Δεν αρκούσαν το φιλότιμο και τα χιλιόμετρα του Τζανδάρη, τα ανεβάσματα του Κουλιμπαλί, η καλή απόδοση του Μουνιέ και του Χίλιεμαρκ, οι οποίοι πήραν πάνω τους όλο το παιχνίδι στο β΄ ημίχρονο.

ΚΑΤΩ ΤΟΥ ΜΕΤΡΙΟΥ "ΒΙΓΙΑ" - ΜΟΛΙΝΣ - ΑΛΤΜΑΝ

Χρειαζόταν και την τύχη ο Παναθηναϊκός στα δυο – τρία “μελέ” εντός της περιοχής για να ανοίξει το σκορ στο πρώτο ημίχρονο ώστε να εξαργυρωθεί και η αύρα/πίεση της εξέδρας και να αυξηθεί η πίεση στο β' ημίχρονο. Χρειαζόταν και η αποτελεσματικότητα τουλάχιστον σε φάσεις τετ α τετ απέναντι στον αντίπαλό κίπερ, όπως του Μολίνς στο 44΄. Χρειαζόταν και η (όποια) προσωπικότητα καθενός να μεταφραστεί σε ουσία. Όμως ο Βιγιαφάνιες την... είδε “Κουτίνιο” και ήθελε να περνά μέσα από τρεις και τέσσερις αντιπάλους, ο Άλτμαν εξαφανίστηκε (και λόγω της “αναρχίας” του Βίγια που έπαιζε στο α' μέρος όπου ήθελε), ο Μολίνς δεν έβγαλε σωστά τις “σπόντες” και εξουδετερώθηκε πολλάκις από τους αμυντικούς της Λαμίας και τα δικά του νεύρα λόγω διαιτησίας...

Ο Μαρίνος Ουζουνίδης θέλησε να τονίσει το πρόβλημα της αφλογιστίας (“Ξέρουμε το πρόβλημά μας. Το είδαμε και την Κυριακή, δημιουργήσαμε 10-12 τελικές θα μπορούσαμε να βάλουμε γκολ σε μερικές εξ' αυτών”), όμως μάλλον πιο πειστική εξήγηση για τον αποκλεισμό του Παναθηναϊκού δόθηκε από την πρώτη ατάκα του κόουτς στην Cosmote TV, αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα: “Πληρώσαμε το πρώτο ματς, τις συνθήκες που υπήρχαν, τα γκολ τα χαζά”. Αυτή είναι η αλήθεια!

Ο Παναθηναϊκός πλήρωσε το πρώτο ματς. Όχι τα... χιόνια. Και η Λαμία σε χιόνια αγωνιζόταν στο 4-1, όχι στη λιακάδα. Πλήρωσε την αγωνιστική και πνευματική ανετοιμότητά του συγκριτικά με τον αντίπαλό του. Και, ασφαλώς, πλήρωσε και την έλλειψη ποιότητας. Να αρχίσουμε να το συνειδητοποιούμε σιγά σιγά: δεν παίζουν ο Μολέντο, ο Χουλτ, ο Σιλά, ο Τσάβες: τέσσερις βασικοί μάνι – μάνι. Και να συνηθίζουμε σταδιακά σε διαφορετικές προσδοκίες και απαιτήσεις από το τωρινό ρόστερ. “Χαζά γκολ”, “αναξιοποίητες 10-12 τελικές”: λόγια του Ουζουνίδη, όχι δικά μας...

ΕΣΒΗΣΕ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΣΕΖΟΝ

Πολλοί θα πουν λογικά: “Και τι να το έκανε ο Παναθηναϊκός το Κύπελλο; Πού θα έφτανε; Εδώ δεν ξέρουμε αν θα καταφέρει να τερματίσει στη σεζόν, αν θα αποφύγει τον υποβιβασμό από αφαιρέσεις βαθμών. Να κληρωθεί με Ολυμπιακό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, να κινδυνεύει με τεσσάρες;”. Λογικά όλα αυτά. Υπάρχει, όμως και η άλλη όψη του νομίσματος. Η πρόκριση θα κρατούσε αναμμένη τη φλόγα των παικτών, των φιλάθλων, του προπονητικού τιμ. Τη φλόγα “Παναθηναϊκού”. Κάτι να καίει μες στη στάχτη... Πάει κι αυτό! Μένει η καθημερινή, αβάσταχτη για πολλούς φίλους του Παναθηναϊκού καθημερινή μιζέρια.

Ο Γιάννης Αλαφούζος είναι έτοιμος για την προκαταβολή άνω των 3 εκατ. Ευρώ για την τηλεοπτική άδεια τη στιγμή που η ΠΑΕ αναζητά λεφτά για να κλείσει ξενοδοχεία και αεροπορικά εισιτήρια, αλλά γι' αυτόν τον αποκλεισμό – από τη Λαμία, όχι από τη Μπαρτσελόνα ή από “μεγάλο αντίπαλο – η ευθύνη ανήκει στους παίκτες και στον προπονητή που θα συνεχίσουν να ζουν στην αφόρητη μιζέρια χωρίς μια αχτίδα, μια λιακάδα με ποδοσφαιρικό δέλεαρ.

Υ.Γ: Μεταγραφές ενώ σήμερα κινδυνεύει ο Παναθηναϊκός με αφαίρεση έξι βαθμών στις υποθέσεις Ταυλαρίδη - Τελάντερ; Απίθανοαπίθανα πράγματα! Ακόμη και με τις 500.000 από τον ΠΑΟΚ για τον Μολέντο, μόνο δανεικός και πληρωμένος από την ομάδα του για 13 ματς είναι το ορθόν να αποκτηθεί νέος παίκτης από τον χρεοκοπημένο Παναθηναϊκό. Ίσως, τελικά, μόνο η ποινή από την UEFA και τη FIFA να αποτελούν "υποχρέωση" σ' αυτό το πολύπαθο club, όπου ο παραλογισμός έχει μετατραπεί σε απόλυτη λογική.