Αν ακουστεί ξανά το "Panathinaikos"

Πήγε λοιπόν στη Νιόν την προηγούμενη εβδομάδα ο Αλαφούζος, παρέα με τη γαλλομαθή νομική σύμβουλο της ΠΑΕ, Αθηνά Μπαλωμένου. Είπε τα… χαβαλεδιάρικα με τον Μισέλ Πλατινί για τα νησιά και την ελληνική κουζίνα, έκανε και τη σχετική πλάκα ο πρόεδρος τηςUEFAκαι ο γενικός γραμματέας της, Τζιάνι Ινφαντίνο, στον Θόδωρο Θεοδωρίδη για τα «3» από τον Παναθηναϊκό, τελείωσαν τα εθιμοτυπικά και ταPRίστικα. Πέρασε στο διπλανό γραφείο. Εκεί ήταν τα σοβαρά. Στο γραφείο του Ινφαντίνο. Εκείνου, δηλαδή, ο οποίος μαζί με άλλα 5-10 ανώτερα στελέχη τηςUEFAμεταξύ των οποίων και ο «Τεό», τραβάνε το κουπί της δουλειάς.

Το θετικό, για τον Αλαφούζο προσωπικά και για τον Παναθηναϊκό κατ επέκταση, στα ραντεβού της Ελβετίας, είναι ότι δεν πήγε για να «καταγγείλει». Δεν πήγε για να επιτεθεί. Θα μπορούσε να το κάνει αν ήταν «από πάνω». Αν δεν υπήρχε κανένας προβληματισμός, ουδεμία ανησυχία για την ευρωπαϊκή «άδεια», αν δεν ήταν ευάλωτος και τιμωρημένος από πέρυσι. Πήγε για να ενημερωθεί. Να ακούσει. Να συζητήσει. Να μάθει. Όχι να φωνάξει για τον Ολυμπιακό, την ΕΠΟ, τους διαιτητές. Το έχει κάνει άπειρες φορές στην Ελλάδα η ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Εκεί, δεν υπήρχε λόγος και ουσία να το κάνει. Όχι διότι δεν είχε επιχειρήματα. Απειρα. Αλλά διότι δεν ήταν αυτή η βασική αιτία του ταξιδιού και των συναντήσεων. Και επειδή η όποια προσπάθεια/γκρίνια (το είχε αντιληφθεί προτού μπει στο αεροπλάνο για τη Νιόν), θα ήταν ατελέσφορη, ίσως να τού γύριζε και «μπούμερανγκ».

Σήμερα πήγε στην ΕΠΟ. Να συζητήσει με τον επικεφαλής μιας ομοσπονδίας, την οποία η «Δίκη» και συνολικά ο «ΣΚΑΪ» έχουν καταγγείλει πολλάκις, για διαφορετικές υποθέσεις. Πήγε για να ενημερωθεί και για να… ενημερώσει. Τα γάλατα έχουν σφίξει γενικώς στην ομοσπονδία. Πολλές οι εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις ήδη, ίσως προκύψουν περισσότερες. Και ο Σαμαράς (θέλει να) τα έχει καλά και με τον Μαρινάκη και με τον Αλαφούζο και με τον Σαββίδη και με τον Μελισσανίδη ασφαλώς. Για διαφορετικούς λόγους με τον καθένα. Εχει συναντηθεί με όλους, τους γνωρίζει προσωπικά και τους τέσσερις, τέτοια «μέτωπα» δεν θέλει να έχει ανοιχτά. Κάν’ τε τη… μοιρασιά και θα βγάλετε συμπέρασμα με βάσει τον συσχετισμό δυνάμεων αυτή τη στιγμή (που ενδέχεται να αλλάξει βέβαια τα επόμενα χρόνια…).

Κάποιοι θα πουν ότι ο Αλαφούζος έκανε «κωλοτούμπα» σήμερα. Ότι πήγε να συναντήσει αυτόν που (όχι επί προσωπικού, αλλά θεσμικά, επειδή είναι πρόεδρος) θεωρεί έναν από τους σημαντικότερους υπεύθυνους για την κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο λόγω όσων έχουν γίνει στη σύντομη θητεία του στην ΕΠΟ. Σήμερα, όμως, είχε την ευκαιρία να ακούσει από κοντά και τον επικεφαλής του τμήματος αδειοδότησης της ΕΠΟ, Γιώργο Δημητρίου. Για πρώτη φορά. Μετά τα απίστευτα περυσινά!

Γι’ αυτό λέω ότι ο Αλαφούζος ωριμάζει και μαθαίνει. Ότι στην περυσινή σεζόν για να βρεις μια σωστή στρατηγικά κίνηση/επιλογή/απόφασή του και για την ομάδα του και εξωαγωνιστικά (πλην του ορθότατου χειρισμού των διοικούντων στην υπόθεση «Τσάκας») έπρεπε να ψάξεις ψύλλο στ’ άχυρα. Εφέτος, όμως, το πάει αλλιώς. Καλύτερα. Με (περισσότερη) γνώση, όχι (μόνο) με γνώμη. Με τακτ. Με πολιτική, όχι με κραυγές.Mε κουβέντα, όχι μόνο με αρνήσεις. Κι ας είναι «συγκρουσιακός» ως χαρακτήρας!

Την άδεια, βέβαια, δεν θα την πάρει ο Παναθηναϊκός ούτε από τον Πλατινί, ούτε από τον Θεοδωρίδη, ούτε από τον Σαρρή, ούτε από τον Παπακωνσταντίνου. Την άδεια θα την πάρει αν είναιθετική η εισήγηση του αρμόδιου τμήματος. Όχι προσωπικά του Δημητρίου που είναι επικεφαλής. Του αρμόδιου τμήματος της ΕΠΟ. Κι αν ήταν όλα τέλεια, πρόβλημα δεν θα είχε. Προφανώς, δεν είναι όλα τέλεια. Εχει ακόμη 15 ημέρες μπροστά του.

Ομως, σε κάθε περίπτωση, ο παραγοντικός βίος του Αλαφούζου σε σχέση με πέρυσι συμπορεύεται με τη σύγκριση της ομάδας του Φάμπρι με εκείνην του Αναστασίου. Πρωτάθλημα δεν παίρνει, έχει χάσει βαθμούς από όλες τις ομάδες πλην Αρη, μα τρέχει περισσότερο, έχει καλύτερους και περισσότερους αυτοματισμούς με τους συνεργάτες του, κλείνει πληγές και δεν ανοίγει περισσότερες, ορισμένες φορές παίζει και ωραίο ποδόσφαιρο. Μα, για να ορθοποδήσει βάσιμα και να αποκτήσει προοπτική το εφετινόrestartμε το «μνημόνιο», το ζητούμενο είναι να… βγει στην αγορά με πρωτογενές πλεόνασμα. Δηλαδή, να ακουστεί και πάλι του χρόνου η λέξη “Panathinaikos”.

Follow me on Twitter: Seretinio