Χωράει κριτική σε φιλικό ματς; Ασφαλώς. Γι’ αυτό γίνονται, άλλωστε. Για να αξιολογεί ο προπονητής παίκτες – διατάξεις – χαρακτήρες - «χημεία» - συνθήκες. Χωράει κριτική όταν δέχεται μια ομάδα τρία γκολ από το 82’ έως το 88’, παίζοντας με Μαρινάκη, Βασίλη Αγγελόπουλο, Δώνη και τον νεαρό Νίκο Γιαννακόπουλο στο ντεμπούτο του στην εστία; Βεβαίως.

Διότι στο πρώτο γκολ ο νεαρός Αγγελόπουλος «κρατάει» τη φάση αρχικά για τη Σοσιεδάδ, επειδή δεν έχει συγχρονισμό στο οφσάιντ, αλλά μετά τη σέντρα από δεξιά, ο Μπρουμά προλαβαίνει τους πάντες στη μικρή περιοχή. Διότι στο τρίτο γκολ (αν δεχθούμε ότι το 2-0 από φάουλ είναι άπιαστο), το σφάλμα είναι μισό – μισό του Ταυλαρίδη με τον νεαρό γκολκίπερ. Διότι οι υπόλοιποι της άμυνας είναι οι Νάνο, Σάντσεθ, Ταυλαρίδης, που προορίζονται για βασικοί σε όλη τη σεζόν. Και διότι μέχρι να φτάσει ο Παναθηναϊκός στην κατάρρευση του τελευταίου δεκάλεπτου, είχε καταθέσει στο γήπεδο σχεδόν όλα τα καλά και τα στραβά που παρουσίασε και στο Μπριζ. Με διαφορές ασφαλώς, γιατί χθες ήταν καλύτερος από την αντίπαλό του επί 75 λεπτά. Όχι ότι την… «πάτησε». Όμως ήταν ανώτερος σε γενικές γραμμές, είχε τον έλεγχο του ρυθμού, δεν είχε κινδυνεύσει εκτός από δύο στιγμές αδράνειας που θα μπορούσαν να του είχαν κοστίσει.

Από την άλλη, όμως, επρόκειτο για φιλικό ματς, όχι για επίσημο! Ο αντίπαλος δεν διεκδικούσε την πρόκρισή του και μάλιστα υπό την πίεση της ανατροπής του αρχικού 2-1 όπως στο Βέλγιο. Δεν διέθετε τον δαιμόνιο Κάρλος Βέλα, δοκιμές έκανε και ο Μόγιες. Και ο Αναστασίου έβαλε 7 νέα πνευμόνια στο 46’, κρατώντας εκτός από τον Στιλ, μόνο Ταυλαρίδη – Κουτρουμπή - Ζέκαστο αρχικό σχήμα: κόπωση μηδενική στην ενδεκάδα. Αρα;

Το απίθανο στοιχείο του ματς είναι οι ομοιότητές του με το αμέσως προηγούμενο. Όχι… γενικώς με κάποιο άλλο. Με το ματς στο Μπριζ, μόλις πριν από μία εβδομάδα! Κρατήστε…

1.Το σκορ (3-0). Αυτό είναι συμπτωματικό. Το λιγότερο. Θα μπορούσε να είναι 2-0 ή και 3-1.

2. Ότι ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος στο α’ μέρος.

3. Ότι δέχθηκε γκολ στην πρώτη ευκαιρία του αντιπάλου στο β΄ ημίχρονο.

4. Ότι μετά το 1-0, δέχθηκε το 2-0 πάλι από φάουλ. Πάλι μετά από 5 λεπτά! Στο 53’ (Κουλς) και στο 58’ (Βάθκεθ) στο Μπριζ, στο 82’ (Μπρουμά) και στο 87’ (Κανάλες) χθες.

5. Ότι γκρινιάζουν όλοι για τον Βέμερ (δικαιολογημένα εν μέρει), αλλά πάλι χθες δέχθηκε γκολ από την αριστερή πτέρυγά του και όχι από τη δεξιά, όπως και στο Μπριζ.

6. Ότι έχει χάσει δύο κλασικές ευκαιρίες στο 0-0, όπως και στο Μπριζ. Χθες μεγαλύτερες από του Βελγίου, με δύο τετ α τετ του Μπεργκ (θαυμάσια ασίστ με τακουνάκι του Νίνη σε «1-2») και του Πέτριτς (από υπέροχο συνολικό «άπλωμα» της ομάδας, που βγάζει τέσσερις παίκτες στην περιοχή και ο Κροάτης αστοχεί από την «πάρε – βάλε» κοφτή σέντρα του Νάνο).

7.Οτι η δεύτερη ευκαιρία του, του Πέτριτς, καταγράφεται στις αρχές του β’ μέρους (53’), και – όπως στο Βέλγιο μετά τη διπλή χαμένη από Μπεργκ και Καρέλη από τη σέντρα του Λαγού στο 48’ – οι Πράσινοι έχουν τον έλεγχο, χωρίς να φτάσουν στο «αχ» έστω μια στιγμή μέχρι το τέλος του ματς.

Όλα αυτά είναι παρατηρήσεις και συμπτώσεις που καλείται να τις προσέξει και να τις αναλύσει ο Αναστασίου, διότι επαναλήφθηκαν εντός 7 ημερών, με διαφορετικούς παίκτες – διατάξεις – συνθήκες και παραμέτρους αγώνων. Τα σημαντικά είναι άλλα… Θετικά και αρνητικά

ΘΕΤΙΚΑ

+ Η λειτουργικότητα του 4-3-2-1 στο πρώτο μέρος, παρότι έπαιξε ο Ζέκα στο «6». Με πολλά τρεξίματα στη μεσαία γραμμή από Ατζαγκούν – Πράνιτς και δευτερευόντως από Νίνη – Καλτσά που στήριζαν τον Μπεργκ.

+ Η καλή χημεία Ταυλαρίδη – Κουτρουμπή στο κέντρο της άμυνας.

+ Η χρησιμότητα του Πράνιτς στη μεσαία γραμμή, δεδομένου ότι ο Κροάτης μοιάζει «άλλος» παίκτης σε κέφι/ενέργεια/πρωτοβουλίες. Ισως επειδή πήρε μέρος σε όλη την προετοιμασία για πρώτη φορά με τον Παναθηναϊκό.

+ Η επιστροφή του Νάνο, που έδειξε για 45 λεπτά έτοιμος να διεκδικήσει θέση στην ενδεκάδα άμεσα.

+ Η χημεία που αποκτά το δίδυμο Νίνης – Μπεργκ (τρεις φάσεις) και φαίνεται από τις κινήσεις τους μόλις η μπάλα κατευθύνεται προς τον Νίνη. Γκολ δεν μπήκε. Θα μπει.

+ Οι έξοδοι και τα αντανακλαστικά του Λουκ Στιλ.

ΑΡΝΗΤΙΚΑ

- Οι χαμένες ευκαιρίες Μπεργκ και Πέτριτς. Όταν χάνουν τα εύκολα οι ικανοί και έμπειροι στην τελική προσπάθεια, επηρεάζονται και οι ίδιοι και συνολικά η ομάδα.

- Τα ατομικά λάθη λόγω συγκέντρωσης στην άμυνα. Όχι του Αγγελόπουλου και του Γιαννακόπουλου. Μικροί είναι, εκτός 18άδας θα τεθούν στα περισσότερα ματς, θα μάθουν… Αλλά του «Ταύλα», του Ζέκα σε δυο – τρεις πάσες, του Βέμερ σε μαρκάρισμα από κόρνερ, του Στιλ με τη μπάλα στα πόδια, συνολικά αρκετά…

- Πρέπει να ξεκαθαριστούν οι ρόλοι μεταξύ Σάντσεθ και Ταυλαρίδη. Ποιος θα παίζει με μεγαλύτερο «βάθος». Πέρυσι, έπαιζε ο Σίλντενφελντ και αυτό ταίριαζε στον «Ταύλα» που θέλει να βγαίνει πρώτος στη μπάλα και δεν είναι και ο πιοsafeστόπερ ως «σκούπα». Ο Ισπανός, όμως, έχει στοDNAτου το «παίρνω μπάλα και ανεβαίνω». Δύσκολο. Χρειάζεται δουλειά/προσαρμογή και απόφαση από τον κόουτς.

- Είχε μεγαλύτερο δημιουργικό πλουραλισμό αυτή τη φορά ο ΠΑΟ λόγω Πράνιτς στη μεσαία γραμμή. Και καλή κυκλοφορία από τον κεντρικό άξονα. Μα καλείται να βάλει περισσότερο στο παιχνίδι του τις φάσεις από τις πτέρυγες με ανεβάσματα των ακραίων μπακ (Νάνο – Βέμερ) και ταυτόχρονη κίνηση των μεσοεπιθετικών (Νίνης – Καλτσάς – Ατζαγκούν – Λουντ) προς την περιοχή, με καλύψεις από τους χαφ (Πράνιτς – Κουτρουμπής- Ζέκα) για το αμυντικό transitionσε πιθανή αντεπίθεση του αντιπάλου.

- Καλά έκανε ο Αναστασίου και δοκίμασε το 4-2-2-2 στο β΄ μέρος. Τα φιλικά γίνονται για δοκιμές. Πρόκειται για μια διάταξη που στήνεται ουσιαστικά γύρω από τον Πέτριτς, ο οποίος «περικυκλώνεται»/υποστηρίζεται από παίκτες που τρέχουν περισσότερο και έχουν τη δυνατότητα και δημιουργίας και εκτέλεσης (χθες οι Καρέλης/Κλωναρίδης στις πτέρυγες, μαζί με τον Λουντ κοντά στον Κροάτη). Σ’ αυτή τη διάταξη, ωστόσο, τα κενά μάλλον είναι περισσότερα αν η μπάλα περάσει από την πρώτη ζώνη και χρειάζεται μεγαλύτερη συνέπεια από τους «μπροστινούς» στα αμυντικά καθήκοντά τους.

Σούμα. Ο Παναθηναϊκός έχασε ευκαιρία χθες να νικήσει, να τονώσει το ηθικό του, να χαμογελάσει. Την άξιζε τη νίκη για 80 λεπτά, αλλά τα ματς τελειώνουν στο 93’. Και επιστρέφει πληγωμένος βαθύτερα. Και άστοχος και άνυδρος με μηδέν γκολ και με τρία «κρύα» γκολ στην πλάτη, όπως στο Μπριζ. Το αποτέλεσμα μετράει ΚΑΙ στα φιλικά, όταν τοtimingείναι αυτό που διαμορφώθηκε μετά από το Μπριζ. Κρατάει την πρόοδο με το 4-3-2-1 του πρώτου μέρους, που φάνηκε και σαν «δοκιμή για την Γκαμπάλα», δεδομένου ότι ο Αναστασίου άφησε στον πάγκο τον τιμωρημένο Σάντσεθ και έπαιξε με έναν καθαρό επιθετικό (Μπεργκ). Αξιοσημείωτη η επιλογή/δοκιμή του Καλτσά αντί του Καρέλη (ίσως λόγω μεγαλύτερης πειθαρχίας αμυντικά), πιθανότατα στο Αζερμπαϊτζάν να πάρει ο Λαγός (στην Αθήνα χθες) αντί του Ατζαγκούν, αν και ο νεαρός δεν είναι (ακόμη) «οκτάρι».

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, τα παιχνίδια με την Γκαμπάλα λαμβάνουν μεγαλύτερες διαστάσεις από μια «απλή» πρόκριση. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, ακριβώς στο χρονικό σημείο που δουλεύει στη χημεία του. Πρόβλημα: τα ματς φαινομενικά δεν είναιwin–wingamesόπως της Μπριζ με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Είναι…lose–lose. Προκρίνεσαι και όλοι λένε «σιγά ρε, με την Γκαμπάλα έπαιζε». Αποκλείεσαι και… άσ’ το να πάει – ασ’ το. Ουσιαστικά, όμως, έχει να διεκδικήσει και να κερδίσει πολλά με την πρόκριση. Βασικά, την εσωτερική ηρεμία του. Προσοχή: με την πρόκριση, αυτό είναι το ζητούμενο. Όχι με… «απαίτηση» για δύο νίκες. Να είμαστε ρεαλιστές. Αυτές οι απαιτήσεις ήταν για άλλους «Παναθηναϊκούς». Παλαιότερους. Και το κλίμα που διαμορφώνεται, μάλλον καλό θα του κάνει. Το «χαλαρά» αποκλείεται μετά τον αποκλεισμό, τη χθεσινή ήττα και την εχθρική ατμόσφαιρα που αναμένεται στο Μπακού.

Οσο για τον κόουτς; «Τοπ» ομάδα του ισπανικού πρωταθλήματος – όπως χαρακτήρισε χθες την Σοσιεδάδ – δεν είναι. Στη 12θέση τερμάτισε πέρυσι. «Μάθημα» δεν ήταν μόνο για τους «μη έμπειρους παίκτες» - όπως είπε - αλλά για ΟΛΟΥΣ. Εκτός κι αν ο Ταυλαρίδης, ο Σάντσεθ, ο Νάνο, ο Λουντ, ο Καρέλης, ο Κλωναρίδης, ο Πέτριτς ήταν αλλού και όχι στο γήπεδο στο τελευταίο δεκάλεπτο. Η’ αν για όλα φταίει η άμυνα, όχι ΚΑΙ η αστοχία των Μπεργκ-Πέτριτς. «Είμαι ικανοποιημένος από τη δουλειά των παικτών μου στην προετοιμασία και τώρα το σημαντικό για εμάς είναι να εστιάσουμε στα πλέι οφ του Europa League και στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος»: ισχύει.

Γιατί ο Παναθηναϊκός θα κερδίσει την ηρεμία του και χρόνο 15 ημερών για ανασκόπηση/βελτίωση/Εσιέν (;;;) ΜΟΝΟ με πρόκριση και δύο νίκες επί Παναιτωλικού-Καλλονής.

·Follow me on Twitter: Seretinio