Τώρα αρχίζει και γίνεται πολύ ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερα γοητευτική ποδοσφαιρικά αυτή η εφετινή ιστορία που εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν δύο άνθρωποι και μόνο αυτοί. Όχι, όχι ο Πιεμπονγκσάντ και ο Αβραάμ Γκραντ. Ο Δώνης και ο Νταμπίζας! Νίκη στην Ξάνθη, νίκη και στη Λάρισα μετά το “ενδιάμεσο” 3-1 επί της Λαμίας. Ποιος το περίμενε;

Ούτε ο Δώνης, ούτε ο Νταμπίζας. Αλλά πάλεψαν μ' αυτό το στόχο. Όχι για να μπαίνουν οι πιτσιρικάδες στο γήπεδο, να παίζουν καλά, να χάνουν ή να φέρνουν ισοπαλίες και να φεύγουν με τα “μπράβο” για την προσπάθεια. Αλλά να μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο για να νικούν. Επειδή παίζουν στον Παναθηναϊκό και όχι στον Ακράτητο.

Γι' αυτό και μετά τη λήξη του ματς ο Δώνης μίλησε σήμερα για “αντρική νίκη”. Διότι γνώριζε – και είχε προετοιμάσει τους παίκτες του – για μάχη. Η ΑΕΛ – ειδικά στην έδρα της αλλά και... γενικώς - δεν είναι ούτε Ξάνθη, ούτε Λαμία. Είναι ομάδα με δυναμισμό, με πάθος, με τσαμπουκά, με αυτοπεποίθηση, με χαρακτήρα. Το είχε δείξει πέρυσι σε όλο το πρωτάθλημα, θα το δείξει και εφέτος. Κι ας αλλάξει ο Κούγιας πέντε προπονητές και 42 παίκτες στην ίδια σεζόν. Σήμερα δεν το τόλμησε η ΑΕΛ. Μπήκε διστακτικά για να “περιμένει” τον Παναθηναϊκό. Δεν έδειξε τόλμη από την αρχή απέναντι στο 4-3-3 που για πρώτη φορά εφάρμοσε εφέτος ο Παναθηναϊκός. Και το πλήρωσε με ήττα. Διότι όταν στο β΄ μέρος μπήκαν ο Λεοζίνιο και ο Κούνιτς, όταν έβαλε δεύτερο φορ στην περιοχή του Παναθηναϊκού και άλλαξε τη διάταξη σε 3-5-2, ήταν καλύτερη και πιο απειλητική. Αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να μειώσει σε 1-2 από ένα λάθος – δώρο πέναλτι “απειρίας” του Μαυρομάτη και να απειλήσει για ισοφάριση λόγω ενός τρομερού σφάλματος του Ματίας Γιόχανσον.

ΟΙ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ "ΒΑΘΟΣ"

Μαυρομάτης και Γιόχανσον λοιπόν. Δυο απτά παραδείγματα του “βάθους” για το οποίο δήλωσε την έκπληξή του ο Δώνης! Ποιος ήξερε τον Φάνη Μαυρομάτη πριν από την εκκίνηση της σεζόν; Ούτε τη φάτσα του δεν ξέραμε οι περισσότεροι! Κι όμως αυτόν επέλεξε ο κόουτς του Τριφυλλιού σήμερα δίπλα στον Κολοβέτσιο. Ούτε τον Πούγγουρα, ούτε τον Παντελάκη (μεταγραφές), ούτε τον ανέτοιμο Οικονόμου με δύο προπονήσεις (αυτόν θα έβαζε ο Μαρίνος Ουζουνίδης που ήταν πολύ διστακτικός με τους "μικρούς"). Ούτε τον Κουρμπέλη, παρότι είχε έτοιμους και διαθέσιμους Κάτσε και Τζανδάρη στη μεσαία γραμμή.

Σάμπως περίμενε κάποιος να βάλει δύο γκολ (πόσο σπάνιο για δεξιό μπακ χωρίς στατικές φάσεις;) ο Σουηδός σήμερα; Για πρώτη φορά στην καριέρα του, πώς αλλιώς; Μπήκε αντί του ανέτοιμου Κουλιμπαλί και – αν μη τι άλλο και παρά τις δυο βαριές αμυντικές γκάφες του – ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις τόσο δύσκολου αγώνα. Ναι, δεν ήταν ο πιο... heavy metal παίκτης, ο πιο δυναμικός και “μοχθηρός”. Δεν μπορεί να είναι τέτοιος ποτέ. Αλλά δύο γκολ από δεξιό μπακ με δύο τελικές προσπάθειες και μάλιστα σε ροή αγώνα και όχι από στατική φάση; Τι άλλο να κάνει;

Ήταν μια από τις ευτυχείς συγκυρίες του Παναθηναϊκού τα δύο απίστευτα γκολ του Γιόχανσον σήμερα. Και ειδικά το δεύτερο στο οποίο παίρνει τη μπάλα πίσω από τη σέντρα και κόντρα στη ροή του ματς πετυχαίνει το 0-2. “Αδειασε” ο Παναθηναϊκός στο β΄ μέρος, αυτή είναι η αλήθεια. “Χάθηκαν” και οι τρεις χαφ του (Κουρμπέλης, Κάτσε, Τζανδάρης). Αντικαταστάθηκε δικαίως ο καταπληκτικός στο πρώτο ημίχρονο Μπουζούκης. Δεν βοήθησαν ο Καμπετσής και ο Βέργος (αλλαγή). "Κράτησε" - όταν απαιτήθηκε - ο Διούδης στην καλύτερη εμφάνισή του με το Τριφύλλι, έμειναν να τρέχουν μόνο ο Ινσούα και ο duracell Χατζηγιοβάνης (θα έπρεπε να είχε βάλει τον Στάικο για "ενέσεις" ενέργειας ο Δώνης).

Ο "ΜΠΑΛΑΔΟΡΟΣ" ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ

Ο “Τασούλης” όπως τον λένε στο Κορωπί είναι πλάκα – πλάκα συνολικά σε μέσο όρο απόδοσης ο Νο 1 παίκτης του Παναθηναϊκού στα τρία ματς με Ξάνθη – Λαμία – ΑΕΛ. Σήμερα ειδικά, έπαιζε μόνος του μια ολόκληρη άμυνα στο β΄μέρος! Με αντοχές, με σπριντ πολλά, με ντρίμπλες, με σουτ, με μάχες. Τελικά, και με γκολ. Του το “χάρισε” το πέναλτι αυτή τη φορά ο Δώνης, αφού είχε αντικατασταθεί ο κάπτεν Κουρμπέλης, που είχε εκτελέσει την εσχάτη των ποινών εναντίον της Λαμίας.

Θα έρθει και η στιγμή που δεν θα “κλαψουρίζει” για ένα πέναλτι ο Χατζηγιοβάνης αν συνεχίσει με την ίδια ένταση και την ίδια συγκέντρωση. Διότι τώρα αρχίζει σταδιακά από “μπαλαδόρος” (έτσι τον φώναζε ο Ουζουνίδης λόγω του tattoo με μπάλα στο λαιμό του) να γίνεται επαγγελματίας ποδοσφαιριστής από τον οποίο μπορεί ο Παναθηναϊκός να έχει απαιτήσεις.

Οι “μπέμπηδες” αντριεύουν και θεριεύουν. Δίνουν μάχες, ευνοούνται και από κάποιες ποδοσφαιρικές συγκυρίες, απεγκλωβίστηκαν από το “-6”, κοιτούν κάθε μέρα και ψηλότερα. Θα έρθουν και οι ήττες και οι γκέλες και οι αποτυχίες. Όμως ήδη έχουν κερδίσει κάτι πολύτιμο. Την εμπιστοσύνη και τη στήριξη του πράσινου κοινού, το ενδιαφέρον και την εκτίμηση της φίλαθλης κοινής γνώμης. Next steps με Λεβαδειακό και ΠΑΣ Γιάννινα στο Ολυμπιακό Στάδιο. 5/5; Ναι, γιατί όχι; Μπορούν και το έδειξαν. Χωρίς τον Μακέντα ακόμα...