"Απαγορεύεται" το λάθος
Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για την απόκτηση του ηγετικού κεντρικού αμυντικού στον Παναθηναϊκό και τα μηδενικά περιθώρια σφάλματος.
Πήρε Καλτσά, πήρε Λουντ και Βέμερ, πήρε και το πανάκριβο ρίσκο με τον Μάικλ Εσιέν. Ετρεξε στην εκκίνηση με ταχύτητα φωτός για τα ελληνικά δεδομένα, την ίδια ώρα που ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ ψάχνουν προπονητή και η ΑΕΚ μόλις χθες αποφάσισε να κρατήσει τον Τραϊανό Δέλλα. Θέλει να είναι πανέτοιμος για τα δύο ματς στον γ΄ προκριματικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν σκέφτεται τον τίτλο ο Παναθηναϊκός, μόνο αυτή την πρόκριση.
Για τα χρήματα, για τους παίκτες, για το προπονητικό τιμ, για τους οπαδούς και τους διοικούντες, για όλους. Για το μέλλον της ομάδας. 50-50 με την Μπριζ, αουτσάιντερ με τον Αγιαξ και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, λίγες πιθανότητες με τη Μονακό του Λεονάρντο Ζαρντίμ και την Σαχτάρ του… αυθεντικού Χουλκ (να δούμε, όμως, πού θα αγωνιστεί, διότι στην Ουκρανία η ατμόσφαιρα είναι μπαρουτοκαπνισμένη). Του λείπει πλέον μόνο ένα κομμάτι από το παζλ για τον «κορμό».
Του βασικού κεντρικού αμυντικού. Τα… υπόλοιπα, ένας υψηλόσωμος επιθετικός, ένας εξτρέμ ή ακόμη-ακόμη και ένας μέσος, αποτελούν συμπληρωματικές κινήσεις βάσει του υπάρχοντος ρόστερ. Προσοχή: αν φύγει ο Πράνιτς ή πωληθεί ο Καρέλης, αυτομάτως οι ανάγκες «κορμού» αυξάνονται… Ειδικά για τον Κρητικό. Κουράστηκε να το λέει ο Αναστασίου το προηγούμενο δεκαήμερο: «Να είμαστε έτοιμοι για όλα, διότι κάποιοι παίκτες έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον από το εξωτερικό».
Θα μπορούσε να είναι πιο… χαλαρός ο Παναθηναϊκός; Ναι. Αν είχε κλείσει τον Γκόρντον Σίλντενφελντ από τον Δεκέμβριο. Όταν ήταν στα «κάτω» του χωρίς τον Ταυλαρίδη. Πιθανότατα τότε δεν θα χρειάζονταν και 500.000 ευρώ. Όμως τα πάντα ρει! Όπως άλλαξε η εικόνα για τον Νίνη και τον Κουτρουμπή, έτσι άλλαξε και για τον «Σίφο». Το προσπάθησε ο Παναθηναϊκός μετά τον Μάρτιο με σωστή τακτική. Δεν του βγήκε. Ο Κροάτης επέστρεψε στην πατρίδα, ο Σπάχιτς την απέρριψε την Ντινάμο Ζάγκρεμπ: ο κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει με διαφορετική ματιά την καριέρα του και ζυγίζει αλλιώς τα πράγματα κατά περίπτωση.
Εφτασε εδώ που έφτασε ο Παναθηναϊκός μετά το «σπριντ» από τον Απρίλιο στην προεργασία των μεταγραφών και είχε τρεις εβδομάδες για τον «βράχο». Για το “Hummer” που λέγαμε και επί πολυμετοχικότητας, όταν περνούσαν οι «Σπάχιτς» και έρχονταν ο Ντέιβιντ και ο Καντέ. Αργότερα, στη μεταβατική περίοδο και ο Ζαν Αλέν Μπουμσόνγκ, με την αλησμόνητη σε όλη την ΠΑΕ (για τις απαιτήσεις της) μητέρα/μάνατζέρ του. Δεν έχει λόγο να βιάζεται o Παναθηναϊκός, αλλά η πρώτη εβδομάδα «έφυγε». Κυριακή μεθαύριο. Πάμε για την επόμενη. Σωστά παίρνουν το χρόνο τους. Και για να κατεβάσουν τις τιμές και για την ορθή επιλογή. Διότι σ΄ αυτή την περίπτωση, το λάθος «απαγορεύεται»!
Όταν το μπάτζετ είναι περίπου 600.000 – 700.000 «καθαρά» για τον στόπερ (και όχι 200.000-300.000 όπως επί Νταμπίζα που είχε κλείσει στο «μισό –μισό» με την Ντινάμο Μόσχας τον Σίλντενφελντ), επιλογές υπάρχουν. Όχι αμέτρητες. Αλλά υπάρχουν μπόλικες! Ένα απλό search στις λίστες των «ελεύθερων» στόπερ στις κατάλληλες ιστοσελίδες, αρκεί. Αυτή η μεταγραφή, όμως, δεν είναι εύκολη – είναι κρίσιμη. Ειδικά αν τελικά ο Παναθηναϊκός δεν αλλάξει το πλάνο του και πάρει έναν και… πολύ καλό το καλοκαίρι. Αν αποκτήσει το νεαρό Χελάντερ και έναν επιπλέον, αλλάζει (συνολικά) το πράγμα…
Στη φωτιά δεν βάζει το χέρι του κανένας, για ΚΑΜΙΑ μεταγραφή. Ο Παναθηναϊκός πήρε τον Καρέλη με 31 ματς/1 γκολ σε Εργοτέλη και Αμκαρ και το Κρητικόπουλο κλείνει τη διετία με 91 ματς/27 γκολ! Πήρε και τον Εμίρ Μπαϊράμι που είχε 5 συμμετοχές λιγότερες από τον Μάρκους Μπεργκ στην εθνική Σουηδίας και τον έδιωξε. Ο Ολυμπιακός απέκτησε τον Τσόρι το καλοκαίρι του χαμού με τον Σαβιόλα που εφέτος πέτυχε 1 γκολ σε 15 ματς με τη Βερόνα: ΠΟΤΕ δεν είσαι σίγουρος! Αυτό που μπορείς να κάνεις ως διοίκηση και club είναι να προσπαθείς για τη μεγιστοποίηση συνθηκών επιτυχίας μιας μεταγραφής και την ελαχιστοποίηση πιθανοτήτων αποτυχίας. Βάσει όλων των στοιχείων του παίκτη και του τρόπου διαχείρισης/αξιοποίησής του από την ομάδα μετά τις τζίφρες.
Πιθανότητες αποτυχίας του Σιανί: πολλές. Ο Γάλλος είναι στυλ «Ταυλαρίδη», όχι ο «εγκεφαλικός» - ηγετικός στόπερ. Πιθανότητες αποτυχίας του Σπάχιτς; Ποδοσφαιρικά, ελάχιστες, κι ας είναι στα 35. Στα υπόλοιπα όμως; Ποιος μπορεί να έχει εμπιστοσύνη – όσο λεκτικό «μασάζ» κι αν του κάνεις – σε έναν τύπο που πλακώνει με γροθιές και κουτουλιά υπαλλήλους ασφαλείας επειδή δεν επέτρεψαν την είσοδο σε δύο φίλους του; Πιο «ισορροπημένη» περίπτωση ο Σίβοκ. Ισως γι’ αυτό περισσότεροι και οι μνηστήρες και μεγαλύτερο το κασέ του Τσέχου. Ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης…
Συνεπώς; Οι αρμόδιοι ξέρουν καλύτερα. Εχουν μπόλικες προτάσεις. Οσο περνούν οι μέρες, τόσο περισσότεροι προτείνονται από μάνατζερς. Μα, αυτή η μεταγραφή ίσως είναι για τον Παναθηναϊκό που αυτή τη στιγμή διαθέτει Ταυλαρίδη, Τριανταφυλλόπουλο και Κουτρουμπή, ίσως πιο κομβική και από του Μιχαλάκη του Εσιέν. Σε δέκα ευρωπαϊκά ματς πέρυσι διατήρησε ανέπαφη την εστία του μόνο στο πρώτο εναντίον της Σταντάρ Λιέγης: 15 γκολ σε 10 ματς ήταν πάρα πολλά…
Follow me on Twitter: Seretinio