Δεν φταίει μόνο ο ρέφερι
Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για την ισοπαλία του Παναθηναϊκού στη Λιέγη, η οποία ασφαλώς δεν οφείλεται σε ένα σφύριγμα από το 45'+1...
Δεν έχασε τη νίκη μέσα από τα χέρια του λόγω του ρέφερι Ντανιέλ Στεφάνσκι ο Παναθηναϊκός, κι ας ήταν ανύπαρκτο το πέναλτι που καταλόγισε στο 45' + 1', στο μαρκάρισμα (γιατί με τα χέρια;) του Γιώργου Κουτρουμπή στον Ορλάντο Σα.
Το έχει κάνει στο παρελθόν, το έκανε σήμερα, θα το κάνει και μελλοντικά ο “Κούτρου”. Το χούι δεν αλλάζει. Αν και όταν ωριμάσει περισσότερο, ίσως το “κόψει” το μαρκάρισμα με τα χέρια, το οποίο κάποιες φορές καταλογίζεται ως πέναλτι, κάποιες όχι. Απόψε το έδωσε ο Πολωνός, άδικα διότι ο Σα δεν ανατρέπεται από τον Έλληνα στόπερ.
Μα όποιος ισχυρίζεται ότι η τελική ισοπαλία οφείλεται σ' αυτό το σφύριγμα στη λήξη του ημιχρόνου, μάλλον “μικραίνει” αφάνταστα μια ομάδα που στέκεται αξιοπρεπέστατα στα ευρωπαϊκά της παιχνίδια, έχει καταστεί εφέτος ανταγωνιστική εναντίον ομάδων επιπέδου Θέλτα και Άγιαξ και σταδιακά, αν δεν “θολώσει” με κραυγές, διαμαρτυρίες και κλάματα, θα γίνει ακόμη καλύτερη. Αν ο ρέφερι ήταν "μιλημένος" ή αν ήθελε να αδικήσει τον Παναθηναϊκό, θα το είχε δώσει μόνος του το πέναλτι, δεν θα περίμενε κανέναν "επιπρόσθετο". Αλλά η "σφαγή" του Βίγκο άφησε κατάλοιπα, χάνει και ο Στραματσόνι τον αυτοέλεγχο σιγά - σιγά, γίνεται όλο και πιο υστερικός ο Παναθηναϊκός...
ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΤΙΣ ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ
Για να γίνει ακόμη καλύτερος ως ομάδα, θα πρέπει να κοιταχτεί στον καθρέφτη του και να επιλέξει προσεκτικά πού και πώς με μικρές πινελιές και προσεκτικές κινήσεις θα διορθώσει και θα ενισχύσει το θεαματικά βελτιωμένο συγκριτικά με την προηγούμενη σεζόν ρόστερ του. Η προηγούμενη εκτός έδρας ισοπαλία του σε ομίλους Europa League καταγράφεται πριν από δύο χρόνια. Συμπτωματικά, απουσίαζε πάλι ο Μάρκους Μπεργκ, που είχε υποστεί εξάρθρωση ώμου στο ματς με τον Λεβαδειακό.
Θέλετε να θυμηθούμε την “υπηρεσιακή” ενδεκάδα με την οποία είχε αποσπάσει 1-1 από την PSV ο Παναθηναϊκός του Αναστασίου; Στιλ – Τριανταφυλλόπουλος, Νάνο, Κουτρουμπής, Σίλντενφελντ -Ζέκα, Μπούι, Πράνιτς, Δώνης, Ντίνας και μονάχος σαν την καλαμιά στον κάμπο επιθετικά, ο Βίκτωρ Κλωναρίδης. Οποία διαφορά συγκριτικά με το τωρινό ρόστερ! Και μην πει κάποιος ότι η σημερινή Σταντάρ Λιέγης ήταν ανώτερη από την Αϊντχόφεν του Ντεπάι, του Ντε Γιονγκ και του Κουαρδάδο...
ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΙΣΟΠΑΛΙΑΣ
Θέμα Νο 1, λοιπόν, ο ρέφερι. Ya, oui, yes, si. Πάμε παρακάτω; Η σημερινή ισοπαλία εδράζεται σε τρεις επιπρόσθετες αιτίες. Την ατυχία, την κόπωση και τη λανθασμένη τακτική κατά τη διάρκεια του δεύτερου μέρος, όταν οι Πράσινοι δεν μπήκαν για να διεκδικήσουν το τρίτο γκολ εναντίον - αν μη τι άλλο – προβληματικής ανασταλτικής λειτουργίας της Σταντάρ.
Ατυχία: νοκ άουτ με ίωση ο Μπεργκ από το πρωί. Θλάση από το 15', αντικατάσταση στο 45' του Σαμπά που είχε κόψει έξι φορές τη μπάλα στον αέρα κατά τη διάρκεια του α΄ μέρους. Θλάση και ο Ζέκα στο 77', χωρίς να υπάρχει άλλος χαφ στον πάγκο (είχε μπει ήδη ο Λουντ, μην ξαναλέμε για 1000ή φορά ότι ο Παναθηναϊκός έχει τέσσερις χαφ όλους κι' όλους....).
Κόπωση: Στο α' μέρος, όλα κι όλοι σούπερ. Τακτική, καλύψεις, τρεξίματα, μαρκαρίσματα. Στο δεύτερο ημίχρονο; Ξεφούσκωσε ο Λέτο, ξεφούσκωσε ο Λεντέσμα, έσκασε ο Χουλτ, κουράστηκε ο Ιμπάρμπο. Ε, δεν γίνεται να τρέχουν για όλους ο Ζέκα και ο Βιγιαφάνιες! Αυτό είναι πρόβλημα ομάδας και Στραματσόνι, κανενός άλλου.
Τακτική: Στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός δεν μπήκε για να διεκδικήσει το τρίτο γκολ και να “καθαρίσει” το ματς. Δεν είχε τη λογική και τη στρατηγική του α' μέρους. Μπήκε για να παίξει με τον χρόνο. Και αρχικά το έκανε σωστά, δεν κινδύνευσε ιδιαίτερα. Έδωσε πνοή ο Μπενζά αντί του Ντοσεβί από το 65', πήρε μέτρα η Σταντάρ, δεν χάθηκε όμως ο έλεγχος.
Ο κίνδυνος ελλόχευε, ωστόσο, και το κακό για τον Παναθηναϊκό έγινε στο 82'. Τα γκολ από φάουλ δεν συνιστούν “είδηση” πλέον για τους Πράσινους. Τρία στα τέσσερα τελευταία ματς έχουν δεχθεί. Παντοιοτρόπως από φάουλ! Χρειάζονται ακόμη και γι' αυτό οδηγίες: πώς δεν ανοίγουμε το τείχος...
ΤΟ ΤΑΜΕΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΙΟΝ
Έχασε τεράστια ευκαιρία απόψε ο Παναθηναϊκός και πιθανότατα αποκλείστηκε, διότι ούτε η Θέλτα, ούτε ο Αγιαξ θα αφήσουν βαθμούς σ' αυτή την Σταντάρ. Ταυτόχρονα, χάνει Ζέκα και Σαμπά, περιμένει τον Λεντέσμα και αρχίζουν τα σοβαρά προβλήματα στη μεσαία γραμμή, τα οποία δεν είναι παράλογα δεδομένης της καταπόνησης παικτών που παίζουν αδιαλείπτως.
Όταν δεν έχεις αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις για να τους δώσεις ανάσες, οι μυικοί τραυματισμοί είναι μέρος της παρτίδας. Ούτε υπεράνθρωποι, ούτε ρομπότ, ούτε στα 23 -25 τους είναι ο Λεντέσμα και ο Ζέκα. Και έρχονται τα ντέρμπι στο πρωτάθλημα, με πρώτο στο Φάληρο, στις 6 Νοεμβρίου...
Υ.Γ.: Ότι σε τρίτο διαδοχικό “ευρωπαϊκό” ματς, δηλαδή σε παιχνίδι με ρυθμό και ένταση (Αγιαξ, Θέλτα, Σταντάρ) ο Παναθηναϊκός έχει χειρότερη απόδοση και χειρότερο αποτέλεσμα στο β' ημίχρονο συγκριτικά με την εικόνα του και το αποτέλεσμα στο πρώτο μέρος, δεν οφείλεται μόνο στη διαιτησία. Οφείλεται και στις απώλειες, στους τραυματισμούς, τις λιγοστές εναλλακτικές επιλογές στη μεσαία γραμμή και στο κοουτσάρισμα.
Ο “Στράμα” τον στήνει καλά αρχικά τον Παναθηναϊκό. Μελετημένος είναι. Αν σκύψει στα προβλήματα της αντοχής, πάρει καλύτερη απόδοση από το ιατρικό τιμ στο θέμα της πρόληψης (δύσκολο έως απίθανο) και φροντίσει να ενισχύσει τους χαφ του στην προσεχή μεταγραφική σεζόν, θα κάνει μια καλή χρονιά. Ακόμη κι αν δεν πάρει τίτλο, θα είναι μια καλή σεζόν για τον ίδιο και τον Παναθηναϊκό.
Y. Γ. 1: Εξω οι Γουακάσο – Βιγιαφάνιες – Ζέκα από το επόμενο ευρωπαϊκό ματς, πρόβλημα και ο Λεντέσμα. Αλλά ο “Στράμα” ήθελε τον Εμποκού (που δεν τον βάζει και βασικό ποτέ!) και όχι έναν επιπλέον μέσο ως τελευταία μεταγραφή. Πώς το λένε; Ηθελές τα και παθές τα.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: Στιλ 5 – Κουλιμπαλί 6, Χουλτ 4, Μολέδο 7, Σαμπά 7, Κουτρουμπής 5 – Ζέκα 5, Λεντέσμα 6, Βιγιαφάνιες 6 – Λέτο 6, Ιμπάρμπο 8. ΑΛΛΑΓΕΣ: Ιβανόφ 5, Λουντ 4, Εμποκού 5.
Follow me on Twitter: Seretinio