Ήταν μια δίκαιη νίκη του Παναθηναϊκού έτσι όπως εξελίχθηκε το ματς στο β΄ μέρος. Διότι στο α’ ημίχρονο ο Παναθηναϊκός δεν έχει κάνει τίποτα σπουδαίο (μια ευκαιρία από την «α λα Καραϊσκάκης» σε Μπεργκ) «τυφλή» ασίστ του σπουδαίου χθες Tάσου Λαγού με τάκλιν προς τον Καρέλη. Οι "ερυθρόλευκοι" πατούσαν καλύτερα συνολικά στον αγωνιστικό χώρο. Αντιμετωπίζοντας, όμως, το ματς, φοβικά. Για το «μηδέν» και αν βγει το γκολ, βγήκε.

Χωρίς, να εκμεταλλευτούν την καλή ημέρα του Ντουρμάζ (για μένα δεν έχει τόση σημασία η απώλεια του γκολ) και την υπεροπλία στη δεξιά πτέρυγα αφού ο Πράνιτς έκλεινε πολύ προς τον κεντρικό άξονα και ως γνωστόν δεν έχει τρεξίματα/καλύψεις, παίζει με τα αποθέματα εμπειρίας/κλάσης σε ένα υποβαθμισμένο πρωτάθλημα.

Χωρίς να εκμεταλλευτούν τα σωστά στηρίγματα που έδινε ο Φορτούνης στον Μήτρογλου και στους μέσους, την ενέργεια που κατέθετε ο Μιλιβόγεβιτς, ο οποίος έκανε και κάθετες κινήσεις, τον «χαμένο» Πέτριτς και τις δυσκολίες στα μαρκαρίσματα του ΠΑΟ από τις πτέρυγες.

ΤΟ Β΄ ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΤΟΥ DURACELL ΠΑΟ

Είχαμε γράψει από το… πρωί χθες, πως ο Παναθηναϊκός στο β΄ μέρος λυγίζει τον αντίπαλο. Είτε νικά, είτε χάνει, στο β’ 45λεπτο είναι πάντα καλύτερος, πιο πιεστικός, πιο ενεργητικός, δημιουργεί περισσότερες ευκαιρίες, αξιοποιεί τον πάγκο του και το επίπεδο φυσικής κατάστασης, στο οποίο κύριο βάρος δίνεται από τον Γιουσέφ Φος στις αντοχές και όχι στην έκρηξη.

Και εκτός όλων αυτών των δεδομένων, ο Ολυμπιακός αφού πέταξε την ευκαιρία του Ντουρμάζ (θαυμάσιο άδειασμα του Νάνο που τον… κοιτούσε παρεμπιπτόντως), άρχισε να «αυτοκτονεί» ποδοσφαιρικά, λόγω του προπονητή του μετά το αυτογκόλ του Μαζουακού στο 48’ που πήγε… χαλαρά στη φάση, γι’ αυτό και λάθεψε.

Τι έκανε ο Περέιρα; Ουσιαστικά είπε στον Παναθηναϊκό «συγχαρητήρια για τη νίκη». ΜΟΝΟ από ατομικό σφάλμα παίκτη του γηπεδούχου ή από στατική φάση θα μπορούσε να γυρίσει το ματς ο Ολυμπιακός με τη διαχείριση που έκανε ο κόουτς. Αντί να ρίξει ΑΜΕΣΑ μετά το 1-0 στον αγωνιστικό χώρο έναν εκ των Τσόρι – Κασάμι βγάζοντας τον χαμένο Ντοσεβί, άλλαξε τον δραστήριο και σκληρόπετσο στο ματς Φορτούνη! Με ποιον; Με τον Χάρα που ήταν σαφώς εκτός κλίματος. Αυτόν είχε επιλέξει αντί του Μπενίτες ή του Διαμαντάκου.

Έπαιζε με 10 ο Ολυμπιακός για 35 λεπτά. Σμπαραλιάστηκαν οι Ερυθρόλευκοι με το 4-4-2. Έδωσαν χώρο στον Παναθηναϊκό που δημιούργησε από το 63’ ως το 78’ πέντε φάσεις και ευτύχησε να σκοράρει πάλι από λάθος των αντιπάλων. Σωστά ο Αναστασίου έβαλε τον Ατζαγκούν αντί του Καρέλη, «στέλνοντας» τον Πέτριτς πιο χαμηλά προς την περιοχή για λιγότερα τρεξίματα και παιχνίδι κυρίως πείρας/κλάσης/μυαλού.

Ήταν ο Μπεργκ που έκανε πολλή βρώμικη δουλειά, ήταν ο καλός για μένα Μήτρογλου η μοναδική απειλή για τον ΠΑΟ, όπως φάνηκε και στην κεφαλιά του 70’ (έγλειψε το δοκάρι η μπάλα).

ΠΕΡΕΪΡΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΘΑΡΟ ΜΥΑΛΟ

Ο Περέιρα αφήνοντας από την αρχή του ντέρμπι στον πάγκο τους δυο πιο ποιοτικούς και με ισχυρή προσωπικότητα/εγωισμό μέσους του (Κασάμι/Τσόρι) έδειξε πως δεν είχε αντιληφθεί τη βαρύτητα του πρώτου γκολ σ’ αυτό το ντέρμπι και πως δεν είχε διαβάσει σωστά έναν αντίπαλο που σχεδόν πάντα έχει πρόβλημα στο α’ μέρος.

Ίσως και να είχε μεγαλύτερες από τις πραγματικές ανασφάλειες για την άμυνά του. Το βρήκε ο ΠΑΟ το πρώτο γκολ από συγκυρία, νίκησε, μείωσε τη διαφορά στο -3. Και τώρα; Θα πάει για τίτλο; Μόνο αν του το επιτρέψει ο Ολυμπιακός. Σε επίπεδο «θαύματος» παραμένει ο πράσινος τίτλος.

Τώρα θα περιμένει την καμπάνα. Από 2-4 αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών, ίσως και αφαίρεση τριών βαθμών (δεν ξέρουμε αν θα είναι στο τρέχον ή στο επόμενο πρωτάθλημα), λόγω του πάρτι καφρίλας στις θύρες 13 – 14.

Δεν είναι όλοι «Ντόκεν»

Επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι των στελεχών της ΠΑΕ, οι οποίοι στο συγκεκριμένο ματς δεν ανησυχούσαν (λόγω των μέτρων ασφαλείας) τόσο για τη συμπεριφορά των θυρών 10-11 πάνω από πάγκους, επόπτη και «τέταρτο», αλλά της «13». Και εκεί, δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό, δεν είναι όλοι «Ντόκεν» που πάει στο γήπεδο μόνο για την αυθεντική οπαδική τρέλα και αγάπη: να οργανώσει, να τραγουδήσει, να στηρίξει, να γουστάρει με τα πανό και τα κορεό, να αποδοκιμάσει ή και να βρίσει, να πιει τις μπύρες του να μπει για να αγκαλιάσει τους παίκτες και να γυρίσει σπίτι του.

Εκεί, είναι εύκολο να βρει χώρο οποιοσδήποτε. Και χθες, τα παλικάρια με τα αποκριάτικα full face έστησαν πάρτι. Έκαναν ό,τι ήθελαν, όποτε το ήθελαν! Ειλικρινά, δεν ξέρω πώς άρχισε ένα ματς που ασφαλώς δεν έπρεπε να αρχίσει. Γιατί τελείωσε; Μα, γιατί η ροή του ευνόησε τον Παναθηναϊκό.

Οι αστυνομικές δυνάμεις δεν θέλησαν να πάρουν προληπτικά μέτρα ούτε στον έλεγχο κατά την είσοδο, ούτε μπροστά από το πέταλο, ίσως για να μην προκαλέσουν με την παρουσία τους. Και το «πορτάκι» άνοιγε και έκλεινε κατά το δοκούν.

Ο Μαρινάκης και ο Αλαφούζος

Συγχαρητήρια αξίζουν μόνο σε 4-5 στελέχη της ΠΑΕ Παναθηναϊκός και σε ισάριθμους ανθρώπους ασφαλείας. Θα άξιζαν και ο Αλαφούζος και ο Αναστασίου για τις τοποθετήσεις τους αν ήταν στο ίδιο μήκος κύματος με τις αρχικές.

ΑΜΕΣΩΣ μετά τη λήξη του ματς, ο πρόεδρος της ΠΑΕ έχει πει στη Nova και στον Γιώργο Αργυρόγλου μέσα στον αγωνιστικό χώρο «δεν είναι πράγματα αυτά, οι οπαδοί όλων των ομάδων πρέπει να βελτιωθούν», χωρίς να αναφερθεί ΚΑΘΟΛΟΥ στο αποτέλεσμα. Ήταν εμφανώς στενοχωρημένος. Μετά… άλλαξε. Μίλησε για ηθικούς αυτουργούς, ο Ολυμπιακός μιλά επίδειξη μεσαίου δακτύλου στον Βρέτζο, φοβερά πράγματα…

Το ίδιο και ο Αναστασίου, ο οποίος ΑΜΕΣΩΣ μετά τη λήξη του αγώνα μιλά για «ντροπή» και στη συνέντευξη Τύπου μιλά για τον Περέιρα. Λες και ο Περέιρα που όταν θα αποχωρήσει από την Ελλάδα θα τον θυμόμαστε για τους λεονταρισμούς του μπροστά από τη Θύρα 13 ήταν η αιτία για όσα συνέβησαν.

Ο Περέιρα είναι απλώς ένας προπονητής που καταλαβαίνει την πίεση και προσπαθεί να αποδείξει στον εργοδότη του ότι «ταιριάζει» με το κλαμπ. Τη θέση του όμως, θα την διατηρήσει μόνο αν παίζει ωραίο ποδόσφαιρο και αν νικά. Αυτό έχει δείξει η ιστορία. Δεν αδικώ όσους τον κατηγορούν για τη συμπεριφορά του, οι οπαδοί του ΠΑΟ και όλων των ομάδων είχαν πολύ ψηλά και τον Ερνέστο Βαλβέρδε και τον Μίτσελ για την εν γένει στάση τους. Όμως όποιος θεωρεί ότι ο Περέιρα… άρχισε τα επεισόδια, ας πάει να πετάξει χαρταετό μέρα που είναι.

Σωστές ήταν όλες οι δηλώσεις Μαρινάκη ΑΝ ΑΠΟΜΟΝΩΘΟΥΝ. Δηλαδή, αν ήταν το πρώτο ντέρμπι του. Αν δεν είχε κάνει και πει στο παρελθόν όσα ξέρουμε όλοι. Ίσως να κατάλαβε (χωρίς διαιτητική αδικία χθες) τι είχαν βιώσει το 2011 οι παίκτες του Παναθηναϊκού στο Φάληρο και το αλησμόνητο «διδάξαμε ήθος».

Στο ελληνικό ποδόσφαιρο ΟΥΔΕΙΣ παράγοντας μπορεί να διδάξει ήθος. Δεν υπάρχει ούτε ένας απολύτως καθαρός και αμόλυντος. Ούτε ο Αλαφούζος, ο οποίος πήγε την προηγούμενη Κυριακή στο Ηράκλειο, αλλά ήταν σεμνός και ταπεινός σε εχθρική ατμόσφαιρα, δεν ήθελε να κάνει σουλάτσα μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Καλά έκανε ο Μαρινάκης και πήγε στη Λεωφόρο. Ήθελε να δείξει στους παίκτες του (ή και στους οπαδούς) ότι εκείνος μπαίνει μπροστά, ότι δεν φοβάται κανέναν. Όμως οι βόλτες εντός αγωνιστικού χώρου ήταν αχρείαστες σε ένα απαρχαιωμένο και πολύ «δύσκολο» γήπεδο. Να πω ότι δεν ήθελε να αρχίσει ο αγώνας; Μου πέρασε από το μυαλό, αλλά μάλλον όχι.

Υ.Γ. Πολύ καλή δεδομένων των απίστευτων δυσκολιών λόγω ατμόσφαιρας η διαιτησία του Σιδηρόπουλου. Αν πάει όμως κάποιος το DVD στην UEFA και πει «εστιάστε στις κίτρινες του Μανιάτη», δεν θα ξανασφυρίξει όχι Μάντσεστερ Σίτι – ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ούτε Ζεσταφόνι – Μπρομαποϊκάρνα τον Ιούνιο στο Γιουρόπα. Πρώτη φορά βλέπω ρέφερι να τον αγγίζει παίκτης, να του κολλάει και τη μούρη στο μέτωπο και να φεύγει χωρίς κίτρινη (10’). Και μιλάμε για «εύθικτο» ρέφερι, που είχε αποβάλει (σωστά) τον Κατσουράνη για βρισιά στον «αέρα», όχι κατά μέτωπο…

Υ.Γ 1: Μακάρι να αντιλήφθηκε χθες ο Σταύρος Κοντονής το μέγεθος του προβλήματος που έχει ρίζες αφάνταστα βαθιές από τις δεκαετίες του ’80 και του ’90. Άψογος σε δηλώσεις/προθέσεις, να δούμε και τις πράξεις. Το επισημαίνουμε εκ νέου: ο εκάστοτε Υφυπουργός Αθλητισμού στην Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει ΤΙΠΟΤΑ μόνος του. Τι- πο – τα. Οποιοδήποτε νομοσχέδιο κι αν φτιάξει και ψηφίσει. Χρειάζεται την αληθινή στήριξη και σύμπραξη τουλάχιστον τριών Υπουργείων και τη βούληση του Πρωθυπουργού για να ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΕΣΤΩ μια αξιόλογη, σοβαρή και μεθοδική προσπάθεια για βία, νοθεία, ανομία, συνολική παραβατικότητα σε έναν από τους πιο βρώμικους μικρόκοσμους της ελληνικής κοινωνίας.

• Follow me on Twitter: Seretinio