Πάλι νίκη με 1-0 για τον Παναθηναϊκό του Ουζουνίδη. Χωρίς Μπεργκ – Εμποκού, με τον Βιγιαφάνιες αλλαγή, τον Ζέκα... κουτσό (αριστερό γόνατο), τον Μολέντο με προστατευτική μάσκα, τον Μαρινάκη στη θέση του Κουλιμπαλί, τους Κουρμπέλη – Χουλτ – Κουτρουμπή εξαντλημένους από τα διαδοχικά ματς. Με τον Χατζηγιοβάνη βασικό, τον Ρέις και τον Πίσπα αλλαγές, τον Λέτο βασικό για 80 λεπτά.

Ναι, ο Πανιώνιος δεν είναι δα και... υπερδύναμη. Αν δημιουργήσει δύο καθαρές ευκαιρίες εναντίον “μεγάλου” αντιπάλου, είναι είδηση πρώτου μεγέθους. Σήμερα στη Λεωφόρο δημιούργησε (και έχασε) μία, με τον Λάμπρου. Στην προηγούμενη επίσκεψή του στο “Απόστολος Νικολαϊδης” είχε αποχωρήσει χωρίς έστω ένα “αχ”. Αλλά το επίτευγμα του Παναθηναϊκού σ' αυτή τη σειρά των play offs δεν είναι τα αποτελέσματά του και δη αυτά εναντίον των Κυανέρυθρων...

Για να αποφύγει την τελευταία θέση, άλλωστε, θα πρέπει να φύγει αήττητος από την Τούμπα την Τετάρτη: πάρα πολύ δύσκολο, καθώς θα του λείψει ο τιμωρημένος Λέτο, ίσως και ο Ζέκα που αποχώρησε με πόνους στο γόνατο. Μάλλον περισσότερο θα πρέπει να προσδοκά σε ισοπαλία ή νίκη της ΑΕΚ στη Νέα Σμύρνη, ώστε να παραμείνει ο Πανιώνιος στην τελευταία θέση: όλα αυτά βέβαια υπό την προϋπόθεση της (λογικής) αφαίρεσης τριών βαθμών, λόγω της ιστορικής πλέον μπύρας...

Το μεγαλύτερο όφελος για τον Παναθηναϊκό είναι ο χαρακτήρας που έχτισε σταδιακά με τον Ουζουνίδη στον πάγκο και ο οποίος επικυρώθηκε στα play offs. Μετά τον Ιανουάριο, όταν “χαλάρωσε” το πρόγραμμα, “μαζεύτηκε” η ομάδα μετά τις χειμερινές αποχωρήσεις και επέστρεψαν οι Κουλιμπαλί – Εμποκού από το Κόπα Άφρικα, καταστάλαξε στους ρόλους και δημιούργησε την καλύτερη ενδεκάδα (όχι την πληρέστερη ομάδα) του πρωταθλήματος. Αυτή που κατέρρευσε μόνο στη ρεβάνς της Τούμπας λόγω και της διαιτησίας, αφού προηγουμένως είχε χάσει κλασικές ευκαιρίες για δύο και τρία γκολ στο πρώτο ημίχρονο.

Στην extra time του πρωταθλήματος, στο μίνι τουρνουά των play offs, ο Ουζουνίδης κατάφερε να χτίσει και τον χαρακτήρα της “μεγάλης ομάδας”, όχι μόνο της καλής ομάδας. Διότι αυτός ο χαρακτήρας δεν φαίνεται μόνο με την επιμονή για περισσότερες νίκες στην καλή περίοδο ενός συνόλου. Μα, κυρίως, με την επιμονή και την υπομονή στις δύσκολες στιγμές της. Σαν κι αυτές που ξεκίνησαν με την αποβολή του Ζέκα στο 12' του αγώνα της Νέας Σμύρνης, συνεχίστηκε με την διακοπή του αγώνα εναντίον του ΠΑΟΚ, την απίθανη βάσει ΚΑΠ τιμωρία του Μπεργκ (που δημιουργεί και τρομερό δεδικασμένο για αποφάσεις που έχουν ήδη κριθεί από τον ρέφερι και επενεξετάζονται βάσει video, ουσιαστικά ακυρώνοντας κάθε διαιτητή) και ασφαλώς την ήττα από την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ.

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΟΥΖΟΥΝΙΔΗ ΚΑΙ ΤΟ “ΚΡΙΜΑ” ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΑΦΟΥΖΟ

Του χρειάστηκαν σ' αυτό το χρονικό διάστημα πολλοί του Ουζουνίδη. Ο Μαρινάκης και ο Στιλ. Ο Ρέις και ο Μολίνς. Ο Λέτο και ο Χατζηγιοβάνης. Ο Μέστο και ο Μπουμάλ και ο Παναγιώτης Βλαχοδήμος. Κάποιοι ανταποκρίθηκαν. Κάποιοι όχι, γι' αυτό και πλέον μένουν εκτός 18άδας. Μα ό,τι κι αν συμβεί, ακόμη και τελευταίος να τερματίσει ο Παναθηναϊκός, ακόμη και αυτοί που θα αποχωρήσουν κάτι θα έχουν κερδίσει απ' αυτή τη δοκιμασία των play offs για την επόμενη σελίδα στο βιβλίο της καριέρας τους.

Όπως κέρδισαν από τον Ουζουνίδη ο Σιώπης και ο Κόρμπος, ο Ρισβάνης και ο Οικονόμου, ο Βλάχος και ο Μασούρας. Οπως είχε κερδίσει ο Πέτρος Μάνταλος στην Ξάνθη, τόσοι και τόσοι άλλοι... Την αυτοπεποίθηση, την ατομική βελτίωση, τη φιλοδοξία να βάζουν τον πήχη όλο και ψηλότερα, τη σημασία της ομαδικότητας και του ποδοσφαιρικού φιλότιμου, την ενίσχυση του αγωνιστικού εγωισμού, την αξιοκρατία: όλα αυτά αποτελούν μερική παρακαταθήκη του Ουζουνίδη για ορισμένες από τις ομάδες και πολλούς από τους παίκτες με τους οποίους συνεργάστηκε στο παρελθόν. Είναι και κεφαλαιώδες όφελος για το παρόν του Παναθηναϊκού. Το οποίο, ωστόσο, ουδόλως εξασφαλίζει ευοίωνο μέλλον...

Ο Ουζουνίδης χτύπησε με τις δηλώσεις του για δεύτερη φορά “καμπανάκι”. Ο Γιάννης Αλαφούζος απουσίασε σήμερα από τη Λεωφόρο. Κρίμα για τον Παναθηναϊκό, διότι τις αποφάσεις δεν τις παίρνει ούτε ο Μάνος Μαυροκουκουλάκης, ούτε ο Χρήστος Παναγόπουλος, ούτε ο Βασίλης Κωνσταντίνου.

Τις αποφάσεις τις παίρνει εκείνος ο οποίος αν έβλεπε το χειροκρότημα 6.000 φίλων της ομάδας του σε κάθε μικρή κερδισμένη προσπάθεια των παικτών του Παναθηναϊκού, ίσως να σκεφτόταν με μεγαλύτερη θέρμη την ενασχόλησή του με την ΠΑΕ και την επιλογή του μεταξύ δύο δρόμων. Αυτού της παραμονής με σοβαρή οικονομική στήριξη του πλάνου Λυμπερόπουλου – Ουζουνίδη, ή της όσο το δυνατόν πιο γρήγορης αποχώρησης, μεθοδεύοντας τις κινήσεις του για εύρεση αξιόπιστου επενδυτή – διαδόχου.

* Follow me on Twitter: Seretinio