Έγινε η ομάδα "της Λεωφόρου”

Περάσαμε τα μέσα του α΄γύρου και ο Παναθηναϊκός έχει τη μικρότερη εκτός έδρας βαθμολογική συγκομιδή στη Σούπερ Λίγκα! Δύο βαθμούς, όσους και ο Απόλλων! Δυο ισοπαλίες, με Πλατανιά και Λαμία. Και έχει μπροστά του Περιστέρι, Τούμπα, Ξάνθη, μετά το εντός έδρας ντέρμπι εναντίον της ΑΕΚ, τη μεθεπόμενη Κυριακή.

Δικαιότερο αποτέλεσμα θα ήταν η ισοπαλία σήμερα στην Τρίπολη εναντίον του Αστέρα, ο οποίος τα κατάφερε και με τους Πράσινους μετά την ισοπαλία στο Φάληρο και τη νίκη επί της ΑΕΚ (ηττήθηκε μόνο από τον ΠΑΟΚ εκτός έδρας). Δυο ευκαιρίες και ένα γκολ στο 86' οι γηπεδούχοι, τρεις ευκαιρίες ο Παναθηναϊκός. Μηδέν γκολ, όπως και στο Αγρίνιο και στην Κέρκυρα.

Παρά τη θερμότατη υποστήριξη 2.000 φίλων του στην εξέδρα. Σε όλες τις έδρες είχε εφέτος μαζί του τους οπαδούς του ο Παναθηναϊκός. Πουθενά, όμως, δεν νίκησε. Και ο λόγος δεν είναι βασικά... ψυχολογικός, όπως λένε πολλοί σαν “ποίημα”, μεταξύ των οποίων σήμερα και ο αρχηγός της ομάδας. Ναι, παίζει και η αυτοπεποίθηση της Λεωφόρου ρόλο. Παίζει και η αύρα της (εξ)έδρας. Και η πίστη στην εντός έδρας νίκη. Όταν μάθεις να νικάς (εντός), συνεχίζεις να νικάς. Όταν μάθεις στο “1Χ” (εκτός), συνεχίζεις έτσι. Έξις, δευτέρα φύσις και οτιδήποτε διαφορετικό θα συνιστά εξαίρεση στον κανόνα. Εκτός από το “ψυχολογικό”, όμως, υπάρχει σαφέστατα και το “ποδοσφαιρικό”...

Η κατάσταση για τους Πράσινους είναι σαφέστατα χειρότερη από πέρυσι μακριά από τη Λεωφόρο. Δημιουργούν λιγότερο, χάνουν συχνότερα, αρχίζουν και δημιουργούνται επικίνδυνα συμπλέγματα. Όταν δεν νικάς σε τέσσερα ματς στα οποία παρά τη μετριότατη απόδοση δεν είσαι χειρότερος του αντιπάλου (εξαίρεση το 2-0 από τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο), το πρόβλημα είναι σοβαρό. Και δεν λύνεται με μια νίκη, η οποία κάπου, κάπως, κάποτε, θα έρθει...

ΜΟΝΟ ΜΕ ΧΟΥΛΤ – ΧΙΛΙΕΜΑΡΚ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ...

Οι τραυματισμοί του Κουλιμπαλί και του Βιγιαφάνιες κόστισαν ακριβά σήμερα στον Ουζουνίδη, ο οποίος ξέρει πως με Σιλά – Κουρμπέλη παιχνίδι από τη μεσαία γραμμή δεν μπορεί να πάρει. Λογικά και αναπόφευκτα μετά την πώληση του Ζέκα και τη φυγή Κλωναρίδη – Μπεργκ, βασίζεται στις δυο πτέρυγές του. Όλη η παραγωγική διαδικασία στηρίζεται στα δίδυμα Χουλτ - Λουντ και Βιγιαφάνιες – Κουλιμπαλί, με “μπαλαντέρ” τον καλό και σήμερα Χίλιεμαρκ, να δίνει στηρίγματα και να ψάχνει συνεργασίες και “κάθετες”.

Ο Σουηδός ήταν ο δημιουργός και των δύο αξιόλογων ολοκληρωμένων προσπαθειών του Παναθηναϊκού, αλλά Μολίνς στο 32' – Λουντ στο 72' αστόχησαν, και όταν το “δεκάρι” αντικαταστάθηκε στο 73' από τον Καμπέσας (σφάλμα Ουζουνίδη), σαν να έσβησαν τα φώτα! Ο Μουνιέ άλλαξε δύο θέσεις, αλλά πρόσφερε λίγα, ο νεαρός από το Εκουαδόρ ελάχιστα κατέθεσε, ο Παναθηναϊκός δεν δημιούργησε ούτε έναν σοβαρό κίνδυνο μέχρι το τέλος του ματς. 'Ηρθε και το γκολ του Μουνάφο στο 86' με δύο (!) κεφαλιές εντός περιοχής (ο Ιγκλέσιας νίκησε στον αέρα Κουρμπέλη – Μολέντο και ο σκόρερ πανέξυπνα κινήθηκε στην πλάτη του Γιόχανσον) και... άντε γεια.

ΕΛΠΙΔΑ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΣΑΒΕΣ, ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟ ΣΙΛΑ – ΚΟΥΡΜΠΕΛΗΣ

Ο Παναθηναϊκός είχε στην Τρίπολη περισσότερη συγκέντρωση συγκριτικά με το α' ημίχρονο στη Λαμία. Είχε καλύτερη απόδοση από το μπάχαλο του Αγρινίου, είχε περισσότερες καθαρές ευκαιρίες απ' ότι στην Κέρκυρα. Δικαιότερο αποτέλεσμα θα ήταν η ισοπαλία, ισχύει όντως αυτό που είπε ο Ουζουνίδης: “Εκτός έδρας πάντα κάτι θα γίνει και θα φάμε γκολ”. Σωστός! Στη Λεωφόρο όμως; Τι συνέβη με τον Λεβαδειακό που έχασε τρία γκολ; Τι συνέβη με τη Λάρισα (οφσάιντ γκολ Περόνε που θα μπορούσε να αποσοβήσει ο Μολέντο, απιθανο-απίθανο 2-1 του Χίλιεμαρκ στο 93'); Τι συνέβη με τον Ολυμπιακό στο τελευταίο 15λεπτο, όταν ο Βλαχοδήμος έμοιαζε με χταπόδι και άπλωσε τα πλοκάμια του παντού; Υπάρχει, λοιπόν και η άλλη όψη του νομίσματος. Στη Λεωφόρο ο Παναθηναϊκός ευνοείται και από τις ποδοσφαιρικές συγκυρίες. Εκτός Αθήνας, όχι.

Κι αν υπάρχει μια ελπίδα για να φτάνει πιο εύκολα στο γκολ, αυτή είναι η επιστροφή του Τσάβες. Ιδανικά για 4-4-2 με τον Μολίνς και εκτός ενδεκάδας σε κάποια ματς έναν εκ των Σιλά – Κουρμπέλη, δίδυμο το οποίο προσφέρει συνολικά πολύ λιγότερα από το Ζέκα – Κουρμπέλης και επηρεάζει συνολικά τον Παναθηναϊκό, ειδικά εκτός έδρας. Στη Λεωφόρο αρκούν πολλές φορές οι “πλάγιοι” για να βγουν περισσότερες από πέντε – έξι καλές συνεργασίες και καθαρές ευκαιρίες. Μακριά από την Αθήνα χρειάζονται περισσότερα...