Το είχε μέσα στα χέρια του το τρίποντο ο Παναθηναϊκός. Θα ήταν επικεφαλής του ομίλου (ισοπαλία 1-1 στο Σταντάρ Λιέγης – Θέλτα) και το δώρισε (1-2) στον Άγιαξ. Το χάρισε επειδή ήταν εκείνος ο ποδοσφαιρικά ανώριμος και φοβικός, όχι το νεανικό σύνολο του Πέτερ Μπος!

Η αρχή ήταν ιδανική, μέχρι το 30' ο Αγιαξ δεν είχε δημιουργήσει μισή φάση, αλλά ο Παναθηναϊκός ήταν “αυτοκτονικός” μετά το 25'. Αρχικά, οπισθοχώρησε χωρίς λόγο, δίνοντας μέτρα στους Ολλανδούς. Εν συνεχεία, χαρίζει το 1-1, με τη διπλή γκάφα Κουτρουμπή – Ιβανόφ. Εν συνεχεία, χαρίζει το πέναλτι ο Τζιαντομένικο Μέστο, απίστευτη διπλά γκάφα δεδομένης της πείρας του! Τρίτο λάθος όλων των αμυντικών και κυρίως του Μολέδο, στο ριμπάουντ της απόκρουσης του Στιλ στο πέναλτι του Κλάασεν. Τέταρτο σφάλμα η “κρύα” αποβολή του Ιβανόφ (θα μπορούσε να μην βγάλει δεύτερη κίτρινη ο Μάρινερ, όπως και στον Ζίεχ). Ε, μετά από τόσα πολλά ατομικά σφάλματα πώς να νικήσεις; Και ειδικά όταν ο προπονητής έχει αντιμετωπίσει εξ αρχής φοβικά το ματς, βάζοντας τον Λουντ και όχι έναν εκ των Εμποκού – Λέτο, ή έστω τον Βιγιαφάνιες, στη θέση του τραυματία Ιμπάρμπο.

Του κόστισε πολύ του Παναθηναϊκού αυτή η απουσία του Κολομβιανού. Όπως και η... κατάρρευση στη μεσαία γραμμή όταν άρχισε να χάνει τις ανάσες του ο 34χρονος και άρρωστος Λεντέσμα. Ομως περισσότερο απ΄ όλα κόστισε στους Πράσινους η “παθητική” αντιμετώπιση ενός αγώνα, στον οποίο ο 20χρονος Καμερουνέζος κίπερ Αντρέ Ονανά σέρβιρε μια εύκολη ασίστ και ένα ακόμη ευκολότερο πλασέ – γκολ στον Μάρκους Μπεργκ μόλις στο 5'.

Έχασαν τεράστια ευκαιρία οι Πράσινοι απέναντι σε μια αμυντική γραμμή παραπαίουσα. Απέναντι σε στόπερ που μόλις τους πίεζαν οι Μπεργκ, Λουντ, Ζέκα έτρεμε το φυλλοκάρδι τους! Απέναντι σε αμυντική λειτουργία τόσο προβληματική ώστε να χάνουν δυο κλασικές ευκαιρίες για ισοφάριση ο Λέτο και ο Μολέδο όταν ο Παναθηναϊκός αγωνιζόταν με δέκα και με εννέα παίκτες αντίστοιχα! Άφησε πολλά αυτό το ματς για τα οποία καλείται να προβληματιστεί έτνονα ο Στραματσόνι για τα ευρωπαϊκά και όχι για τα (πολύ ευκολότερα και σε πολύ πιο αργό τέμπο) “ελληνικά” παιχνίδια.

Τα τρία κυριότερα: α) η αμυντική λειτουργία με τη συγκεκριμένη τριάδα και τον Λεντέσμα αμυντικό μέσο β) το σχήμα με μοναδικό προωθημένο τον Μπεργκ και η φοβική αντιμετώπιση του αγώνα γ) Η παντελής έλλειψη ηρεμίας, καθαρού μυαλού και ψυχραιμίας μετά το 80', παρότι πλέον αγωνιζόταν με δέκα παίκτες και ο Άγιαξ. Ηταν δεκάλεπτο στο οποίο ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε, χωρίς σχέδιο, χωρίς νου, χωρίς συγκέντρωση, παίζοντας μόνο με το ένστικτο και το όποιο ταλέντο του!

Υ.Γ. 1: Κρίμα για τον Στιλ που παρά τα λάθη του στις αποκρούσεις με τα πόδια έσωσε τον Παναθηναϊκό σε τρεις περιπτώσεις και δεν φέρει ευθύνη για το πρώτο γκολ στην κλειστή γωνία.

Υ.Γ. 2: Χάλασε την πολύ καλή εικόνα του ο Γουακάσο με την απευθείας κόκκινη κάρτα στο 92'. Χάνει τουλάχιστον τα δύο επόμενα εκτός έδρας ματς με Θέλτα και Σταντάρ Λιέγης. Η συμπεριφορά κάτι δείχνει και για τη νοοτροπία.

AΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: Στιλ 7, Μέστο 3, Ιβανόφ 4, Μολέδο 6, Κουτρουμπής 4, Χουλτ 6, Λεντέσμα 5, Γουακάσο 6, Ζέκα 5, Λουντ 6, Μπεργκ 6. ΑΛΛΑΓΕΣ: Λέτο 4, Βιγιαφάνιες 5, Σαμπά 5.