Ηταν η πιο απρόβλεπτη αγωνιστική του πρωταθλήματος. Ούτε ένας από τους πρώτους έξι δεν νίκησε! ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, Καλλονή (με τη Νίκη Βόλου!), Αστέρας Τρίπολης, Ατρόμητος.

Νίκησε η ισόβαθμη του Ατρόμητου. Η Βέροια, που αναρριχήθηκε και αν δεν βρει πιο εύκολο γκολ ο Παναιτωλικός θα είναι πιθανότατα η μοναδική που θα δοκιμάσει να «τρέξει» μαζί με το Βig -5 της Σούπερ Λίγκας. Του χρόνου («ερχόμαστε») θα είναι Βig-6: ωραίο!

Μόνο και μόνο ότι ο Ατρόμητος και ο Αστέρας Τρίπολης έχουν κατορθώσει πλέον να εισέλθουν στις μεγάλες δυνάμεις του πρωταθλήματος, είναι σημαντικό για τον ανταγωνισμό και το αλατοπίπερο. Όχι, να πάρουν πρωτάθλημα δεν μπορούν. Λόγω φανέλας! Μπορούν, όμως, να νικούν τους πάντες οπουδήποτε στην καλή μέρα τους. Όχι μόνο λόγω των δικών τους δυνατοτήτων, αλλά και των αδυναμιών των υπόλοιπων.

Ο Αστέρας, επί παραδείγματι, είναι η ομάδα με την ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ αυτή τη σεζόν στη χώρα. Όχι η «καλύτερη ομάδα» όπως ψιθυρίζουν πολλοί. Αλλά η μοναδική ομάδα από την οποία ξέρεις τι θα δεις. Δεν έχει τα σκαμπανεβάσματα του ΠΑΟΚ, τις αλλαγές της μισής ενδεκάδας ανά ματς του Παναθηναϊκού, την «αναρχοαυτόνομη» αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού, ο οποίος εσχάτως αν δεν πάρει γκολ και από τους μέσους του, αντιμετωπίζει και προβλήματα επιθετικά.

Οι τρεις θεωρητικά ανταγωνιστές πλέον για την κατάκτηση του τίτλου χάνουν και θα χάσουν πολύ περισσότερους βαθμούς αν δεν βελτιώσουν την αμυντική λειτουργία τους. Αν δεν βρουν τις ισορροπίες τους, ίσως και κάποιους καλύτερους παίκτες στη μεταγραφική περίοδο του Γενάρη. Και οι τρεις ψάχνουν κεντρικούς αμυντικούς! Όμως το πρόβλημα δεν θα λυθεί με μια μεταγραφή στόπερ. Ναι, θα βοηθήσει ο «νέος» και τους τρεις, αν είναι καλύτερος από τον Κατσικά και τον Τζιόλη, τον Κουτρουμπή και τον Τριανταφυλλόπουλο, τον Μποτία και τον Αυλωνίτη. Όμως μόνος του δεν θα λύσει το πρόβλημα στην ανασταλτική λειτουργία των τριών ομάδων όταν αγωνίζονται φουλ επίθεση με… ξαφνικές άμυνες. Όταν δηλαδή, παίζουν ανοιχτά! Εκεί είναι το θέμα τους!

Ο Ολυμπιακός είναι επιρρεπής και στο ατομικό λάθος, έχει πολλούς ξένους παίκτες που δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο όταν αντιμετωπίζουν «μικρομεσαίους» (θέμα νοοτροπίας αυτό), δυο φύσει επιθετικούς ακραίους μπακ και μέσους οι οποίοι πλην Μιλιβόγεβιτς και Εντινγκά δεν είναι οι πλέον συνεπείς αμυντικά.

Ο ΠΑΟΚ είναι σχετικά πιο ισορροπημένος στη μεσαία του γραμμή όταν αγωνίζεται η τριάδα Κάτσε – Τζιόλη – Τζανδάρη, αλλά πόσα ματς πια θα παίξουν αυτοί οι τρεις; Εξήντα σε μια σεζόν; Οι ακραίοι του αμυντικοί είναι επίσης φύσει επιθετικοί, χωρίς όμως να αδιαφορούν αμυντικά. Το καλό για τον Δικέφαλο είναι ότι οι επιθετικοί του πλην Περέιρα (Κλάους, «Σάλπι», Παπ) συμμετέχουν αμυντικά και μάλιστα πάρα πολύ! Το κακό για τον ΠΑΟΚ είναι η έλλειψη πολλών αξιόπιστων εναλλακτικών επιλογών, η πίεση πλέον για τρίποντο σε κάθε ματς και ότι ο Αναστασιάδης άργησε πολύ να βάλει στο χορό 5-6 παίκτες, από τους οποίους θα είχε πάρει περισσότερα και καλύτερα πράγματα όταν άρχισαν οι τραυματισμοί, η φθορά και το υποχρεωτικό πλέον rotation.

Ο Παναθηναϊκός σ’ αυτόν τον τομέα, της αμυντικής λειτουργίας, δεν έχει αλλάξει πολύ συγκριτικά με πέρυσι. Επαιρνε και θα παίρνει όσα ματς παίρνει με την επίθεσή του, τα τρεξίματά του, το πρέσινγκ του. Μια ομάδα της οποίας η εστία δεν έχει παραβιαστεί μόνο από την Σταντάρ στο Βέλγιο, τη Νίκη και τον Ολυμπιακό Βόλου, τον Ατρόμητο στη Λεωφόρο και πρόσφατα τον Παναιτωλικό (δοκάρι και Στιλ), είναι ολοφάνερο πως έχει δώσει μεγαλύτερο βάρος στο επιθετικό κομμάτι: με ό,τι καλό και στραβό εμπεριέχεται στο ολλανδικό μοντέλο.

Εχει βελτιωθεί σε ορισμένους τομείς. Δεν τρώει τόσο συχνά γκολ από στατικές φάσεις. Μπορεί να είναι αποτελεσματικός αν αποφασίσει από την αρχή του ματς το «παίζω με αντεπιθέσεις», όπως στη Τούμπα (δεν το έκανε, αν και θα μπορούσε στο Φάληρο). Αλλά μεταξύ των δύο γραμμών έχει «θέματα», όταν δεν παίζει (στα καλά του, όχι χθες που ήταν ανέτοιμος) ο Ατζαγκούν και ο Καρέλης το πρέσινγκ «ψηλά» δεν είναι το καλύτερο και τα ατομικά σφάλματα δεν αποφεύγονται. Ακόμη και χθες, με πέντε χαμένες ευκαιρίες του Αστέρα, ο Παναθηναϊκός δέχθηκε… αυτογκόλ από τον κορυφαίο του, Λουκ Στιλ!!!. Επιπρόσθετα, οι Μέντες – Λαγός έχουν αρκετά (διαφορετικά) μειονεκτήματα στον ρόλο του αμυντικού μέσου και οι πολλές αλλαγές ενδεκάδας είναι δίκοπο μαχαίρι. Από τη μια ο Αναστασίου έχει 22 απόλυτα ενεργούς παίκτες, από την άλλη ορισμένες φορές χρειάζεται μεγαλύτερη συνοχή και καλύτερη συνεννόηση. Μεγάλο κεφάλαιο προς συζήτηση αυτό…

Είναι συναρπαστικό για εμάς ότι χάνονται βαθμοί από τους «μεγάλους». Κάποια στιγμή στον β΄ γύρο, αυτό δεν θα συνεχιστεί με τέτοια συχνότητα, εκτός κι αν ο ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό κάνουν μακρύ ταξίδι στην Ευρώπη. Για τους ίδιους, όμως, δεν είναι καθόλου συναρπαστικό! Και επειδή πλέον αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία ως προς την ατμόσφαιρα (η ήττα του ενός «φτιάχνει» τον άλλο ή επουλώνει επιδερμικά τις πληγές του στην ατμόσφαιρα – όχι ποδοσφαιρικά!), η διόρθωση των αμυντικών ανορθογραφιών τους θα (υπο)γράψει και το κεφάλαιο «τίτλος» στην εφετινή Σούπερ Λίγκα.

Follow me on Twitter: Seretinio